Sot, Juli Xhokaxhi, gazetare në ABC News, njihet për emisionet e saj me natyrë politike, por s’ka qenë gjithmonë ashtu. Ajo e nisi karrierën në Fier, në televizionet lokale atje. Intervistoi kosovarët që i largoheshin luftës, kërkonte ndihma për ta, madje në një pikë të karrierës, bëri dhe një emision për estetikën dhe një paradë mode me vajza gjimnaziste. Në fjalët e saj, pak nga të gjitha.
Kur erdhi në Tiranë, në redaksinë e Koha Jonë, u përball për herë të parë me politikën. Anila Basha, që zakonisht mbulonte këtë sferë të lajmeve, i rekomandoi kryeredaktorit, Aleksandër Çipës që të dërgonte “këtë të renë,” Xhokaxhiun, në mbledhjen e grupit parlamentar të PS-së. Dhe ajo u bind.
“Kur erdha në Tiranë, s’isha marrë ndonjëherë me partitë e mëdha. Ishte momenti që eksperimentoja. I bëja të gjitha, jepja dhe lajmet. Dhe Basha që i thotë Çipës, të shkojë kjo e reja te mbledhja e grupit parlamentar të PS-së. Dhe Çipa më thotë ‘do shkosh ti, është mbledhja e grupit parlamentar të PS-së dhe do i bësh dhe një intervistë Arben Malajt.' Unë isha zero nga politika atë kohë. Zero fare. As e ndiqja, as e doja. Mbaj mend që kam shkuar dhe kam nisur tekstin e kronikës: ‘Sot në godinën e kryesisë së Kuvendit të Shqipërisë u mblodh grupi parlamentar i Partisë Socialiste. E merr Basha tekstin që të rregullonte atë që kisha bërë unë, me dashamirësinë e saj. I thotë Çipës, ‘Shiko ç’ka bërë kjo, shiko.’ Dhe ai më thërret, më pyet ç’është ky tekst. I kërkova falje, s’kisha bërë ndonjëherë politikë. Basha tallej. Vetëm se pas asaj, e mora shumë seriozisht. Fillova të lexoja gazetat seriozisht,” tregon ajo.
Siç vijon të tregojë Xhokaxhiu, ndonjëherë bullizmi dhe vështirësia në punë të bën më të mirë. Jo rrallë, i është nevojitur të prezantojë lajmet pa koka, me kryeredaktorin që i shërbente si sufler pas kamerave.
“Edhe për diçka tjetër jam shumë mirënjohëse. Kur punoja te Koha, kishim vetëm një printer që s’punonte ose i prishej boja. Zakonisht kokat e lajmeve i bënim vetë, por Çipa donte t’i kalonte vetë. Ai vinte dhjetë minuta para lajmeve, ulej dhe bënte një poezi. Frymëzohej. I jepte print dhe ngaqë printeri s’punonte asnjëherë në rregull, printonte vetëm poezinë, 40 herë se aq letra kishte. Unë hyja në lajme në 3 pa çerek gjithmonë pa kokat e lajmeve. Pas kamerave, ishte Çipa që më thoshte ‘Nano sot, konferencë shtypi.” Dhe unë duhet ta bëja atë kokën, duhet ta kisha ndjekur. Më bënte renditjen. Ka ndodhur shumë herë dhe ishte një stërvitje që më ka bërë shumë mirë.”
