Në një bisedë spontane gjatë emisionit “The Dalina Show”, Dalina Buzi, duke folur me të ftuarat Aulona Musta dhe Fatma Haxhialiu, u përball me një moment që të gjithëve na ndodh: nuk iu kujtua emri i dikujt. Më saktë, i Loredana Bratit, ish-banore e “Big Brother VIP 4”. Në vend që të mendohej gjatë, Dalina reagoi sipas mënyrës së saj, shpeshherë impulsive, dhe tha:
“Si e ka emrin ajo... e Jozit?”
Kaq mjaftoi që në rrjet të nisnin komentet dhe Loredana të reagonte në Instagram Story:
“Të gjithë së bashku: Loredana Brati, Loredana Brati. Çfarë ju kujtoj edhe unë, kur ju para disa javëve bënit artikujt me emrin Loredana Brati. Dhe nuk ishte një, ishin më shumë se një. E vetmja gjë që mund t’ju them është se nuk është mënyra e duhur.”
Shënim: Dalina Buzi nuk është gazetare që shkruan artikujt e Anabelit dhe nuk ndërhyn në linjën editoriale të redaksisë. Ajo është themeluese dhe botuese e platformës, por jo pjesë e përditshme e përzgjedhjes së përmbajtjes editoriale.
Pas reagimit të Loredanës, Dalina fillimisht publikoi dje një përgjigje të shkurtër ku sqaronte se nuk kishte qenë dashakeqe fjalia e saj. Por të nesërmen, me mendje më të kthjellët, ajo reagoi sërish. Dhe këtë herë, jo vetëm për Loredanën, por mbi të gjitha për një fenomen më të gjerë që ka të bëjë me raportin që brezi i ri ka me “emrin” në publik.
Në një rrëfim personal, Dalina ndau një episod nga viti 2008, kur Vera Grabocka – një ikonë e medias shqiptare – i kërkoi të punonte si skenariste në “Me shumë dashuri”, një program i suksesshëm në atë kohë:
“Në 2008-n, kur unë isha 30 vjeç, kisha qenë në Top Channel, fitova masterin në Londër, pra kisha bërë shumë gjëra. Më bie telefoni rreth orës 5 pasdite, nuk e harroj kurrë. Ishte Vera Grabocka, të cilën unë e kisha adhuruar që 5 vjeç, një nga njerëzit që kam ndjekur më shumë në rininë dhe adoleshencën time në Shqipëri. E kështu, ajo më propozoi që të punoja në ‘Me shumë dashuri’ ku unë do të isha skenariste. Kur doli episodi i parë, ajo më tha: ‘Dalina e ke emrin te titrat në hyrje, shiko të pëlqen?’ Dhe unë thashë ‘Pse po ma thotë këtë kështu?’ Sepse unë kisha bërë gjëra edhe në Top Channel, skenariste te ‘Star Academy’, kryeredaktore te revista ‘Trendy’. Por ajo u sigurua të ma thoshte që emri im ishte në krye, te emrat kryesorë të programit.”
“Dalina, puno për emrin, pastaj emri punon për ty,” – kujtonte fjalët e të atit.
Në atë kohë, përmendja e emrit në titra ishte një shenjë vlerësimi dhe nderimi, por jo një e drejtë automatike. Ishte një lloj certifikimi që vinte pas kontributit, pas kohës, pas përkushtimit.
“Pavarësisht se sa eksperiencë kisha unë, çfarë kisha bërë dhe sa shumë kisha punuar për ato gjëra – pra nuk kisha hyrë në një reality show, por kisha bërë projekte si dokumentarë, ekskluzivitete – dhe pavarësisht këtyre gjërave, të thoshte Vera, për të cilën unë kisha një respekt të madh dhe isha rritur me të, ishte fëmijëria ime dhe kisha parë revolucionin që solli ajo, patjetër që ishte një gjë e madhe dhe unë i thashë ‘faleminderit’.”
