English
Showbiz

Timo Flloko uron Vera Grabockën për ditëlindje me një poezi kaq emocionuese :’)

Timo Flloko uron Vera Grabockën për ditëlindje me një poezi

21 Marsi është Dita e Poezisë. 21 marsi është edhe ditëlindja e regjisores Vera Grabocka. E kush më mirë se Timo Flloko mund të bashkonte ditën e poezisë me ditëlindjen e Verës?!

Regjisorja postoi në Instagram disa foto të çiftit dikur dhe sot, shoqëruar edhe me poezinë që Timo i ka kushtuar asaj. “Gëzuar ditëlindjen dashuria e jetës sime ♥”  shkruhet në postim.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Vera Grabocka (@veragrabocka)

Vargjet janë shkëputur nga poezia “Ekuinoks ’83” pjesë e librit të Timo Fllokos me poezi dhe poema, “Trup e shpirt”. Poezia flet për dashurinë e tyre, për dyshimet, largësinë, por njëkohësisht edhe për ndjenjat që i rezistuan kohës. Në vijim gjeni vargjet që Vera postoi në Instagram si edhe poezinë e plotë:

21 Mars, ekuinoks
Verës.

E dashur Ve(ne)ra,
reja u tret qiellit,
fryu era.
 
E shtrenjtë, këtë herë
mbërrij tek ti,
përngaherë,
prej largësisë ekuivalente mes nesh,
në ditën baras me natën,
nga koha kur ishim aq larg
dhe po aq pafundësisht afër.
 
Largësisë dashuria humb,
nëse s’mbërrin në fund.  
 
Ekuinoks...
Mars.
Me kohën pas.

Poezia e plotë:

“Ekuinoks ’83”

V-së

Ekuinoks ’83. 
Mars.
Në qiellin e kthjellët një re.
E vetme, një re…
Rend larg,
për tek ti, atje.

Dikur, ti pe një ëndërr të mjegullt,
një re kishte hyrë në të, e pezullt.

Sa herë ti pe netëve ëndrra,
të kaltra, të bardha, të frikshme, të rënda,
mes tyre, në forma të çuditshme,
misteret hynë brenda.
Rite anonime,
supersticioze,
në rrathë të shformuar,
viciozë,
të zhytën në dëshpërim.
Jeta… një rendje.
M a r r a m e n d j e.

Ekuinoks.
21 mars.
Koha oazë…

Pranvera të paduruara,
plazhe të diellta jugore,
vjeshta të vonuara,
dimra të ftohtë veriorë.

Lotët nga ujëvarat e syve
mbi kraharor binin si katarakt,
dora e Shën Marisë e magjishme
kalonte mbi portretin tënd atë natë.
Vonesa – ankthi i pritjeve,
prekja e shqetësuar e duarve nën pardesy,
rrathët mavi nën sy,
fishkëllima e një treni në largësi,
çaste ikjeje,
me grimasa dhimbjesh 
të padukshme në shpirt,
me dyshimin e përhershëm
të dashurisë,
premtimi i kthimit
dhe frika në fshehtësi.
Suspans si në një film
të hershëm,
bardhë e zi…!

E dashur Ve(ne)ra,
reja u tret qiellit,
fryu era.

E shtrenjtë, këtë herë
mbërrij tek ti,
përngaherë,
prej largësisë ekuivalente mes nesh,
në ditën baras me natën,
nga koha kur ishim aq larg
dhe po aq pafundësisht afër.

Largësisë dashuria humb,
nëse s’mbërrin në fund.

Ekuinoks…
Mars.
Me kohën pas

Mos humbisni edhe

REELS

Ha💸ha💸ha💸

Kush t’le ty me ec 🚶e çun!!!

Fytyrë si bebush, pa asnjë filter? Po, falë tri sekreteve të vogla nga @jeclaire.al 👁️ Bright Eye Serum - për sy që s’kanë nevojë për 8 orë gjumë; 💧 Radiance Booster Serum - për efekt lifting dhe glow që s’të lë të kalosh pa u vënë re; ☀️ Krem Sunshield SPF 50 - sepse dielli nuk fal, por ne dimë si ta sfidojmë. @jeclaire.al ✨ dhe nuk ka filter më të mirë!

