Njerëzit janë qenie sociale nga natyra. Që nga momenti i lindjes, jemi të rrethuar nga marrëdhënie dhe lidhje që raporte një rol në zhvillimin, mirëqenien dhe lumturinë tonë. Nevoja për të qenë pjesë e një grupi dhe për të krijuar lidhje kuptimplota është një aspekt themelor i përvojës njerëzore. Ky motivim psikologjik quhet "ndjenjë përkatësie" dhe ka ndikime të thella në mënyrën se si jetojmë, marrim vendime dhe ndërveprojmë me të tjerët.
Hulumtimet nga e studimit të fundit mbështesin këtë ide, duke sugjeruar se nevoja e përkatësisë është një motivim themelor njerëzor. Në studimin e tyre të rëndësishëm, "The Need to Belong: Desire for Interpersonal Attachments as a Fundamental Human Motivation," shkencëtarët argumentojnë se formimi dhe ruajtja e marrëdhënieve të forta dhe të qëndrueshme është po aq e rëndësishme për mirëqenien tonë sa nevojat themelore fiziologjike si ushqimi dhe uji. Kjo nevojë na shtyn të kërkojmë ndërveprime shoqërore, të krijojmë miqësi dhe të ruajmë lidhje të ngushta me familjen dhe të dashurit tanë.
“Ndjenja e përkatësisë” ofron përfitime të shumta psikologjike që kontribuojnë në mirëqenien tonë të përgjithshme. Një nga më të rëndësishmet është ndjenja e sigurisë dhe mbështetjes që vjen nga të qenit pjesë e një grupi. Kur e dimë se kemi njerëz te të cilët mund të mbështetemi - qofshin familjarë, miq apo kolegë - ndihemi më të sigurt dhe më të vendosur për t'u përballur me sfidat e jetës.
Për më tepër, kjo mund të rrisë vetëvlerësimin tonë. Të qenit të pranuar nga të tjerët dhe të ndjerit të vlerësuar brenda një grupi forcon ndjenjën tonë të vetëvlerësimit. Individët që përjetojnë nivele të larta të lidhjes shoqërore kanë tendencë të kenë vetëvlerësim më të lartë dhe janë më pak të prirur të ndiejnë vetmi apo trishtim.
Artikuj të sugjeruar:
