Nëse dikush thotë qoftë edhe “i dashuri im” në rrjete sociale, e bëj menjëherë “mute”. Nuk urrej asgjë më shumë sesa të ndjek dikë për argëtim, vetëm që papritur përmbajtja e këtij personi të kthehet në “i dashuri im” dhe asgjë tjetër. Ndoshta kjo ndodh sepse, për një kohë të gjatë, dukej sikur po jetonim në atë që një nga autorët e mi të preferuar në Substack* e quan “Toka e të Dashurve”: një botë ku identitetet online të grave rrotulloheshin rreth jetëve të partnerëve të tyre - diçka që rrallë ndodh anasjelltas. Gratë janë vlerësuar për aftësinë e tyre për të gjetur dhe mbajtur një burrë, duke fituar status më të lartë shoqëror dhe lavdërime. Kjo u bë edhe më mbytëse kur kjo dinamikë filloi të shfrytëzohej në rrjetet sociale për përmbajtje dhe, nëse ishe mjaftueshëm serioze, edhe për përfitime financiare.
Shën.red. Substack – platformë që u lejon shkrimtarëve dhe autorëve të podkasteve të publikojnë përmbajtje për audiencën e tyre dhe të paguhen përmes abonimeve.
Megjithatë, kohët e fundit ka pasur një ndryshim të dukshëm në mënyrën se si njerëzit i shfaqin marrëdhëniet e tyre në internet: në vend që t’i prezantojnë plotësisht partnerët romantikë, gratë heteroseksuale po zgjedhin shenja shumë më të zbehta - një dorë mbi timon, gota që përplasen në darkë, ose pjesa e pasme e kokës së dikujt. Në skajin më të çuditshëm, ka fytyra të turbullta në fotot e dasmës, ose video të tëra profesionale ku i fejuari është prerë “rastësisht” nga çdo plan. Gratë po e fshehin fytyrën e partnerit në postime, sikur duan të mohojnë ekzistencën e tij pa e lënë plotësisht jashtë nga rrjetet e tyre.
Pra, çfarë po ndodh në të vërtetë? A ndihen njerëzit tani në siklet për partnerët e tyre? Apo ka diçka më të ndërlikuar pas kësaj? Për mua, duket si rezultat i dëshirës së grave për të qëndruar mes dy botëve: njëra ku mund të përfitojnë nga avantazhet shoqërore që sjell të qenit në një lidhje, dhe tjetra ku nuk duan të duken aq të fiksuara pas “të dashurit” sa të perceptohen si pa stil apo jashtë rrymave kulturore.
“Ato e duan çmimin dhe gëzimin që sjell partneriteti, por e kuptojnë se sa ‘normale’ dhe e zakonshme është kjo,” thotë Zoé Samudzi, shkrimtare dhe aktiviste. Me fjalë të tjera, në një epokë të “heterofatalizmit” të përhapur, gratë nuk duan të duken sikur e përqendrojnë gjithë identitetin e tyre te partneri, por gjithashtu duan përfitimin simbolik dhe statusin që vjen me të qenit në një lidhje.
Shën.red. Heterofatalizmi përshkruan një mënyrë të menduari pesimiste, veçanërisht mes grave heteroseksuale, që e shohin heteroseksualitetin si një sistem marrëdhëniesh të prirura për të dështuar.
Por nuk ka të bëjë vetëm me imazhin. Kur kërkova mendime në Instagram, shumë gra më thanë se, në fakt, ishin supersticioze. Disa kishin frikë nga “syri i keq”, besimi se lumturia e tyre në një marrëdhënie mund të ngjallte aq shumë zili tek të tjerët, sa mund ta shkatërronte lidhjen. Të tjera shqetësoheshin se marrëdhënia mund të përfundonte dhe do mbeteshin me postimet si kujtime të padëshiruara. “Kam qenë në një lidhje për 12 vjet dhe asnjëherë nuk e kam postuar apo përmendur në internet. U ndamë kohët e fundit, dhe nuk mendoj se do të postoj ndonjë burrë ndonjëherë,” thotë Nikki, 38 vjeç. “Edhe pse jam romantike, ende mendoj se burrat mund të të turpërojnë, edhe pas 12 vitesh bashkë, ndaj ta shfaqësh dikë publikisht më duket e kotë.”
Megjithatë, si nga gratë beqare ashtu edhe nga ato në lidhje, ndihej një ndjesi e fortë faji, sikur të jesh me një burrë është pothuajse një veprim për t’u justifikuar. Në podkastin "Delusional Diaries", që drejtohet nga dy influencuese në Nju Jork, Halley dhe Jaz, ato diskutojnë nëse të kesh një të dashur është “e turpshme” në ditët e sotme. “Pse të kesh të dashur duket si diçka republikane?”, lexohej në një koment të shpërndarë gjerësisht. “Të dashurit janë jashtë mode. Nuk do të rikthehen derisa të sillen siç duhet,” shkruante një tjetër koment me mijëra pëlqime.
