Foto: Reuters
Në orët e para të mëngjesit të së premtes, si çdo ditë, Dr. Alaa al-Najjar përshëndeti dhjetë fëmijët e saj para se të dilte nga shtëpia. Më e vogla, Sayden, vetëm gjashtë muajshe, ishte ende në gjumë. Dhe si çdo ditë tjetër, me luftën që vazhdon në Gaza dhe me bombardimet izraelite që binin vetëm disa metra larg lagjes së saj në Khan Younis, Najjar kishte ankth që po i linte fëmijët vetëm në shtëpi.
Por ajo nuk kishte zgjidhje tjetër. Si një nga mjeket e pakta që kanë mbetur në Gaza, një pediatre e respektuar në kompleksin mjekësor Nasser, ajo duhej të shkonte në punë për t’u kujdesur për foshnjat e plagosura nga sulmet ajrore izraelite. As që mund ta kishte imagjinuar se ajo përshëndetje me familjen do të ishte e fundit.
Vetëm disa orë më vonë, trupat e djegur të shtatë prej fëmijëve të saj, të vrarë nga një sulm ajror izraelit në Khan Younis, mbërritën në spitalin ku ajo punonte. Dy trupa të tjerë, përfshirë atë të vogëlushes Sayden, mbetën nën rrënoja. Nga dhjetë fëmijët, vetëm një mbijetoi, bashkë me babanë e tyre, Hamdi al-Najjar, 40 vjeç, gjithashtu mjek. Të dy ndodhen në spital.
“Është një nga tragjeditë më tronditëse që nga fillimi i këtij konflikti,” tha Mohammed Saqer, drejtori i infermierisë në spitalin Nasser. “Dhe ndodhi pikërisht me një pediatre që ia kushtoi jetën shpëtimit të fëmijëve, por që i humbi të gjithë fëmijët e saj.”
Pamje të shpërndara nga drejtori i Ministrisë së Shëndetësisë në Gaza dhe të verifikuara nga The Guardian tregojnë trupat e djegur dhe të shpërbërë të fëmijëve që nxirreshin nga rrënojat e banesës së familjes Najjar, pranë një pike karburanti, ndërsa shtëpia ende digjej nga flakët.
Ali al-Najjar, 50 vjeç, vëllai i madh i bashkëshortit të Alaa-s, rrëfen: “Kur dëgjova që shtëpia ishte bombarduar, menjëherë mora makinën dhe vrapova drejt vendit sepse e dija që vëllai im dhe fëmijët ishin brenda. Kur mbërrita, u trondita. E gjeta nipin tim Adam, që kishte mbijetuar, të shtrirë në rrugë, nën rrënoja. Ishte i mbuluar me blozë, rrobat e shqyera, por ende gjallë. Vëllai im ishte më tutje, me gjakderdhje të madhe në kokë dhe kraharor dhe një krah të këputur. Merrte frymë me shumë vështirësi.”
Ali telefonoi menjëherë ekipin mjekësor dhe i çoi të dy të mbijetuarit në spital. Më pas nisi të kërkonte për nëntë nipërit dhe mbesat e zhdukur.
Dr. Alaa al-Najjar u nis menjëherë drejt vendit të shpërthimit, ndërsa ekipet e shpëtimit nxirrnin trupin e vajzës së saj Revan nga rrënojat. E përlotur, ajo iu lut zjarrfikësve që ta lejonin ta mbante për herë të fundit.
“Trupi i Revan-it ishte plotësisht i djegur nga pjesa e sipërme – nuk kishte më as lëkurë, as mish,” tha Ali. “Ende nuk kemi gjetur trupat e dy fëmijëve të vëllait tim: djali i madh, Yahya, 12 vjeç dhe vajza gjashtëmuajshe, Sayden.”
Alaa u kthye në spital për të parë djalin e saj Adam, 11 vjeç, dhe bashkëshortin. Burime nga spitali Nasser, të cilët transportuan trupat e fëmijëve një nga një drejt morgut, thanë se ajo nuk mundi t’i njihte fëmijët, për shkak të djegieve të rënda.
Emrat e fëmijëve ishin: Yahya, Rakan, Ruslan, Jubran, Eve, Revan, Sayden, Luqman dhe Sidra.
Foto: Reuters
“Alaa shkoi në morg, i mori fëmijët e saj në krahë, u recitoi Kuranin dhe u lut për ta,” tha Dr. Ahmed al-Farra, 53 vjeç, drejtori i pavijonit të fëmijëve në kompleksin Nasser. “Mjeket e tjera aty pranë u tronditën nga dhimbja dhe zemërimi, por Alaa qëndroi e qetë. Zoti ia qetësoi zemrën. Pas varrimit të fëmijëve, ajo shkoi menjëherë për t’u kujdesur për burrin dhe djalin e saj të mbijetuar.”
Kolegët e saj e përshkruajnë Alaa-n si një mjeke të përkushtuar, të ndershme dhe të sjellshme, që përballonte presionin e jashtëzakonshëm, duke trajtuar çdo ditë dhjetëra fëmijë, ndërkohë që kujdesej edhe për një familje të madhe.
“Ajo ishte gjithmonë e shqetësuar për fëmijët kur ishte në punë. Kur dëgjoi se ishte bombarduar një shtëpi në lagjen Qizan al-Najjar, zemra e një nëne e ndjeu se diçka nuk shkonte,” tha Farra.
Ai shtoi: “Nuk ka fjalë për dhimbjen e saj. Kushdo që ka diçka për të thënë, le ta imagjinojë të ndodhte me familjen e vet – të humbiste befas çdo njeri që e donte.”
Pasi u dha lamtumirën për herë të fundit trupave pa jetë të shtatë fëmijëve të saj, Alaa shkoi në repartin ku po kurohej djali i saj i vetëm i mbijetuar.
“Bashkëshorti i saj kishte pësuar dëmtime të rënda – dëmtim të trurit, thyerje të shkaktuara nga copëzat e shpërthimit, plagë dhe dëmtime në kraharor. U vendos në respirator dhe iu vendosën tuba mjekësorë,” tha Farra. “Gjendja e djalit ishte më e mirë – lëndimet e tij janë nga mesatare në të rënda.”
Foto: Anadolu/Getty Images
Miqtë dhe kolegët e Najjar thonë se fëmijët e saj kishin shtetësi egjiptiane dhe se Alaa dhe Hamdi kishin planifikuar të largoheshin drejt Egjiptit për t’i regjistruar në Universitetin Al-Azhar në Kajro.
Forcat e Mbrojtjes së Izraelit deklaruan: “Dje, një avion i Forcave të Mbrojtjes së Izraelit (IDF) goditi disa të dyshuar që vepronin nga një ndërtesë pranë trupave të ushtrisë sonë në zonën e Khan Younis. Kjo zonë është një zonë lufte shumë e rrezikshme. Para nisjes së operacioneve, IDF evakuoi civilët për sigurinë e tyre. Pretendimet për dëmtime të civilëve të pafajshëm janë në shqyrtim.”
Ministria e Shëndetësisë në Gaza njofton se afro 54,000 palestinezë – përfshirë 16,503 fëmijë – janë vrarë nga sulmet izraelite në të gjithë territorin.
Farra tha: “Shpresa ime e vetme është që ata që janë vrarë të mos mbeten vetëm emra në letër. Ne jemi krijuar si çdo njeri tjetër në këtë botë. Dhe si çdo njeri tjetër, kemi të drejtë të jetojmë.”
Burimet: Guardian, Reuters
