1. “Unë kam ndarë tjetrin nga e dashura dhe do e bëja prapë po të më jepej mundësia. Unë dhe ai djali jetonim të dy në Itali dhe pushimet i kalonim në Tiranë në të njëjtën lagje. Ishte shumë simpatik, çdo gocë në lagje e kishte fiksim. Ky ishte i lidhur me njërën, por unë e doja për vete. Fillova bëja çdo gjë për t’i rënë në sy dhe më në fund ia tërhoqa vëmendjen pavarësisht se kishte tjetër. E bëra timin dhe e lashë atë tjetrën të vuante. Më bëhej qejfi të them të drejtën. Ia kalonim mirë, sado ziheshim. Vjen dita dhe tregohet indiferent ndaj meje. S’e dija a e kishin fajin zënkat apo ia kishte marrë mendjen ndonjë vajzë tjetër. Nuk e vrava mendjen shumë deir sa mora vesh që kishte filluar të fliste prapë me atë nga e cila e ndava. Më tha që ishte thjesht në mënyrë shoqërore dhe nuk u shqetësova. Vjen vera, doja ta takoja pas zënkës sonë se ishim ftohur shumë. E dini ç’më tha? Më tha që nuk më ka dashuri kurrë dhe që thjesht donte të provonte veten e do të kthehej me atë që kishte sepse atë ka dashuruar gjithmonë. M’u shemb bota dhe u trondita. Desha ta ndaja prapë me çdo lloj kurthi, por nuk arrita. Fajin e kam vetë. Tani rri, shoh fotot e pushimeve nëpër vende të ndryshme të botës në të cilat duhet të isha unë me të. Do vijë dita që do të kthehet jam e sigurt.

2. “Kur lexova temën, fillova të qesh me vete sepse më erdhën shumë kujtime në mendje dhe fillova të numëroja çiftet që janë ndarë prej meje. Nuk ka qenë vetëm një apo dy, por shumë. Kam qenë unë vërtet shkaktarja sepse më pëlqente kur gjeja çuna të dobët që më komplimentonin në çdo foto pavarësisht se ishin të lidhur, më flisnin orë e sekondë mesazhe, më ngacmonin në rrugë dhe gjithashtu mundoheshin me mish e me shpirt për të më gjetur numrin e telefonit. Pse të mos luaja unë me këta tipa. Më vinte keq për të dashurat e tyre që dashuronin dikë që s’i meritonte. Por ç’të bëja. M‘u bë ves që të ndaja çuna të lidhur dhe të mos lidhesha me ta. Në fakt, s’jam lidhur me asnjë prej tyre dhe jam krenare për këtë, kurse ata mbajnë shpresë akoma te unë. Kulmi i budallallëkut.”

3. “Jam ndarë nga një lidhje e gjatë dhe shkaku ka qenë një femër. Por e veçanta e historisë sime qëndron se atë femër e futa unë mes nesh. Nuk e besoj ta kenë kuptuar në fillim, por ndoshta i kanë thërritur logjikës pas kaq kohe. E di që shumë do çuditten. Shumë do më japin mend se nuk bëhen këto punë kështu. E rëndësishme është që dhe sot, pas kaq kohe (kanë kaluar tre vjet që kur jamë ndarë) nuk pendohem për asgjë. Kisha katër vjet e lidhur. Të gjithë prisnin martesën. Ai as e kishte mendjne. Jetonte në re. Më e keqja ishte se edhe unë s’e kisha mendjen. Fajësonim njëri-tjetrin e rrinim kot sepse askush nuk kishte bythë të ndahej. Nuk e urreja. Madje sot e kam xhan. Njeri i mirë. Po nuk ishim për njëri-tjetrin edhe pse të gjithë na donin bashkë. Hajde merre vesh fisin. Opinionin. Familjet. Një presion që më katandisi dy kile rob. Seriozisht i humba shijen jetës. U lodha. E dija që ai as nuk ishte tip që të merrte inicativën të shihte të tjera. Jo se më dashuronte, por ishte mësuar me mua. E kishte zënë rehati. Për muaj me rradhë i thoja të dilte me shokë, me shoqe. Fare. Më vinte keq se i humbi interesi e u largua nga gjithë shoqëria. Ndodh që njeriu e humb. U tjetërsuam të dy. Rrinim në shtëpi se humbameno. Pashë një femër të bukur, shoqe e një të njohurës sime. Ia shtova në Facebook. Ia fiksova. ‘Sa e bukur. Ku të flet ty kjo. Pale sa i shkojnë nga pas.’ Për javë të tëra. Bëra çmos që të shkonim diku ku ishim të gjithë. Asaj ndërkohë i fliste dikush tjetër për të fejuarin tim. U lodha pak, por falenderoj Zotin që funksionoi. Një ditë më uli në tavolinë dhe më tha që ka dalë me filanen. ‘Më pëlqen, por nëse ti ma fal, do e harroj.’ Ishte i vetmi moment që më lumturoi sa s’më ra pika. Sot është me atë, kuptohet. Janë fejuar. Nuk mbaj kontakte, por kur shohim njëri-tjetrin s’kemi hatërmbetje. E di që këto femrat që futen mes çiftit paragjykohen, por në rastin tonë i them faleminderit që e tundove. Na bëre të gjithëve të lumtur dhe na dhe një arsye ‘me baza’ te opinioni dhe familjet. Pa ty s’kishim si ndaheshim.”

