Ndonëse flitet jo shpesh për të, ai që ndërkombëtarisht njihet si Postpartum depression (PPD), referuar ndryshe si depresioni pas lindjes, është një gjendje aspak e rrallë. Përkundrazi!

Është pikërisht PPD- ja arsyeja kryesore e vrasjes së foshnjave nën moshën 1- vjeçare, që ndodh në 8 nga 100,000 lindje në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Në këtë artikull do t’ju tregojmë më tepër rreth gjithë kësaj, por pikë së pari le të nisim nga aty ku morëm edhe shkak për të shkruar diçka më shumë.

Së fundmi, në një intervistë për “Revista Who” Eno Popi foli hapur rreth sfidave të prindërimit. Fillimisht, moderatori u shpreh se:

"Është e pashmangshme që jeta të mos marrë tjetër rrjedhë. Ritualet e një fëmije në vitin e parë, kërkojnë kujdes maksimal dhe frikërat personale, a po vepron drejt apo jo, janë gjithmonë aty. Për mua, që nga ai çast jeta është bërë më e komplikuar, por me plot dashuri. Nuk mohoj dot që edhe emocionalisht kam përjetuar ulje- ngritje të forta, deri ekzistenciale. A jam një baba që po bëj gjithçka mirë? Ka ditë që nga pagjumësia, bota duket sikur më kthehet kundër por gjithçka zhbëhet nga e qeshura, përqafimi, belbëzimet apo hapat e parë. Mëngjeset tona janë më të qeta, darkat më të kufizuara dhe nata na kthen në roje te koka e vajzës."

Pasi pranoi se PO, jeta i ka ndryshuar, Popi rrëfeu se si ishte përshtatja fillestare me praninë e Livit në shtëpi dhe në jetën e tij.

"Përshtatjen fillestare e kam patur jo pa trauma të vogla. Nuk e di a ka një depresion post edhe tek baballarët, por ndryshimi radikal i të përditshmes më ka ndikuar jo pak. Përpiqem të jem sistematik si natyrë dhe heqja dorë nga rutina, takimet dhe koha e shpenzuar me njerëz jashtë shtëpisë, fillimisht më shkaktonin nervozizëm, por paralelisht rritej dita-ditës dëshira për t’u kthyer në shtëpi e për të shpenzuar kohë më shumë në jetën e re. Unë nuk jam as i pari dhe as i fundit, proces që besoj se e kalojnë pak a shumë të gjithë."

Le të qëndrojmë pak këtu. Përgjithësisht depresioni pas lindjes është parë si një gjendje e cila ndodh vetëm te nënat, nisur nga fakti që janë pikërisht këto të fundit ato që sjellin të porsalindurit në jetë dhe kujdesen më së shumti me ushqyerjen dhe vënien në gjumë. Në fakt shkenca e njeh këtë depresion specifik edhe në botën e burrave. Sipas statistikave, ky çrregullim, nëse mund ta quajmë kështu, prek 1%- 26% të baballarëve të rinj.

Kështu, të dy partnerët, si nëna edhe babai ndjejnë luhatje humori, mungesë energjie, ankth, përjetojnë të qara, nervozizëm dhe shpesh ndjesi negative ndaj foshnjës. Kështu prindi zhytet në mendime të errëta dhe e ka të vështirë të përballet me realitetin dhe jetën e re. Përgjithësisht kjo situatë zgjat 1 javë deri në 1 muaj pas ardhjes në jetë të fëmijës. Të bëhesh me fëmijë sjell ndryshime rrënjësore në stilin e jetesës, edhe nëse lindjen nuk e ke bërë ti. Tek gratë, nivelet e luhatshme hormonale dhe ndryshimet neurokimike që ndodhin në tru ndikojnë në një masë të madhe. Por në fakt, një studim i “American Journal of Human Biology” (Revista Amerikane e Biologjisë së Njeriut) ka treguar se edhe burrat përjetojnë çrregullime hormonale pas lindjes së një fëmije. Ulja e nivelit të testosteronit mund të shtojë rrezikun e depresionit dhe ankthit.

Shtoji kësaj pasoja të tjera si stresi kronik, ushqyerja e parregullt dhe mungesa e gjumit, edhe ata i kanë të gjitha gjasat të kalojnë një episod depresioni, që në pakujdesi mund edhe të shndërrohet në depresion kronik.

Por nuk janë vetëm ndryshimet hormonale ato që luajnë rol tek depresioni pas lindjes i burrave. Një prej faktorëve është edhe ndjesia e shkëputjes nga nëna dhe fëmija, pasi në shumë raste babai lihet jashtë proceseve kryesore të rritjes së bebes. Është tejet e rëndësishme që babait t’i jepet mundësia të krijojë lidhje me fëmijën dhe të ndihet i dobishëm në përkujdesjen për të.

Mbi të gjitha, presioni i kulturës karshi prindit mund ta bëjë këdo të ndihet i paaftë. Pritshmëritë e larta ndaj mamasë dhe babait, që të kujdesen për fëmijën në një mënyrë të caktuar, janë zakonisht shumë larg realitetit të një jete pa gjumë, me kequshqyerje dhe hutim, ku prindërit e kanë tepër të vështirë të bëjnë çdo gjë në përsosmëri, me gjithë ngarkesën që vjen befas në jetën e tyre.

~Si mund ta tejkaloni të gjithën këtë?~

Përpiquni të hani mirë, të qëndroni me njerëzit tuaj më të afërm, të flisni me partnerin apo miqtë për mënyrën se si ndiheni dhe nëse situata po ju del jashtë kontrollit mos nguroni të kërkoni një ndihmë të specializur.