“Burri më tradhtoi dhe martesa jonë është më e mirë se kurrë. Lexojeni përsëri. Kafshatë e vështirë për t’u kapërdirë, e di. Dhe fakti që martesa jonë po lulëzon është një tronditje e vërtetë për mua. Kjo që po më ndodh është jashtë çdo skenari.

Por, ja ku u gjenda, 11 vjet bashkëshorte dhe në martesën tonë ndodhi një pabesi. Kur e mora vesh, ishte një lehtësim. Për muaj me radhë para se të bëja këtë zbulim po shkatërrohesha si person. 

Po humbisja gjumin. Ndihesha nervoze. Zgjohesha me një dhimbje në kraharor. Madje shkova te mjeku dhe bëra analiza gjaku për të gjetur shkakun. Google-i nga ana tjetër më kishte shtyrë të besoja se ishte ose kancer, ose Alzheimer i hershëm.  

Kështu, kur u zbulua gënjeshtra, më iku një peshë nga shpatullat, u qetësova. Gjithë dhimbjet që më mundonin nuk ishin ndonjë sëmundje, ishte intuita ime.

Dhe pastaj përsëri, u largova nga skenari klasik. Unë nuk i bërtita atij. As zërin nuk ia ngrita. As skena të dhunshme nuk bëra.

Një pjesë e imja e dinte se ky njeri me të cilin isha martuar ishte vërtet një person i mirë. Hedhja poshtë e një dekade dhe gjithçkaje që kishim ndërtuar, thjesht nuk ishte një mundësi. Ne folëm. Bëmë ato lloj bisedash ku nxjerr zemrat nga gjoksi dhe i vendos në duart e njëri-tjetrit. Bëmë seksin e çmendur që njerëzit zakonisht e provojnë vetëm në grahmat e hershme të dashurisë dhe pasionit. 

Pjesa më e vështirë çuditërisht nuk ka qenë riparimi i martesës. Martesa jonë është e mrekullueshme. Ajo që nuk kam tani është mbështetja e shoqërisë. Nuk ka brohoritje kolektive të padukshme kur tregon se ka pasur pabesi të shoqëruar me pajtim në martesën tënde.

Ajo që shoqëria nuk pranon është se ky ndryshim ka ardhur pas shumë dhimbjesh dhe pasigurish. Nuk ka udhëzime për ata që duan të “riparojnë” marrëdhëniet pas tradhtisë dhe nuk ka mbështetje publike për këtë.

Sikur burri im të kishte vdekur dhe të kishte një trup për të varrosur, do të kishte lutje dhe ngushëllime për mua. Por tradhtia është një dhimbje që nuk ka formë fizike dhe kjo e bën më të vështirë për të tjerët që ta kuptojnë, sepse ata nuk e shohin procesin e ndryshimit në një marrëdhënie.

Njerëzit duan të dinë, por nuk duan të ndërhyjnë. Kështu, shumëkush e ka të vështirë të kuptojë që martesa ime është më e fortë tani, sepse kjo është një histori që nuk ka vend në normat e shoqërisë.

Përfundimisht, tradhtia na ndryshoi, por ajo na bëri gjithashtu të rishikojmë atë që kishim ndërtuar, duke e shndërruar martesën tonë në diçka më të fortë dhe më të vërtetë se kurrë. Tingëllon e rëndë, por i jam mirënjohëse tradhtisë së tim shoqi sepse gjallëroi martesën tonë në nivele që s’i kisha imagjinuar më parë.”

Shënim: Artikulli është përshtatur nga redaksia për qëllime editoriale dhe qartësie. Copyright Anabel.al / Ndalohet ribotimi pa lejen e redaksisë.

Letra të tjera nga rubrika "Mes nesh":

"My husband cheated on me and our marriage is better than ever. Read it again. A tough pill to swallow, I know. And the fact that our marriage is thriving is a real shock to me. What's happening to me is out of any script."

But here I was, 11 years into our marriage, and there was an infidelity. When I found out, it was a relief. For months before I made this discovery, I was falling apart as a person. 

I was losing sleep. I felt irritable. I would wake up with a pain in my chest. I even went to the doctor and had blood tests done to find the cause. Google on the other hand had led me to believe that it was either cancer or early Alzheimer's.  

So, when the lie was discovered, a weight was lifted from my shoulders, I calmed down. All the pain that tormented me was not an illness, it was my intuition.

And then again, I deviated from the classic script. I didn't yell at him. I didn't even raise my voice at him. I didn't even do any violent scenes.

Part of me knew that this man I had married was a really good person. Throwing away a decade and everything we had built just wasn't an option. We talked. We had the kind of conversations where you take your hearts out of your chest and put them in each other's hands. We had the crazy sex that people usually only experience in the early throes of love and passion. 

The hardest part, surprisingly, hasn't been repairing the marriage. Our marriage is wonderful. What I don't have now is the support of society. There is no invisible collective cheer when you reveal that there has been infidelity accompanied by reconciliation in your marriage.

What society doesn't accept is that this change has come after a lot of pain and uncertainty. There are no guidelines for those who want to "repair" relationships after infidelity, and there is no public support for this.

If my husband had died and had a body to bury, there would be prayers and condolences for me. But betrayal is a pain that has no physical form, and that makes it harder for others to understand because they don't see the process of change in a relationship.

People want to know, but they don't want to interfere. So, many people have a hard time understanding that my marriage is stronger now, because this is a story that has no place in society's norms.

Ultimately, the betrayal changed us, but it also made us reexamine what we had built, transforming our marriage into something stronger and more real than ever. It sounds harsh, but I am grateful for my husband's betrayal because it revitalized our marriage to levels I had never imagined before."

Note: The article has been adapted by the editorial team for editorial purposes and clarity. Copyright Anabel.al / Reprinting without the permission of the editorial team is prohibited.

Other letters from the "Between Us" section: