Anabelizim

Iu dhashë njeriut të gabuar në adoleshencë dhe e vuaj çdo ditë

Iu dhashë njeriut të gabuar në adoleshencë dhe e vuaj

"Nuk mendoja se do ta shkruaja ndonjëherë historinë time, por kurrë mos thuaj kurrë i thonë këtij muhabeti.

Historia ime fillon në moshën 16 vjeçare, para tetë vitesh, kur unë u njoh amenjë djalë dhe asokohe mendoja se ishte i duhuri. Iu dhashë pa e menduar dy herë, por nuk doli si e ëndërroja unë. Mbi të gjitha, ai ishte nëntë vite më i madh se unë dhe këtë punë bënte; gjuante vajza para gjimnazit si barbon që ishte. Unë e kuptova vonë. U gënjeva nga pamja, makina. Absolutisht ia vë fajin moshës dhe ndodhi ajo që pritej: Më mori gjënë më të shtrenjtë që ka një vajzë dhe iku si pa të keq. Nuk mendoi fare për mua dhe nuk mendoi fare sa e vogël dhe e pambrojtur isha, thjesht bëri atë që dinte të bënte më mirë: Të mashtronte vajzat e vogla.

Problemi qëndron se pasi iku, unë, sot e kësaj dite, nuk mund t’i jepem kujt tjetër.kam pasur dy, tre lidhje gjatë këtyre tetë viteve, por nuk zgjatën. Kur vjen puna për të kryer marrëdhënie, thjesht nuk mundem. Më kap një gjendje ankthi, pavarësisht se mund të kem pasur ndjenja për partnerin dhe kam ikur me vetëdije të plotë deri në atë pikë. S’mundem. Nuk e di pse më ndodh kështu.

Kur arrij të njoh ndonjë djalë për lidhje dhe i them që kam tetë vjet pa kryer marrëdhënie, s’më besojnë. Thonë s’ka mundësi dhe s’di si t’ua mbush mendjen që është e vërtetë. pastaj mendoj, si tetë, si pesë, si një vit, njësoj nuk jam e virgjër. Jam nënjë moshë që s’më mbushet mendja as për të njohur djem se mendoj se ngaqë s’jam e virgjër, s’do të më marrë njeri përsipër, pavarësisht arritjeve të mia. Kam mbaruar shkollën, jam në një punë shumë të mirë, jam e rrethuar nga njerëz të shkolluar dhe kur bie muhabeti, thonë që nusen e duan të paprekur. Më është bërë si kompleks, pavarësisht se historinë time e dinë shumë pak veta. Përbrenda e vuaj shumë që nuk jam e virgjër. Mendoj se e humba kot, por koha nuk kthehet pas dhe nuk do të më vinte keq nëse do ia jepja dikujt që ia vlen dhe jo atij.

Dua ta mbyll me “as sikur të isha djalë,” një shprehje që e them më shpesh se ç’duhet."

Dërguar në redaksinë e Anabel në gusht të 2014-s.

REELS

OK!

Emisionin e plotë e gjeni në Youtube/ Andale AL

E kemi mbajtur sekret, por sot sikur kemi qejf t'jua themi! 💕 @greenandprotein.al është vendi që na sjell mëngjesin dhe drekën në zyrë se e kemi zgjedhur si vend të preferuar. Ndonjëherë shkojmë edhe vetë se ka ambient të lezetshëm dhe të qetë. 🥰 Bowls janë yll, lëngjet e frutave, çdo gjë dmth. 🥑

Sa i bukur ky projekti i @unwomenalbania 💕 Gratë fuqizohen, udhëtojnë vetëm, argëtohen dhe zbulojnë histori frymëzuese dhe të pabesueshme nga peshkatarët. Në një udhëtim shumë të bukur në Vlorë ndodhin të gjitha. Love the idea 💡 Bravo! 🙌

U zgjuam me një ndjenjë nostalgjie sot 😌

S'e dimë ne ç'rast ke ti, por dimë ku duhet ta marrësh fustanin! 👗 @la_kune_ ka kaq shumë modele për çdo event, masa S-2XL, super çmime dhe dizajne. Të nderon kudo dmth ✌️

POV: Të bien pantallonat në mes të performancës, por ti je Beyoncé 🔥

Dua Lipa performon këngën e Raffaella Carrà dhe rrëmben zemrat e italianëve ❤️‍🔥

Po ju, keni bërë ndonjëherë takime po aq interesante?! 🤨

Shpresojmë për më të mirën! 🇦🇱❤️‍🔥 Credits: @eja.alb

I gave it to the wrong man in his teens and I suffer every day

Iu dhashë njeriut të gabuar në adoleshencë dhe e vuaj

"I didn't think I would ever write my story, but never say never tell this conversation.

My story begins at the age of 16, eight years ago, when I was introduced to a single boy and at the time I thought he was the right one. I gave it to him without thinking twice, but it didn't turn out as I dreamed. After all, he was nine years older than me and did the job; the girl hunted in front of the gymnasium as it was barbon. I found out late. I was deceived by the look, the car. Absolutely blame it on my age, and what was expected came true: He took the most expensive thing a girl has and went away badly. She didn't think about me at all and didn't think how small and defenseless I was, she just did what she knew best: Cheating on little girls.

The problem is that after leaving, I, to this day, can't give it to anyone else. I've had two, three connections over these eight years, but they didn't last. When it comes to committing relationships, I just can't. I get into a state of anxiety, despite the fact that I may have had feelings for my partner and have escaped with full consciousness to the point. I can not. I don't know why that happens to me.

When I get to know a guy for a relationship and say I have eight years without a relationship, they don't believe me. They say there is no possibility and no way to convince them that it is true. then I think, like eight, like five, like a year, I'm just not a virgin. I am not old enough to even know guys that I think because I am not a virgin, no one will take me for granted, despite my accomplishments. I have graduated from school, I am in a good job, I am surrounded by educated people and when the conversation goes on, they say they want their bride intact. It's made me complex, despite the fact that very few people know my story. I suffer so much that I am not a virgin. I think I lost it, but the time doesn't come back and I wouldn't mind if I gave it to someone who was worth it and not to him.

I want to end with "not as a boy," an expression I say more often than I should. "

Posted in Anabel's editorial office in August 2014.