Në thelb, “të kesh një të dashur zakonisht e dëmton aurën e një gruaje,” siç shprehej një komentues. Ironikisht, të dyja prezantueset e podkastit janë në lidhje, një gjë që e shoh shpesh edhe në internet. Edhe gratë që janë në marrëdhënie shpesh ankohen për burrat dhe heteroseksualitetin - pjesërisht për solidaritet me gratë e tjera, por edhe sepse sot, në thelb, nuk është më “cool” të jesh një vajzë që identifikohet përmes të dashurit të saj.
Nuk është vetëm në imagjinatën e këtyre grave - audienca me të vërtetë ndien neveri kur sheh shumë përmbajtje për “të dashurin”, dhe duket se edhe unë bëj pjesë (siç tregon përdorimi im i shpeshtë i butonit “mute”). Kur autorja dhe kontribuesja e British Vogue, Stephanie Yeboah, prezantoi publikisht të dashurin e saj në rrjete sociale, humbi qindra ndjekës. “Edhe sikur të ishim ende bashkë, nuk do ta postoja më. Ka diçka të sikletshme dhe paksa të turpshme në faktin që sot poston vazhdimisht për partnerin tënd,” më tha ajo, duke shtuar: “Një pjesë e imja do të ndiente edhe faj për ta ndarë gjithmonë partnerin - sidomos tani që e dimë se panorama e takimeve është kaq e zymtë. Nuk do të doja të dukesha mburravece.”
Sophie Milner, krijuese përmbajtjesh, vuri re se shume njerëz e hoqën nga rrjetet sociale kur publikoi publikisht një lidhje romantike. “Këtë verë, një djalë më çoi në Siçili. Postova diçka për këtë në seksionin për njerëzit që janë abonuar në kanalin tm, dhe disa më shkruan: ‘të lutem, mos ki të dashur!’” Ajo pranon se përmbajtja e saj ndoshta bëhet më pak interesante kur është në një lidhje. “Të jesh beqare të jep një ndjenjë lirie absolute për të thënë dhe bërë çfarë të duash. Nuk është kështu për çdo grua, por kam vënë re se kur jemi në një lidhje, shpesh bëhemi më të zbehta dhe më të përmbajtura online - përfshirë edhe mua vetë.”
Nga bisedat që kam pasur, një gjë është e qartë: skenari po ndryshon. Të jesh në një lidhje nuk është më dëshmi e feminitetit tënd; nuk shihet më si një arritje dhe, në fakt, është bërë më trendi të deklarosh që je beqare. Si gra heteroseksuale, po përballemi me diçka që çdo orientim tjetër seksual e ka kaluar tashmë: politizimin e identitetit tonë. Heteroseksualiteti ka qenë gjithmonë qëllimisht i paqartë, një koncept që është e vështirë ta kritikosh si nga brenda, ashtu edhe nga jashtë. Por ndërsa rolet tradicionale fillojnë të shemben, ndoshta po detyrohemi të rishqyrtojmë besnikërinë tonë të verbër ndaj heteroseksualitetit.
Sigurisht, nuk është turp nëse bie dashuri. Por po aq e vërtetë është se nuk është turp as nëse përpiqesh dhe dështon ta gjesh - apo edhe nëse vendos të mos e kërkosh fare. Për sa kohë po e rishqyrtojmë dhe kritikojmë hapur heteronormativitetin*, “të kesh të dashur” do të mbetet një koncept paksa i brishtë, madje edhe i diskutueshëm në jetën publike.
Shën.red. Heteronormativiteti i referohet idesë së përhapur në shoqëri se marrëdhëniet mes burrit dhe gruas janë forma “normale” ose “standarde” e dashurisë, ndërsa çdo lloj tjetër marrëdhënieje shihet si përjashtim.
Kjo po ndodh paralelisht me një valë grash që po rimarrin kontrollin mbi beqarinë e tyre dhe po e romantizojnë atë. Dikur të qenit beqare shihej si një paralajmërim - “do përfundosh me një mace” - ndërsa sot po kthehet në një status të dëshiruar dhe të admiruar. Një tjetër hap drejt rrëzimit të përrallës së vjetër heteroseksuale - një miti i cili, që prej fillimit, nuk ka shërbyer kurrë në favor të grave.
- Shkruar nga Chanté Joseph, shkrimtare, komentuese sociale dhe prezantuese emisionesh; përkthyer dhe përshtatur nga Anabel.
