Infermierja vrasëse seriale, Lucy Letby, nuk do të lirohet kurrë nga burgu pasi u dënua me burgim të përjetshëm për vrasjet "sadiste" të shtatë foshnjave.

Letby refuzoi të largohej nga qelia ndërkohë që prindërit e viktimave të porsalindura përshkruan ndikimin e tmerrshëm të krimeve të saj.

Një baba, duke qarë, tha se vrasja e dy djemve të tij e kishte copëtuar familjen, duke e lënë atë me mendime vetëvrasjeje dhe duke thyer besimin te mjekët.

Letby, 33 vjeçe, u dënua për vrasjen e shtatë foshnjave dhe përpjekjen për të vrarë gjashtë të tjerë. Një numër i viktimave të mbijetuara kanë mbetur me aftësi të kufizuara.

Një vajzë, tashmë shtatë vjeç, është e verbër dhe është diagnostikuar me paralizë cerebrale tetraplegjike. Ajo nuk flet dhe duhet t’i nënshtrohet një operacioni të madh në shtyllën kurrizore. Babai i saj përshkroi se si vajza e tij lindi 15 javë më herët, peshonte 535 g dhe iu dha vetëm 5% mundësi për të mbijetuar. Ai i tha gjykatës se "Zoti e shpëtoi", por më pas "djalli e gjeti".

Gjatë gjyqit 10-mujor, u tha se infermierja i sulmonte foshnjat pak momente pasi prindërit apo infermierët e tjerë ishin larguar. Ajo u injektoi për vdekje shtatë foshnjave ajër, u përpoq të vriste dy të tjerë me insulinë dhe tentoi të vriste njërin duke i futur një tub nazogastrik në fyt.

Motivimi pas vrasjeve është i paqartë dhe mund të mos dihet kurrë.

Një firmë ligjore që përfaqëson familjet e shtatë prej viktimave të Letby e përshkroi refuzimin e saj për t'u paraqitur në gjykatë si "fyerjen e fundit".