Letrat janë dërguar në faqen në Facebook të Revistës Anabel në shtator të 2015-s

1. “I have separated the other from the girlfriend and would do it again if given the opportunity. The boy and I both lived in Italy and spent our holidays in Tirana in the same neighborhood. It was very charming, every girl in the neighborhood had it fixed. This one was related to one, but I loved it for myself. I started doing my best to keep an eye on them and finally got my attention despite the other. I did mine and let the other one suffer. I was happy to say the right thing. We had a good time, no matter how busy. The day is coming and he is indifferent to me. I didn't know if they were to blame or thought of another girl. I didn't think much of it until I found out that he was starting to talk again with the one I had separated from. She told me she was just socially and I wasn't worried. Summer is coming, I wanted to meet him after our argument that we were too cold. You know what he told me? He told me he never loved me and that he just wanted to prove himself and would return to what he had because he always loved her. My world collapsed and I was shocked. I wanted to share it with any kind of trap again, but I couldn't. It's my own fault. Now sit back, look at vacation photos of different places in the world I should have been with. The day will come when I'm sure.

2. “When I read the topic, I started laughing because many memories came to my mind and I started counting the couples that have been separated from me. It has not been just one or two, but many. I was really the trigger because I used to find weak guys complimenting me on every single photo despite being tied up, talking to me for hours and seconds, teasing me on the street and also struggling with my flesh and soul to find my number. phone. Why not play with these guys. I was sorry for their girlfriends who loved someone they didn't deserve. But what could I do. I became addicted to sharing strings and not connecting with them. In fact, I'm not related to any of them and I'm proud of them, and they still have hope in me. The climax of stupidity. "

3. “I have been separated from a long relationship and the cause has been a female. But the peculiarity of my story is that I introduced that woman among us. I don't believe they understood it at first, but they probably called upon logic after so long. I know many will be surprised. Many will remember that this is not the case. It is important that even today, after so long (three years since I have been separated) I do not regret anything. I had four years together. Everyone was looking forward to the wedding. He didn't even mind. He lived in the clouds. Worst of all, I didn't even mind. We blamed each other and sat in vain because no one had an ass to share. I didn't hate it. Even today I love it. Good man. If we weren't for each other even though we all loved us together. Come on know the tribe. Opinion. Families. A pressure that made me two pounds slave. I seriously lost my taste for life. I'm tired. I knew he wasn't even the type to take the initiative to see others. Not that he loved me, but he was used to me. He was comforted. For months I used to tell her to go out with friends. Fare. I was sorry that he lost interest and left society at large. It happens that one loses. We alienated both. We stayed home because we lost. I saw a beautiful woman, a friend of mine. I added it to Facebook. I fixed it. 'How beautiful. Where does this talk to you. As far as they are concerned. ' For weeks. I did our best to go somewhere where we were all. Meanwhile, someone else was talking about my fiancé. I got a little tired, but thank God it worked. One day he sat me down at the table and told me he had come up with the thread. 'I like it, but if you forgive me, I'll forget it.' It was the only moment that made me happy until I missed my point. Today is with that, understandably. They are engaged. I have no contacts, but when we see each other we have no trouble. I know these women who get in a couple are prejudiced, but in our case I say thank you for tempting her. Make us all happy and give us a 'grounded' reason in opinion and in families. Without you we would not have been as divided. ”

The letters were sent to Anabel Magazine's Facebook page in September 2015