Kur e mora vesh se Yorgos Lanthimos do të sillte një film të ri, ku ndër të tjera protagonistë ishin Emma Stone dhe Willem Dafoe (sidomos pas super performancës së tyre në “Poor Things”), mund të them se mezi e prisja, ndaj kur doli në kinema, renda për te Cineplexx dhe pa asnjë pritshmëri, pasi regjisori grek i tillë është: I paparashikueshëm! Në fakt, mund të them se vërtet nuk kisha asnjë pritshmëri, por kurrsesi nuk prisja të shihja atë që pashë! Në "Kind of Kindness" të gjithë janë të sjellshëm, por jo ashtu si mendojmë ne! 

Kujdes! Ky artikull përmban spoilers!

Ok, meqë kurioziteti nuk të la, vijojmë!

Fillimisht, duhet të të them se ky film është ‘3 në 1’, pra 3 kapituj të veçantë me të njëjtët aktorë. Në role të ndryshme vihen Emma Stone, Jesse Plemons, Margaret Qualley, Willem Dafoe, Hong Chau, Mamoudou Athie dhe Joe Alwyn.

Së dyti, më lejo të të them qysh në fillim: Ky film është kaq i çuditshëm, mizor dhe “mirësia” për të cilën flet titulli, nuk ekziston. Nëse ke parë prodhime të tjera nga Lanthimos, si “Dogtooth” dhe “Lobster”, filmi kishte referenca të tilla. (Nga “Dogtooth” manipulimin; nga “Lobster” këndvështrimet politike dhe seksin).

Tematikat e trajtuara në “Kind of Kindness” janë të shumta, duke nisur që nga kanibalizmi, fiksimi, iluzioni, kontrolli absolut i jetës së tjetrit dhe mania e pashpjegueshme. Se çfarë i lidh tre kapitujt është shumë e paqartë, megjithatë ka një ide të përbashkët: Mirësia thjesht është kaq e përthyeshme dhe e përshtatshme me moralin dhe dëshirat e tjetrit. E vetmja gjë që i bashkon tre kapitujt është një burrë i heshtur, i cili nuk thotë kurrë asnjë fjalë dhe mban nistoret “RMF”. RMF luhet nga Yorgos Stefanakos dhe qëndron njësoj në çdo kapitull, pra, është ura lidhëse e kësaj ‘triologjie’. Ndonëse ai është i heshtur, sërish prezenca e tij është jetike, pasi të jep një ndjesi të njohur nga kapitulli i mëparshëm.

Kapitulli i parë – “Death of RMF”

Në kapitullin e parë, “Death of RMF”, ne shohim referenca të pastra nga filmi që njihet edhe si kryevepera e Lanthimos, “Dogtooth” (2009). Në këtë kapitull të parë, Lanthimos na tregon Raymond (Willem Dafoe), i cili kontrollon jetën e Robert (Jesse Plemons). Raymond dhe Robert kanë një raport të çuditshëm, i cili nis me rregulla e përfundon me puthje. Raymond vendos se ç’peshë të ketë Robert; me kë të martohet; ç’të pijë, ç’të hajë e ç’të lexojë, si dhe nuk e ka lejuar të ketë fëmijë. Për 10 vite me radhë, Robert i është nënshtruar një kontrolli absolut, pa bërë zë dhe pa kundërshtuar kurrë. Në këtë kapitull ndjeva qartazi sikletin e Robert, i cili urdhërohet nga Raymond që të bëjë një akt ekstrem!  

Në këtë rast, Raymond është “simboli i mirësisë”, pasi i dhuron shtëpinë, makinën dhe jetën perfekte Robert-it, por në këmbim, e kontrollon në gjithçka që ai bën. Kështu, Robert detyrohet që të bëjë pakt me këtë dhe t’i bindet “shefit” dhe ndonjëherë, dashnorit të tij.

Por, jeta e tij ndryshon dhe privilegjet nuk janë më të njëjtat kur kundërshton kërkesën ekstreme të Raymond. Ai i rrëfehet gruas për gjithçka dhe braktiset prej saj. Robert mund edhe të mos rrëfehej, por në mendimin tim si shikuese, Robert donte të çlirohej fizikisht, shpirtërisht e moralisht nga gijotina e Raymond, kështu që mendoi t’ia thoshte historinë e tij personit më të afërt, gruas, për të zbuluar se në fakt, ishte totalisht i vemtuar në këtë botë. I papunë dhe i paafruar nga të tjerët, Robert zbulon se tanimë është zëvendësuar nga Rita (Emma Stone). Qëllimi i tij është të rimarrë në kontroll jetën dhe privilegjet, ndaj më mirë zgjedh të jetojë në “qelinë” e Raymond, sesa të ndërmarrë vendimet e veta.

Kapitulli i parë më la me ca ndjesi të përziera, por të jem e sinqertë, edhe e konfirmova se Yorgos Lanthimos është unik dhe kaq i çuditshëm. Fillimisht, më dukej paksa e paimagjinueshme që një burrë t’i bindet një tjetri pa asnjë diskutim, duke ndrydhur edhe dëshirën për pasardhës, por më tej, e kuptova se në fakt, më shumë se bamirësi (Raymond) që të kishte çdo gjë nën kontroll, ishte ai ndaj të cilit kryhej mirësia (Robert), personi që donte të mbahej nën kontroll.

