Në një intervistë për A2, drejtoresha e Qendrës së Shërbimeve Arsimore, Rezana Vrapi, shpjegoi pse disa pyetje në testin e gjuhës shqipe dhe të letërsisë kishin alternativa pranë njëra-tjetrës. Pyetja u drejtua nga Kejsi Spahiu, maturante e gjimnazit “Sami Frashëri” në Tiranë. Sipas Kejsit, disa pyetje ishin shumë subjektive – pra linin vend për përgjigje të hapur – dhe alternativat ishin të ngjashme.

“Unë i mirëkuptoj në këtë moment maturantët dhe është e vërtetë që alternativat mund të jenë pranë, por diferenca mes një maturanti që e kap idenë dhe një tjetri që nuk e kap, do të thotë që njëri e zotëron kompetencën dhe tjetri jo. Duhet të kemi një gjë parasysh që në testet e gjuhës shqipe dhe të letërsisë ne nuk kontrollojmë njohuri të cilat mësohen në mënyrë identike nga libri, por mënyrën se si përdoren këtë njohuri në situata të jetës së përditshme. Maturantët duhet të lexojnë me kujdes kërkesën, pasi detajet janë atje. Sigurisht që disa alternativa duhet të jenë të ngjashme, në varësi të nivelit të pyetjes.” – u shpreh Vrapi.

Në vijim, ajo shpjegoi edhe llojet e pyetjeve bazuar te niveli përkatës:

“Nëse pyetja zgjidhet nga të gjithë maturantët atëherë është e nivelit të parë. Por nëse për një pyetje duam që të zgjidhet nga 50% e maturantëve duhet që të paktën 2 alternativa të jenë shumë pranë njëra-tjetrës, në të kundërt nuk bëjmë dot diferencën. Në pyetjet e nivelit të tretë, duhet të jenë 3 alternativa afër njëra-tjetrës, që duhet të zgjidhen nga 20% e maturantëve, ose edhe 5%. Janë pyetje që duhet të bëjnë diferencën, në të kundërt do të na dalin të gjithë me 10. Nuk ka pyetje që zgjidhen nga të gjithë. Ka pyetje të nivelit të ulët, mesatar dhe të lartë. Një nxënës i notës tetë do të shkojë deri në 40 pikë të testit. Një nxënës i dhjetës do të fillojë nga 50 pikë. Por një nxënës që merr 50 pikë nuk është njësoj me atë që merr 58, pavarësisht se të dy janë me 10. Ai që merr 58-60 është një nxënës që i kap këto pyetjet e nivelit të lartë, të cilat duhet të jenë të paktën 4%-5%.”