
Në pamje të parë, duket gjest i ëmbël kur prindërit postojnë për fëmijët e tyre në rrjete sociale, duke i lavdëruar për arritjet dhe duke shprehur krenarinë e tyre. Qëllimet duken të pastra dhe të përqendruara te fëmija, por në shumicën e rasteve kjo nuk është plotësisht e vërtetë, sidomos për prindërit që përfitojnë financiarisht nga fëmijët e tyre. Fatkeqësisht, shumë prindër e përdorin këtë sjellje si një mekanizëm për të marrë vlerësim dhe për t’u ndier më mirë me veten.
Qoftë ankthi nga krahasimi apo xhelozia ndaj familjeve të tjera, prindërit që mburren për fëmijët e tyre në internet zakonisht kanë këto pasiguri të fshehta. Këto pasiguri lidhen ngushtë me mënyrën se si ata e vlerësojnë veten si prindër ose me nevojën për t’u ndier superiorë ndaj prindërve të tjerë. Shpesh, kjo është thjesht një mënyrë për të jetuar përmes arritjeve të fëmijëve të tyre.
1. Pasiguri për arritjet e tyre personale

Të jetuarit përmes fëmijëve është një mënyrë me të cilën shumë prindër përballen me pasiguritë e tyre. Kur një prind ndihet i pasigurt për arritjet personale, ai ka më shumë gjasa të mburret për sukseset e fëmijës në internet, ndonjëherë edhe duke i ekzagjeruar ato.
2. Dyshim në aftësitë e tyre si prindër
Prindërit që mburren për fëmijët e tyre në internet shpesh dyshojnë në aftësitë e tyre prindërore.
Psikoterapistja Deborah Hill Cone thekson se ky është një mekanizëm mbrojtës kundër pasigurive të brendshme dhe ambicieve të parealizuara. Dyshimi në vetvete i shtyn këta prindër të përpiqen më shumë seç duhet për të bindur të tjerët se janë prindër të mirë.
3. Vetëvlerësim i ulët
Kur ndihen me vetëvlerësim të ulët dhe kanë nevojë për një shtysë egoje, disa prindër zgjedhin të postojnë për të treguar sa krenarë janë për fëmijët e tyre, që të marrim lavdërime dhe miratim.

Këta prindër kanë një ego të brishtë dhe shpesh janë të shkëputur nga identiteti i tyre personal. Kjo sjellje mund të krijojë presion mbi fëmijët, duke ndërtuar një imazh të idealizuar të tyre në internet, gjë që mund të dëmtojë vetëvlerësimin e fëmijës.
4. Dëshira për imazhin “perfekt”
Për disa prindër, mburrja për fëmijët ka më shumë të bëjë me imazhin që krijojnë sesa me mirëqenien e vetë fëmijës. Ata duan t’i tregojnë botës një jetë dhe një familje “perfekte”.
5. Ankth nga krahasimi
Kur prindërit e bazojnë vlerën e tyre personale në krahasimin me të tjerët, ata shpesh i përdorin fëmijët për të përballuar këtë ankth. Rrjetet sociale e përkeqësojnë këtë ndjenjë, pasi i bëjnë të tjerët të duken më të suksesshëm dhe më të lumtur.

6. Frika se do të gjykohen si prindër të këqij
Prindërit që kanë frikë nga gjykimi i të tjerëve e shohin mburrjen për fëmijët si një mënyrë për të lehtësuar ankthin. Duke e zhvendosur vëmendjen te fëmijët, mburrja duket më e sinqertë.
Megjithatë, kjo sjellje mund të dëmtojë fëmijët, duke i bërë ata të ndihen sikur arritjet e tyre nuk u përkasin plotësisht atyre.
7. Probleme të pazgjidhura nga fëmijëria
Prindërit që nuk i kanë realizuar ëndrrat e tyre ose nuk janë vlerësuar në fëmijëri, shpesh përpiqen t’i jetojnë këto përmes fëmijëve të tyre. Ata i shtyjnë fëmijët të arrijnë suksesin që vetë nuk e patën.
Psikologia Julie Powell Thomas sugjeron që lavdërimi i fëmijëve duhet të fokusohet te përpjekja, jo vetëm te rezultati.

8. Xhelozi ndaj prindërve të tjerë
Këta prindër i përdorin arritjet e fëmijëve si simbol statusi. Në vend që të jenë thjesht krenarë, ata krahasohen vazhdimisht dhe konkurrojnë me prindërit e tjerë.
9. Nevoja për kontroll
Prindërit që kanë nevojë për kontroll duan të menaxhojnë mënyrën se si i shohin të tjerët. Duke postuar vazhdimisht për fëmijët, ata krijojnë pritshmëri të pavërteta që e vështirësojnë ndjenjën e arritjes së vërtetë për fëmijët.

10. Nevoja për vlerësim nga jashtë
Një nevojë e thellë për miratim mund ta shtyjë një prind të mburret vazhdimisht për fëmijën. Kjo quhet ndonjëherë “narcizëm përmes fëmijës”, kur arritjet e fëmijës trajtohen si arritje personale të prindit.
Psikologu Mark Zaslav paralajmëron se kjo mund ta bëjë fëmijën të ndihet sikur duhet të ndajë suksesin edhe kur ai i përket vetëm atij.
11. Frymë konkurruese e fshehur
Disa prindër e shohin prindërimin si një garë. Ata e matin suksesin e tyre duke u krahasuar me të tjerët, por kjo sjellje ua heq fëmijëve atë që u nevojitet më shumë.



