Anabelizim

Letër babit jo-të dashur: 'Në shtratin tënd të vdekjes, të thashë që të dua'!

Letër babit jo-të dashur: 'Në shtratin tënd të

Nuk mendoj se ke dashur ndonjëherë të kesh fëmijë. Por ata kanë qenë të rëndësishëm për mamanë time dhe ti e doje shumë atë.

Prindërit që adoptonin fëmijë në vitet ’60, nuk merrnin këshiilla se si t’i rrisnin të vegjëlit. Konsiderohej mjaftueshëm që çifti ishte i martuar dhe respektonte njëri tjetrin. Kështu që kur një foshnje vetëm 6-javëshe dhe mbi të gjitha shëndetlig u shfaq në shtëpinë tënde, e sigurt që ke kaluar ndonjë shok. E kundërta ndodhi me nënën time. Situata bëhej më keq me kalimin e kohës.

Unë isha më e gjallë dhe më e zhurmshme kurse ti më i heshtur dhe më analizues. Më ishte paralajmëruar të të mos shqetësoja.

Kur isha 6-vjeç, mamaja ime më tha se nëna biologjike e kishte të pamundur të më mbante. Në fshehtësi më tmerronte mendimi se ishte vetëm çështje kohe që edhe prindërit e rinj do të ndiheshin njësoj dhe do të më linin...U bëra edhe më e guximshme, kërkoja me çdo kusht ta mbaja vendin që më takonte.

Kur u rrita, nëna më tregoi se ishte faji i saj që ti nuk kishe fëmijë të tutë, sepse ajo vuante nga menopauza e hershme. 40 vite më vonë, zbulova gjithë të vërtetën! Në të vërtet ai që s’mundte të bënte fëmijë ishe ti! Ishe ti ai që i kërkove nënës sime të merrte përsipër “fajin” vetëm për të ruajtur krenarinë e mashkullit apo ajo u vetëofrua duke ditur sa shpejt preket egoja jote?!

Tani po mendoj sa herë je zemëruar në fshehtësi me mua! Isha ajo që të kujtonte çdo moment çfarë ti s’mund të bëje! Një gjë është e sigurt. Egoja jote shkaktoi distancën mes nesh.Ti nuk doje vetëm një vajzë që të të ngjante ty; ti doje një vajzë që të admironte personin tënd akademik, një fëmijë të butë që përpunohej dhe bindej lehtë. Ti kishe nevojë për aprovim, doje me çdo kush të kishe të drejtë.

Në një prej argumenteve tona, ti  më shtyve drejt murit dhe më the: “Ti je arsyeja pse unë dhe nëna jote zihemi!”

Tani e kuptoj që ne jemi zvarritur të dy për të marrë të njëjtën gjë: Të admiroheshim për çfarë ishim dhe çfarë kishim arritur. Unë gjithnjë kam dashur të më duan. Ndoshta edhe ti.

Në shtratin tënd të vdekjes, të thashë që të dua. “Sa mirë!”- u përgjigje dhe mu duk sikur e zhgënjyem njëri tjetrin gjer në fund...

*Shënim: Letra është përshtatur nga The Guardian

REELS

OK!

Emisionin e plotë e gjeni në Youtube/ Andale AL

E kemi mbajtur sekret, por sot sikur kemi qejf t'jua themi! 💕 @greenandprotein.al është vendi që na sjell mëngjesin dhe drekën në zyrë se e kemi zgjedhur si vend të preferuar. Ndonjëherë shkojmë edhe vetë se ka ambient të lezetshëm dhe të qetë. 🥰 Bowls janë yll, lëngjet e frutave, çdo gjë dmth. 🥑

Sa i bukur ky projekti i @unwomenalbania 💕 Gratë fuqizohen, udhëtojnë vetëm, argëtohen dhe zbulojnë histori frymëzuese dhe të pabesueshme nga peshkatarët. Në një udhëtim shumë të bukur në Vlorë ndodhin të gjitha. Love the idea 💡 Bravo! 🙌

U zgjuam me një ndjenjë nostalgjie sot 😌

S'e dimë ne ç'rast ke ti, por dimë ku duhet ta marrësh fustanin! 👗 @la_kune_ ka kaq shumë modele për çdo event, masa S-2XL, super çmime dhe dizajne. Të nderon kudo dmth ✌️

POV: Të bien pantallonat në mes të performancës, por ti je Beyoncé 🔥

Dua Lipa performon këngën e Raffaella Carrà dhe rrëmben zemrat e italianëve ❤️‍🔥

Po ju, keni bërë ndonjëherë takime po aq interesante?! 🤨

Shpresojmë për më të mirën! 🇦🇱❤️‍🔥 Credits: @eja.alb

Letter to the non-beloved dad: 'On your deathbed, I told you I love you'!

Letër babit jo-të dashur: 'Në shtratin tënd të

I don't think you ever wanted to have children. But they were important to my mom and you loved her very much.

Parents adopting children in the 1960s did not receive advice on how to raise young children. It was considered sufficient that the couple were married and respected each other. So when a just-6-week-old baby, and most of all, healthfully appeared in your home, sure you've got some friends. The opposite happened to my mom. The situation got worse over time.

I was lively and louder and you quieter and more analytical. I was warned not to bother.

When I was 6, my mum told me that her biological mother was unable to support me. I was secretly terrified at the thought that it was only a matter of time before the new parents would feel the same way and leave me ... I became even bolder, demanding at all costs to keep my place.

When I was growing up, my mother told me that it was her fault that you didn't have your own children because she was suffering from early menopause. 40 years later, I discovered the whole truth! Indeed it was you who could not have children! Were you the one who asked my mother to take the "blame" just to preserve the man's pride or was she self-aware knowing how quickly your ego was affected ?!

Now I'm thinking how many times you are angry in secret with me! I was the one to remind you every moment what you couldn't do! One thing is sure. Your ego caused the distance between us. You didn't just want a girl to look like you; you wanted a girl to admire your academic person, a gentle child who was easy to process and obey. You needed approval, you wanted everyone to be right.

In one of our arguments, you pushed me against the wall and said, "You are the reason why you and your mother are arguing!"

Now I realize that we are both dragged out to get the same thing: To admire what we were and what we had achieved. I've always wanted to be loved. Maybe you too.

On your deathbed, I told you I love you. "How good!" He replied, and it seemed to disappoint one another to the end ...