Dashuria jonë për varëset e mëdha të çelësave apo kukullat prej pelushi nuk është ndonjë shpikje e re. Por, së fundmi, interneti po na fton të “shërojmë fëmijën tonë të brendshëm”, ndërkohë që luftojmë me qiratë marramendëse, punën e lodhshme dhe ankthin e një të ardhmeje që s’po vjen kurrë.
Në këtë kaos po lulëzon një fenomen i papritur: bizhuteritë e vogla, lodrat koleksionuese dhe kutitë në format e dhuratave. I kemi parë të varura në çantat e të famshëmve, ngjitur në laptopët e kolegëve apo të shfaqura në një sërë videosh në rrjete sociale: Sonny Angels dhe Labubu, lodrat që po na “shërojnë”.
Sonny Angels janë figura të vogla lakuriq, me krahë të vegjël dhe kapela në formë flamingoje apo frutash ekzotike. Edhe pse u krijuan në fillim të viteve 2000 në Japoni, vetëm kohët e fundit janë kthyer në një fenomen global, falë TikTok-ut.
Krijuesi i këtyre kukullave, Toru Soeya, teksa i krijonte, i përfytyronte si një mënyrë për të sjellë një buzëqeshje të vogël në përditshmëri, një lodër që të kujton pafajësinë dhe ngrohtësinë e një fëmije dyvjeçar.
View this post on Instagram
Sipas psikologes Jemma Sbeghen, pasionet tona për këto objekte nuk janë thjesht “infantilizëm”; ato janë një mënyrë për të përballuar kaosin dhe për të krijuar parashikueshmëri në një jetë që shpesh nuk e kuptojmë. Nëse ndihemi se kemi humbur lidhjen me fëmijën brenda nesh, mbase duhet të blejmë diçka të vogël që na bën të buzëqeshim.
Në epokën e “riprindërimit”, kur përpiqemi t’i japim vetes atë që na mungoi në fëmijëri, një Sonny Angel për 15 euro është një përqafim simbolik.
View this post on Instagram
Hapja e kutisë: adrenalinë dhe lumturi
Akti i hapjes së një kutie është një përvojë e vogël emocionale, një kombinim i shpresës dhe pritjes, si vezët Kinder që na emociononin dikur. Vetëm se tani, versioni i rritur vjen më estetik dhe me më pak çokollatë.
View this post on Instagram
Ne jemi lodrat që mbajmë
Për disa, këto lodra mund të duken budallallëqe. Por në to fshihet një realitet më i thellë: një përpjekje për të gjetur ngushëllim, për të shprehur identitet dhe për të mbajtur gjallë një pjesë të fëmijës brende nesh që ende nuk ka gjetur vend në botën e të rriturve.
Burimi: Marie Claire