
Ndonjëherë në jetë, thjesht lidhesh me dikë në një mënyrë që nuk mund ta shpjegosh. Është një ndjesi unike, më e thellë se zakonisht, dhe e kupton që kjo marrëdhënie ia vlen, edhe kur nuk duket e lehtë.
Por realiteti është që jo gjithmonë gjërat janë të thjeshta. Ndonjëherë, situata është më e ndërlikuar se ç’do të dëshironim, jeta në vende të ndryshme, planet për t’u zhvendosur, dallime në fe, apo mospërputhje në qëllimet afatgjata, si dëshira për të pasur (ose jo) fëmijë.
E ndoshta, pengesat janë edhe më serioze: probleme shëndetësore, pasiguri emocionale, ose frika nga një lidhje që nuk të ofron garanci.
Por vjen një moment kur thua: “Nuk më intereson më. Dua të jem me këtë person.”
Ky është ai moment kur rrezikon, sepse ndjen që personi që ke në krah ia vlen çdo gjë.
Popsugar ka ndarë historitë e pesë personave që tregojnë pikërisht atë çast kur e kuptuan se dashuria ia vlente rrezikun.
"Më bëri të qesh" – Jess
“Ai gjithmonë më bënte të qeshja. Ndihesha sikur nuk mund të isha e lumtur kur nuk isha pranë tij. E dija që nuk do të qëndronte në Atlanta, ku jetoja unë. Unë kisha familjen dhe punën time atje. Por nuk munda ta lija të ikte. Rrezikova, sepse ajo buzëqeshje ia vlente çdo gjë.”
"Ai ishte i sinqertë me mua" – Rebecca
“Para se të kishim marrëdhënie intime, më tha se kishte herpes. Mund të ishte fundi, por ishte aq i hapur dhe i ndershëm, sa nuk mund të largohesha. Ai ishte më shumë se diagnoza e tij, ishte një njeri i mirë, i kujdesshëm, i dashur. E kuptova që më dha vendin që më takonte që në fillim. Jemi ende bashkë.”
"Më zgjoi në mënyrën më të ëmbël" – Dan
“Ajo më zgjoi me një puthje në gjoks, më përkëdheli flokët dhe më tha me buzëqeshje: ‘Zemër, është koha të zgjohesh.’ Kishte vënë alarmin që të mos vonohesha në një event, sepse unë kisha harruar. Ishte kaq e vëmendshme, sa kuptova që po më donte sinqerisht. Aty vendosa ta jap gjithë veten time, pavarësisht çdo rreziku.”
"Qëndroi me mua kur isha i sëmurë" – Naya
“Kalova një gastroenterit të rëndë, isha në shtrat për tre ditë, e dehidratuar, me dhimbje dhe pa fuqi. Ai qëndroi pranë, u kujdes për mua dhe humbi edhe një koncert që mezi e priste me miqtë. Nuk më la vetëm. Aty e kuptova që ai ishte njeriu im.”
"Ai më dha patatet e tij" – Jamie
“Duket gjë e vogël, por kur dolëm për darkë dhe ai më dha të shijoj patatet e tij të preferuara me tartuf, por unë nuk e mendova shumë të rëndësishëm këtë detaj. Më vonë, miqtë e tij më thanë që ai nuk i ndan kurrë me askënd ushqimet e tij të preferuara. E dija që më kishte vendosur në një vend të veçantë. Dhe për mua, kjo ishte një shenjë e madhe.”