1. Entela

Entela është një grua që jeton jashtë Shqipërisë dhe ndodhet në një marrëdhënie martesore prej shtatë vitesh. Problemet kanë qenë të pranishme që herët, kryesisht ekonomike dhe burokratike, por kurrë nuk kishte pasur dyshime për besnikërinë e bashkëshortit. Gjatë shtatzënisë, vuri re mesazhe të çuditshme në telefonin e tij, të cilat ai i mohoi. E kaloi si një moment moskuptimi.

Më vonë zbuloi se ai komunikonte me punonjëse seksi. E fali, duke menduar se ishte një gabim i izoluar. Por vetëm pak muaj më parë, pas një daljeje të zakonshme të bashkëshortit me shokët, ajo gjeti në telefonin e tij foto me gra të tjera në ambiente hotelesh. Atëherë ai e pranoi të vërtetën. Në atë kohë Entela ishte sërish shtatzënë, por pas ngarkesës emocionale, shtatzënia përfundoi në abort.

Që atëherë, marrëdhënia mes tyre ka qenë e paqartë. Bashkëshorti sillet si person i penduar, por gjithashtu përdor shantazh emocional. Entela nuk ndjen më besim, as për të dhe as për veten. Nuk gjen më siguri dhe e ka të paqartë si do ta mbajë e vetme një fëmijë.

2. Jehona 

Jehona është me origjinë nga Kosova dhe jeton në Zvicër. Ka kaluar 14 vite në një marrëdhënie të kontrolluar dhe të dhunshme me një burrë më të madh se ajo. Ai e ka manipuluar, e ka kufizuar në arsim dhe shoqëri dhe ka ushtruar dhunë fizike dhe psikologjike. Edhe pse i qëndroi pranë për vite, duke tentuar ta ndryshonte, marrëdhënia mbeti toksike.

Lindja e një fëmije pas disa vitesh bashkëjetese e gjeti në një gjendje depresive që vazhdoi për më shumë se dy vite. Kohët e fundit ka zbuluar përsëri shenja tradhtie nga partneri. E ndjen që nuk ka ndjenja për të më, por për shkak të fëmijës dhe presionit nga familja e vet dhe ajo e burrit, nuk arrin ta ndërpresë marrëdhënien. Frika kryesore është manipulimi i fëmijës pas ndarjes dhe vetmia.

3. Besa 

Besa është në një marrëdhënie me një burrë që ka vlera të mëdha intelektuale, por mungesë të theksuar të ndjeshmërisë emocionale. Ai vuan nga depresioni që në adoleshencë dhe ka sjellje nihiliste ndaj jetës. Marrëdhënia e tyre nisi me shumë afërsi mendore, por u larguan gradualisht emocionalisht dhe fizikisht. Kanë qenë në terapi individuale për pesë muaj, ndërsa terapia në çift është lënë si përpjekja e fundit.

Problemet në marrëdhënie përfshijnë mungesën e jetës seksuale (tre herë në tre vite), mungesë dëshire për të patur një fëmijë dhe një komunikim gjithnjë e më të dobët. Megjithëse nuk ekziston dhunë apo manipulim, marrëdhënia është e ftohtë dhe statike. Ajo e ndien që nuk është më lidhje partnerësh, por bashkëjetesë e zbrazët.

4. Suzi 

Pas 20 vitesh martesë, Suzi mori vendimin për t’u ndarë nga burri i saj, i cili kishte probleme me alkoolin, bixhozin dhe papërgjegjshmërinë. Ai ishte larguar më herët për emigrim dhe atje nisi një jetë tërësisht të shkëputur nga familja. Suzi rriti dy fëmijët vetë derisa u bashkuan sërish jashtë, por kur pa realitetin në të cilin jetonte burri i saj, vendosi përfundimisht ta përzinte.

Pavarësisht ndarjes, ai e përndiqte dhe u bë i dhunshëm, duke e detyruar të merrte urdhër mbrojtjeje. Momentin më të errët e pati kur, pas një shpërthimi verbal nga burri, tentoi të dëmtonte veten. E ndaloi vajza, e cila më pas u bë arsyeja për të ecur përpara. Sot, fëmijët nuk kanë asnjë raport me të atin dhe jetojnë vetëm me të. Ajo e pranon se e frikëson ideja e vetmisë, por thotë se zgjedhja e bërë ishte e vetmja e mundshme.

5. Historia e një babai 

Një burrë nga New York rrëfeu se ndarja e tij më e vështirë nuk ishte me bashkëshorten, por me vajzën. Megjithëse kishte marrëdhënie të mirë me fëmijën gjatë martesës, pas ndarjes, e ndjente që ajo po largohej, së paku fizikisht. Ai kishte bërë përpjekje për të ruajtur lidhjen, duke mos krijuar konflikte me ish-bashkëshorten dhe duke iu përkushtuar plotësisht kohës me vajzën.

Ai thotë se marrëdhënia u prish në mënyrë graduale, për shkak të ndërhyrjes së familjes së ish-partneres, që e manipulonin dhe e izolonin. Sipas tij, bashkëshortja ishte e heshtur dhe pa vullnet për të marrë vendime në mënyrë të pavarur. Plani i tij është që të ruajë kontaktin dhe kur vajza të jetë madhore, ta ftojë të jetojë me të në Amerikë.

Në të gjitha historitë, e përbashkëta është mungesa e barazisë, dhuna (psikologjike ose fizike), kontrolli emocional dhe paaftësia për të komunikuar në mënyrë të ndershme. Rrëfimet tregojnë realitetin e një brezi që, pavarësisht vështirësive, po përpiqet të gjejë guximin për të dalë nga marrëdhënie që nuk funksionojnë më.

Në “The Dalina Show”, këto histori nuk u treguan për të tërhequr keqardhje – por për të sjellë një pasqyrë të kthjellët të çfarë ndodh në prapaskenën e shumë martesave që nga jashtë duken të zakonshme.

Episodi i plotë: