
Seriali surprizë i këtij viti ishte, pa asnjë dyshim, "Adolescence", një prodhim me katër episode që, në një ambient të vetëm, rrëfen përfshirjen e një adoleshenti në botën toksike të mizogjinisë dhe dhunës online.
Pas një suksesi të jashtëzakonshëm në Netflix dhe vlerësimeve entuziaste nga kritika, seriali u dallua edhe në ceremoninë prestigjioze të çmimeve Emmy, ku triumfoi në kategoritë kryesore: Miniseriali më i Mirë, Regjia më e Mirë, Skenari më i Mirë, Aktori më i Mirë në një Miniserial, Aktori dhe Aktorja më e Mirë Mbështetëse. Në sy ra performanca e Owen Cooper, i cili, në moshën 15-vjeçare, bëri histori si fituesi më i ri ndonjëherë i një çmimi Emmy për Aktor Mbështetës në një miniserial.
Por, një nga momentet më prekëse të mbrëmjes ishte padyshim fjalimi i Stephen Graham, një nga skenaristët, producentët dhe protagonist i serialit, i cili mori çmimin si Aktori më i Mirë në një Miniserial. Ai u ngjit në skenë i prekur, dhe ndau me publikun një kujtim personal nga fëmijëria e tij:
"Këto gjëra zakonisht nuk ndodhin për njerëz si unë. U rrita në një familje shumëetnike, në një pallat në një vend të quajtur Kirby. Të jem këtu, përballë jush, është ndoshta përvoja më përulëse e jetës sime. Kjo tregon se çdo ëndërr, sado e largët të duket, mund të bëhet realitet."
Në fjalimin e tij të falënderimit, ai vuri në qendër familjen.
Por falënderimi më i ndjerë ishte për gruan e tij, Hannah Walters:
"Të dua me gjithë zemrën time. Ti je bota ime, shpirti im binjak. E di mirë që pa ty, nuk do të isha këtu. Pa ty, ndoshta s’do të isha fare. Të dua me gjithë qenien time."