English
Relationships

Letër për tim bir, që s'është im bir!

Letër për tim bir, që s'është im bir!

Përkushtimi im ndaj teje filloi që kur ti ishe vetëm 3 javësh. I premtova vetes se do të ishte përjetë dhe pse askush s’besoi në mua atë kohë. Por pse?!

Unë një vajzë 23-vjeçare, që dilja me një 20-vjeçar, baba i vetëm i një bebushi të vogël.

Njerëzit thoshin se mamaja jote adoleshente do të të kërkonte dhe do të të merrte nga unë. Në fakt, unë e mbrojta atë nga kritikat e familjes, nga paragjykimi i njerëzve që thoshin se një fëmijë duhet të jetë me nënën e tij, pavarësisht moshës së saj, pavarësisht sa i padëshiruar ishte ky fëmijë për të...

Mungesa e saj u bë e përhershme, prandaj unë insistova se më e mira që mund të bënte ishte të ikte nëse kjo ishte ajo që donte.Asnjë nënë nuk ka pse të rrisë një fëmijë nëse ndihet e pazonja për ta bërë, apo për t’i dhënë dashuri.

Unë të doja ty.Të doja që herën  e parë që të mbajta në krahë, që në buzëqeshjen tënde të parë, djali im i mirë. E mbështeta babain tënd të bëhej ai baba që e dija se mund të ishte. Njerëzit më thoshin se isha tepër e mirë që kujdesesha për një fëmijë që s’ishte i imi.  Nuk isha unë e mirë, ti ishe fëmija im. I kujt tjetër mund të kishe qenë?!

Ishe vetëm 2 vjeç kur yt atë u largua nga unë. S’kisha asnjë të drejtë. U bëra prindi jot vetëm në fundjavë. Bota jote u trondit. Ti qaje sapo unë dilja nga dhoma. Më duhej të të merrja edhe në tualet me vete. Kur ikja duhet ta bëja fshehurazi sepse s’e përballoja dot fytyrën tënde të trishtuar nga largimi.

Mu deshën 2 vite për të të prezantuar ty me partnerin tim të ri. Kisha kaq merak se do të ndiheshe i zëvendësuar. Ishe 6 vjeç kur unë u ndjeva gati për të pasur një tjetër fëmijë. Ende e kujtoj britmën tënde të lumtur kur të thashë se do të bëhesh me vëlla. Të gjitha ankthet e mia ishin pa vend. Ti ishe dhe je akoma vëllai më i mirë për 2 fëmijët e mi.

Njerëzit më thoshin se gjërat do të ndryshojnë kur unë të bëhem nënë “prej vërteti”, por unë u bëra nënë që nga dita kur vendosa të kujdesem për ty.

Ti sot je adoleshent. Ke vendosur të më thërasësh në emër në vend të fjalës “mami’.  Për mua kjo ishte një shuplakë. Ti the se kështu është më mirë dhe unë të thashë që nuk ka asnjë problem. Të gënjeva.

Kam frikë, se kur të rritesh do ta kthesh gjithë dashurinë drejt nënës tënde biologjike. Është e natyrshme që të kërkosh origjinën dhe rrënjët e tua. Kam frikë se do të më lësh mënjanë. Kam frikë, sepse një pjesë e madhe e zemrës time ka qenë dhe do të jetë gjithmonë e jotja.

Me gjithë dashurinë, përgjithmonë, nëna jote!

*Kjo letër është shkruar nga një grua për The Guardian

Mos humbisni edhe

REELS

OK!

Emisionin e plotë e gjeni në Youtube/ Andale AL

E kemi mbajtur sekret, por sot sikur kemi qejf t'jua themi! 💕 @greenandprotein.al është vendi që na sjell mëngjesin dhe drekën në zyrë se e kemi zgjedhur si vend të preferuar. Ndonjëherë shkojmë edhe vetë se ka ambient të lezetshëm dhe të qetë. 🥰 Bowls janë yll, lëngjet e frutave, çdo gjë dmth. 🥑

Sa i bukur ky projekti i @unwomenalbania 💕 Gratë fuqizohen, udhëtojnë vetëm, argëtohen dhe zbulojnë histori frymëzuese dhe të pabesueshme nga peshkatarët. Në një udhëtim shumë të bukur në Vlorë ndodhin të gjitha. Love the idea 💡 Bravo! 🙌

U zgjuam me një ndjenjë nostalgjie sot 😌

S'e dimë ne ç'rast ke ti, por dimë ku duhet ta marrësh fustanin! 👗 @la_kune_ ka kaq shumë modele për çdo event, masa S-2XL, super çmime dhe dizajne. Të nderon kudo dmth ✌️

POV: Të bien pantallonat në mes të performancës, por ti je Beyoncé 🔥

Dua Lipa performon këngën e Raffaella Carrà dhe rrëmben zemrat e italianëve ❤️‍🔥

Po ju, keni bërë ndonjëherë takime po aq interesante?! 🤨

Shpresojmë për më të mirën! 🇦🇱❤️‍🔥 Credits: @eja.alb

Letter to my son, who was not my son!

Letër për tim bir, që s'është im bir!

My dedication to you started since you were only 3 weeks old. I promised myself that it would be forever and why no one believed in me at that time. But why?!

I was a 23-year-old girl who came out with a 20-year-old single father of a little babe.

People said that your teenage mother would ask for and take you from me. In fact, I defended it from family reviews, from the prejudice of people who said that a child should be with his mother regardless of her age, no matter how unwanted this child was for her ...

Her absence became permanent, so I insisted that the best she could do was to go away if that was what she wanted. No mother has any reason to raise a child if she feels unable to do so, given love.

I liked you. I wanted the first time I held you in my arms, in my first smile, my good boy. I supported your father to become the father I knew he could be. People told me that I was too good to look after a child who was not mine. I was not good, you were my child. Who else could you have been ?!

You were only 2 years old when your father left me. I had no right. I became your parent only at the weekend. Your world was shaken. You cry as soon as I get out of the room. I had to take you to the toilet with myself. When I left I should do it secretly because I could not withstand your sad face from leaving.

It took me 2 years to introduce you to my new partner. I was so worried that you would feel replaced. I was 6 when I felt ready to have another kid. I still remember your happy cry when I told you that you would become a brother. All my anxieties were spotless. You were and you are still the best brother for my two children.

People told me that things will change when I become a "true" mother, but I became a mother since I decided to look after you.

You're a teenager today. You decided to call me in the name instead of the word "Mom". To me it was a slap. You said that is so better and I said that there is no problem. I lied you.

I am afraid that when you grow up you will turn all the love to your biological mother. It is natural to look for your origins and roots. I'm afraid you'll leave me aside. I'm afraid because a large part of my heart has been and will always be yours.

With all your love, forever, your mother!

* This letter was written by a woman for The Guardian

×