Ndryshe nga “Dogtooth”, ku subjekti është një baba që i mban fëmijët të mbyllur në shtëpi, për shkak të “rreziqeve të botës së jashtme”, në “The Death of RMF”, Robert do të qëndrojë “mbyllur” për shkak se e di se sa e rrezikshme dhe aspak mikpritëse është bota jashtë.

Kapitulli i dytë – “RMF is Flying”

Personazhet ribashkohen sërish në kapitullin e dytë, i cili për mua, është ndoshta më brutali. Në këtë kapitull, fiksimi, shëndeti mendor dhe mania degradohen dhe sjellin kanibalizmin dhe manipulimin. Në “RMF is Flying” tregohet historia e policit David (Jesse Plemons), i cili bie në dëshpërim të thellë pasi e shoqja, Liz (Emma Stone) humb në një ekspeditë në oqean.

Ndërsa ai vajton te miqtë, lan dhëmbët dhe jeton në monotoni, merr një telefonatë ku tregohet se gruaja ishte gjetur. Liz mbërrin në shtëpi dhe David fiksohet se ajo nuk është gruaja e tij e vërtetë, në bazë të veprimeve që s’i ka bërë më parë. Shpeshherë, filmi ka një shkëputje (si te “Poor Things”) mes kujtimeve të Liz (të paraqitura bardhë e zi) dhe realitetit që jetojnë.
 
Shpejt, fiksimi i David merr përmasa më të mëdha dhe ndikon edhe në punë. Pas një pushimi të detyruar, David merr ilaçe për shëndetin mendor dhe refuzon të hajë. Liz, e dëshpëruar rreket që t’i mbushë mendjen që ai të ushqehet, por kërkesa e David për të thyer urinë lidhet me trupin e Liz.

Në këtë kapitull, kontrolli absolut nuk ndihet si në pjesën e parë, ama është në formën e manipulimit. Liz bën gjithçka që të rifitojë dashurinë e David, duke përjetuar edhe dhimbje të tmerrshme fizike.

Kapitulli i tretë – “RMF Eats A Sandwich”

Në këtë kapitull shohim historinë e çuditshme të një kulti, i cili kontrollon njerëzit që bëjnë pjesë. Ata nuk duan që këta persona të bëjnë seks me të tjerë, përpos se me Omi-n (Willem Dafoe) dhe Aka-n (Hong Chau). Skena të çuditshme ndodhin, ku Emily (Emma Stone) dhe Andrew (Jesse Plemons) kërkojnë një grua që mund të ngjallë të vdekurit. Në kërkim të saj, zbulohet kontrolli që kulti bën dhe dëshira e pashoqe e tyre që të bëjnë pjesë në kult.

Mes gjithë temave serioze që trajtohen, në këtë përmbledhje me tri kapituj mund të qeshësh me gjithë absurditetin që ndërpresin si me thikë ngjarjet. Për shembull, në një prej skenave më të freskëta për mua: Emily gjen gruan në profeci, e rrëmben, ngjall të vdekurin (RMF), parkon makinën dhe kërcen në eufori.

Edhe në këtë kapitull, njerëzve u janë errur sytë nga manipulimi dhe kontrolli. Ata duan të mbeten pengje të kontrollit, të kultit dhe të vijojnë të kryejnë rite seksuale me Aka-n dhe Omi-n, duke sakrifikuar shtëpinë e familjen. Emily bën çdo gjë që të jetë pjesë e kultit dhe thjesht nuk ndalet!

Mund të them se si çdo film tjetër i Lanthimo-s, edhe ky ishte i guximshëm dhe kishte simbolika mjaft të bukura dhe të arrira; dialogu gjithashtu ishte i sikletshëm, siç u ka hije filmave të tillë, por sërish, kishte disa elemente që më vranë syrin.

“Kind of Kindness” ishte tejet i gjatë dhe deri diku, i lodhshëm. Shpeshherë mund të shkëputej edhe lidhja e simbolikës me ngjarjen, si për të më testuar vëmendjen dhe durimin. Ndjesitë e përziera të neverisë, habisë, keqardhjes dhe admirimit për aktorët ishin prezente gjatë gjithë filmit, por do të doja që t’i përjetoja pak më butë. Çdo skenë nuk të linte ta merrje veten nga tjetra dhe kjo, për shkak se kishte një mori temash që Lanthimos donte t’i përcillte. Pavarësisht se tematikat më pëlqyen shumë dhe do të doja t’i shihja shpesh nëpër filma, sërish do të doja që të përqendrohej më shumë te 1-2 dhe jo të hapërdahej.

Në total, “Kind of Kindness” është një film i arrirë, por me disa problematika të vogla, të cilat dashur-padashur e dëmtojnë filmin. Por, më duhet ta them: Më kapi të papërgatitur, më shokoi, më tronditi dhe më bëri të mendoj sërish se Emma Stone është “e lindur” për të tillë filma. Duhet ta them se përzgjedhja e kastit, ndoshta duket “e palidhur”, m’u duk një mozaik që e plotësonin shumë mirë njëri-tjetrin.

Vlerësimi im për “Kind of Kindness” – 8/10.

 - Ky artikull është një qëndrim personal, shkruar nga A. Shehu, redaktore kontribuese në Anabel Media.

Copyright Anabel.al / Ndalohet ribotimi pa lejen e redaksisë.

Artikuj të sugjeruar: