Siwar Ashour lindi në mes të luftës dhe urisë në Gaza dhe nuk ka njohur asgjë tjetër. Tani, ajo është në një rrezik të madh për të ndërruar jetë, pa përjetuar kurrë një moment paqeje apo qetësie. Vajza 6-muajshe palestineze, trupi i së cilës i dobësuar ndjeshëm, u shfaq një fotoje në BBC gjatë kësaj jave, duke u bërë simboli i urisë së qëllimshme në Gaza.
Që nga lindja, Siwar kishte një problem me ezofagun që e ka bërë të vështirë për të të pijë qumësht gjiri dhe e vetmja mundësi mbijetimi është pirja e një formule specifike, e cila mungon në mënyrë kritike në Gaza.
Shtëpia e prindërve të saj në al-Nuseirat, në mes të bregdetit të Rripit të Gazës, u bombardua herët gjatë luftës që filloi në tetor 2023 kur Hamasi vrau 1,200 njerëz në Izrael, duke shkaktuar sulmin e pamëshirshëm nga ana e Izraelit, i cili deri më tani ka vrarë më shumë se 52,000 njerëz në Gaza. Ata jetuan për ca kohë në çadra, por ishte pothuajse e pamundur të sigurohej ushqim apo ujë në kamp, i cili gjithashtu u sulmua nga Izraeli.
Familja u përpoq të kthehej në al-Nuseirat për të qëndruar në shtëpinë e gjyshërve të Siwar-it, por edhe ajo u bombardua. Nga ndërtesa kishte mbetur vetëm një dhomë e vetme, të cilën e ndanin me 11 persona të tjerë. Aty lindi Siwar.
“Isha gjithmonë e lodhur. Nuk kishte privatësi dhe nuk mund të pushoja. Nuk kishte ushqim apo ushqyerje të duhur dhe kur e linda, ajo nuk ishte si fëmijët e tjerë. Kur lindi, ishte e bukur pavarësisht dobësisë që dallohej në fytyrën e saj,” tha tha Najwa Aram, nëna 23-vjeçare e Siwar-it, duke vijuar: “Por tani ajo është jashtëzakonisht e dobët. Foshnjat në moshën e saj duhet të peshojnë 6 kg ose më shumë – jo vetëm 2,4 kg.”
Najwa mësoi muajin e kaluar se është shtatzënë me fëmijën e saj të dytë, por jeton me frikën se mund të humbasë Siwar-in para se të lindë vëllai ose motra e saj. Ajo është zhvendosur në Khan Younis për të qëndruar me nënën e saj, por pjesën më të madhe të muajve të fundit e ka kaluar në spital me vajzën e saj të dobët fizikisht.
Bashkëshorti i saj, Saleh, është i verbër dhe ka mbetur në al-Nuseirat. Bombardimet e pandërprera kanë detyruar familjen të zhvendoset disa herë, si pothuajse të gjitha familjet në Gaza, duke i ndarë ata.
“Edhe pse babai i Siwar-it është i verbër, ai luante shumë me të. Na vizitoi në spital vetëm një herë, pasi nuk mund të lëvizë pa dikë që ta shoqërojë. Ai ka më shumë frikë për të sesa unë – është shumë i lidhur me të”, tha Najëa.
Familja nuk ka asnjë burim të ardhurash dhe varet nga kuzhinat bamirëse për ushqim dhe ndihmë humanitare, por edhe kjo është në mungesë të thellë ndërsa bllokada totale e Gazës nga Izraeli po i afrohet ditës së 70-të.
Philippe Lazzarini, kreu i Agjencisë së Ndihmës së OKB-së, UNRËA, tha këtë javë:
“Uria e krijuar nga njeriu dhe e motivuar politikisht në Gaza është një shprehje e mizorisë absolute.”
Najwa dhe nëna e saj kanë vetëm një thes miell të mbetur, si dhe disa kanaçe.
“Kur të na mbarojnë këto, nuk do të mund të blejmë më asgjë për shkak të çmimeve të larta,” tha Najëa. Edhe më kritike, furnizimet me formulën e veçantë të qumështit që i nevojitet Siwar-it janë gjithnjë e më të vështira për t'u gjetur.
