Në një dalje të papritur, aktorja legjendare e kinematografisë shqiptare, Tinka Kurti, u shfaq përmes një video-mesazhi në “Big Brother VIP” duke treguar se aktualisht jeton në një shtëpi për të moshuarit. Kjo gjë tronditi jo pak opinionin publik dhe nxiti një valë reagimesh në rrjetet sociale dhe media.

“Kam pas shumë probleme, por kam pasur këtë fatin tjetër që erdha në këtë shtëpi, që është një mrekulli. Për mua ishte një tragjedi dhe doja të ikja sa më parë,” tha Tinka Kurti, duke iu referuar dhimbjes së humbjes së djalit të saj të vetëm. Megjithatë, ajo theksoi se ambienti ku ndodhet aktualisht e ka ndihmuar të gjejë qetësi: “Këtu ka njerëz të mrekullueshëm, ka jetë shumë të bukur.”

Këto fjalë nxitën një debat të gjerë publik mbi trajtimin e figurave të njohura kombëtare, si dhe mbi kujdesin që shteti dhe institucionet vendore u ofrojnë të moshuarve.

Në emisionin “Ftesë në pesë”, Bieta Sulo kontaktoi përmes një telefonate drejtoreshën e qendrës ku ndodhet aktorja. Pyetja e saj ishte e drejtpërdrejtë: “A e ka pasur trajtimin që meritonte? Në dijeninë tuaj, a ka pasur nga bashkia trajtimin e duhur për të pasur kujdes personal dhe ajo vetë ka zgjedhur të vijë në shtëpinë e të moshuarve?”

“Po, është shumë e vërtetë. Unë jam kontaktuar nga shërbimet sociale të Bashkisë Tiranë dhe e kemi takuar për të diskutuar për mundësitë dhe llojet e shërbimeve dhe Tinka ka zgjedhur të vijë në shtëpinë e të moshuarve,” theksoi ajo.

Rasti i Tinka Kurtit ka hapur një dritare për diskutim më të gjerë mbi rolin e shtetit në mbështetjen e artistëve të moshuar, mbi format e kujdesit që ofrohen për ta dhe mbi mënyrën si shoqëria shqiptare përballet me plakjen dhe vetminë.

Në fund, çfarë ka më shumë rëndësi nuk është vendndodhja fizike e një figure publike, por qetësia shpirtërore dhe dinjiteti me të cilin jeton vitet e fundit të jetës. A duhet të jetojnë ikonat tona vetëm për hir të statusit publik, apo meritojnë të zgjedhin vetë mënyrën si duan të jetojnë? Tinka Kurti ka bërë një zgjedhje që flet shumë: një vend ku ndihet e qetë, e respektuar dhe mes njerëzve që kujdesen për të. Dhe ndoshta, kjo është forma më e lartë e dinjitetit.