Duke reflektuar mbi situatën me Loredanën, Dalina shtoi:
“Çështja e emrit në media për ne ka qenë shumë e shenjtë, tani nuk është. Loredana ka gjithë të drejtën e saj të reagojë, sepse ajo patjetër ka një emër që është i shenjtë dhe patjetër që nuk i përket Jozit dhe askujt tjetër. Unë atë e thashë si një mama që do të bëjë lidhjen me diçka dhe nuk i kujtohet; Loredanën e mbaj mend me Jozin dhe Jozi nuk është se ka vlerë më shumë se Loredana, por emrin e tij e ka fiksuar truri më shumë për arsye të caktuara, jo për ndonjë kontribut të madh.”
Dhe më tej:
“Ajo që është shqetësuese tani është mësymja që më bëhet mua, Aulonës apo Fatmës që kemi 20 vjet në treg dhe padyshim e kemi ngritur emrin tonë vetë, me punën tonë, edhe duke dështuar në publik, edhe duke folur diçka më shumë, edhe duke ndërgjegjësuar 5 vetë dhe duke mërzitur 5 të tjerë, se si nuk e njohim ne emrin e një vajze, e cila ka 1 vit në treg dhe kontributi i saj është i papërfillshëm.”
“Në 2008-n, po mendoj sikur unë të isha një reality star, mund të kisha thënë ‘si Vera më thotë mua që më ka vendosur emrin te titrat, si ma thotë këtë mua me kaq eksperiencë?’ Do të ishte skandaloze. Fillimisht nga prindërit e mi, të cilët do të më thonin ‘çfarë po bën? Ki respekt. Ka një hierarki pune, eksperience.’”
Ajo foli edhe për reagimin e parë që kishte postuar:
“Letra që postova dje – që ma bëri ChatGPT – ishte e vërteta, pra thjesht nuk e mendova. Sot mendova që nuk vlen ajo letra, sepse unë kam një detyrim ndaj njerëzve që më ndjekin. Ne duhet të kuptojmë që nuk është mirë të atakohem unë apo Aulona apo Fatma që harrojmë emrin e një vajze që ka 1 vit në treg.”
Mesazhi ishte i thjeshtë: njerëzit që kanë punuar gjatë, që mbajnë shumë përgjegjësi dhe që kanë kaluar nëpër shumë faza, nuk mund të jenë gjithmonë të përkryer në kujtesë. Por kjo nuk nënkupton mungesë respekti.
“Absolutisht nuk më pëlqeu që thashë ‘ajo e Jozit’, sepse nuk më pëlqen ta atashoj me asnjë. Ndodh, e harron dhe e lidh padashje me diçka dhe unë të lidha me atë njeri sepse të kam parë në Big Brother me atë njeri. Nuk ka ai më shumë vlerë se ti. Nëse ta harrova unë emrin, nuk ka problem. Do dhe ti kohë ta kesh emrin në titra, në librin tim.”
Ky ndoshta ishte një leksion i butë për të gjithë ata që e duan “emrin në titra” pa kuptuar sa punë ka pas atyre germave.
Sepse në tregun shqiptar, thuajse të gjithë duan që emri i tyre të përmendet, të mbahet mend dhe të fitojë statusin e një figure publike sa më shpejt. Por jo çdo emër është menjëherë i shenjtë – dhe nuk duhet të jetë. Çdo emër fitohet, ndërtohet, dhe bëhet i rëndësishëm me kohë, me punë dhe me përmbajtje.
- Shkruar nga Sindi Salaj, kryeredaktore e Anabel prej 7 vitesh, që rrallë e vendos emrin nëpër artikuj, jo sepse nuk do, por sepse ende s’ka vendosur si ta quajë versionin final të vetes: “ajo e fiksuara pas gjuhës shqipe” apo “ajo që s’del kurrë në video”.