“Edhe unë po vuaj nga kequshqyerja. Megjithatë, përpiqem ta ushqej me gji Siwar-in, por ajo refuzon dhe vazhdon të qajë, duke ma refuzuar plotësisht. Prandaj, jam detyruar të mbështetem më shumë te formula e qumështit. Kur e ushqeja me gji, një kanaçe formulë më zgjaste një muaj. Tani mbaron për më pak se një javë”, u shpreh nëna mes lotësh.
Najwa dhe vajza e saj kaluan pjesën më të madhe të marsit në spitalin në Deir al-Balah, ku kishte një formulë qumështi që dukej se funksiononte, duke e çuar peshën e Siwar-it në 4 kg.
“Vura re që Siwar filloi të buzëqeshte dhe të luante, gjë që më bëri të lumtur dhe më dha shpresë se shëndeti i saj mund të përmirësohej.”
Por ai moment i brishtë shprese u shkatërrua kur ato dolën nga spitali dhe Siwar filloi të humbiste përsëri peshë. Ajo u dërgua në spitalin Nasser në Khan Younis, ku nëna dhe vajza ndodhen ende.
“Mjekët po bëjnë gjithçka që munden për t’u kujdesur për të, por ajo nuk e pranon as formulën që ata i përgatisin. Gjendja e spitalit është e keqe. Ka 6 pacientë në çdo dhomë. Kudo që të shikosh, ka vuajtje. Ka një fëmijë në gjendje më të keqe se Siwar.”
“Ta shoh vajzën time në këtë gjendje çdo ditë më shkakton pagjumësi. Jam gjithmonë e shqetësuar dhe mendoj shumë. Ndonjëherë nuk e përballoj dot ta shoh kështu dhe filloj të qaj. Kam shumë frikë se mund ta humbas. A nuk mund të hapë bota pikat kufitare për të lejuar hyrjen e qumështit, ushqimit dhe ilaçeve? E vetmja gjë që dua është që vajza ime Siwar të jetojë si të gjithë fëmijët e tjerë në botë.”
Dr Ahmed al-Farah, drejtori i ndërtesës së fëmijëve dhe maternitetit në kompleksin mjekësor Nasser, tha se çdo ditë po regjistrohen aty 5-10 raste të reja kequshqyerjeje.
“Po shohim raste të rënda. Kequshqyerja shfaqet te fëmijët në një mënyrë tronditëse dhe jashtëzakonisht të dukshme. Nuk kemi asgjë për t’u ofruar atyre. Ata kanë nevojë për proteina, por nuk ka. Ne përpiqemi të ofrojmë pak qumësht, ndoshta qumësht pluhur, por nuk mund të ofrojmë asgjë më shumë”, tha Farah.
“Për më tepër, mbipopullimi i rëndë në spitale çon në rritje të transmetimit të sëmundjeve mes fëmijëve,” shtoi ai.
Në kompleksin Nasser ka mbetur karburant vetëm për të mbajtur gjeneratorët në punë për edhe 48 orë të tjera. Mjekët kanë ndërprerë energjinë në katet administrative për ta zgjatur pak më shumë, por së shpejti do të duhet të ndalet furnizimi edhe në repartet e mbushura me pacientë.
“Jemi të pafuqishëm përballë nevojave të tyre – nuk mund të ofrojmë ushqim, suplemente, ilaçe, apo vitamina të përshtatshme për gjendjen e tyre. Kam studiuar kequshqyerjen në librat e shkollës së mjekësisë. Mendoja se ajo do të mbetej vetëm teori, diçka që nuk do ta shihnim kurrë në jetën e vërtetë. Por tani, ato përshkrime nga librat janë bërë realitet para syve tanë në Gaza,” tha Farah.
“I bëj thirrje botës të na shohë si qenie njerëzore – ne u krijuam si të gjithë të tjerët”, theksoi ai.
Gaza po përballet me një krizë të tmerrshme humanitare, përpos gjenocidit të vazhdueshëm që Izraeli po bën, me justifikimin se duan të shfarosin Hamasin dhe të mos përsëritet më ngjarja e tetorit 2023. Megjithatë, populli palestinez është duke vuajtur pasojat ekstreme të një lufte, e cila nuk po respekton ligjet dhe të drejtat njerëzore.