Tutorial: Si ta përdorni inteligjencën artificiale që të mos ju zëvendësojë 😂🤍

Po ju, sa gjuhë flisni? 🤨

Filmi italian “There’s Still Tomorrow” pasqyron në mënyrë simbolike betejën që gratë zhvilluan për të fituar të drejtën e votës. Gjesti i vogël i fshirjes së buzëkuqit nga gratë tregon sa të brishta ishin në fakt të drejtat e tyre. Kisha ishte një kundërshtare e fuqishme: në Itali, priftërinjtë i referoheshin enciklikës së Vatikanit Casti Connubii për të argumentuar se vendi i gruas ishte në shtëpi, jo në politikë. Predikime të ngjashme në Irlandë dhe Maltë paralajmëronin se vota e grave binte ndesh me planin e Zotit. Në Shtetet e Bashkuara, Kardinali Gibbons pretendonte se e drejta e votës për gratë do të dëmtonte vlerat familjare. Në Nju Jork, organizata politike Tammany Hall kundërshtoi votën e grave dhe luftoi kundër Amendamentit të 19-të për të ruajtur pushtetin e saj.

Në @dermaluxe_clinic_tirana , kujdesi nuk është vetëm estetikë — është ndjesi, forcë dhe dashuri për veten. Tetori na kujton se bukuria e vërtetë fillon me kujdesin ndaj vetes ! Nis me veten !

“Sa vjeç je?” Unë:

Forca e një gruaje që kujdeset për veten është frymëzim për të gjithë. Në këtë Tetor Rozë, ndalo për një moment, kujdesu dhe vlerëso jetën që ke. 🎀 @vodafonealbania #TetoriRozë #Jetoshëndetshëm #vodafonealbania

Morali: As mos i trego fare herë tjetër, kur të jesh 🤰🏻

Timo Flloko wishes Vera Grabocka a happy birthday with such a heartfelt poem:')

Timo Flloko uron Vera Grabockën për ditëlindje me një poezi

March 21 is Poetry Day. March 21 is also the birthday of director Vera Grabocka. And who better than Timo Flloko could combine the day of poetry with Vera's birthday?!

The director posted on Instagram some photos of the couple then and now, accompanied by the poem that Timo has dedicated to her. "Happy birthday love of my life ♥" is written in the post.

 
 
 
 
 
View this post on Instagram
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A post shared by Vera Grabocka (@veragrabocka)

Vargjet janë shkëputur nga poezia “Ekuinoks ’83” pjesë e librit të Timo Fllokos me poezi dhe poema, “Trup e shpirt”. Poezia flet për dashurinë e tyre, për dyshimet, largësinë, por njëkohësisht edhe për ndjenjat që i rezistuan kohës. Në vijim gjeni vargjet që Vera postoi në Instagram si edhe poezinë e plotë:

21 Mars, ekuinoks
Verës.

E dashur Ve(ne)ra,
reja u tret qiellit,
fryu era.
 
E shtrenjtë, këtë herë
mbërrij tek ti,
përngaherë,
prej largësisë ekuivalente mes nesh,
në ditën baras me natën,
nga koha kur ishim aq larg
dhe po aq pafundësisht afër.
 
Largësisë dashuria humb,
nëse s’mbërrin në fund.  
 
Ekuinoks...
Mars.
Me kohën pas.

Poezia e plotë:

“Ekuinoks ’83”

V-së

Ekuinoks ’83. 
Mars.
Në qiellin e kthjellët një re.
E vetme, një re…
Rend larg,
për tek ti, atje.

Dikur, ti pe një ëndërr të mjegullt,
një re kishte hyrë në të, e pezullt.

Sa herë ti pe netëve ëndrra,
të kaltra, të bardha, të frikshme, të rënda,
mes tyre, në forma të çuditshme,
misteret hynë brenda.
Rite anonime,
supersticioze,
në rrathë të shformuar,
viciozë,
të zhytën në dëshpërim.
Jeta… një rendje.
M a r r a m e n d j e.

Ekuinoks.
21 mars.
Koha oazë…

Pranvera të paduruara,
plazhe të diellta jugore,
vjeshta të vonuara,
dimra të ftohtë veriorë.

Lotët nga ujëvarat e syve
mbi kraharor binin si katarakt,
dora e Shën Marisë e magjishme
kalonte mbi portretin tënd atë natë.
Vonesa – ankthi i pritjeve,
prekja e shqetësuar e duarve nën pardesy,
rrathët mavi nën sy,
fishkëllima e një treni në largësi,
çaste ikjeje,
me grimasa dhimbjesh 
të padukshme në shpirt,
me dyshimin e përhershëm
të dashurisë,
premtimi i kthimit
dhe frika në fshehtësi.
Suspans si në një film
të hershëm,
bardhë e zi…!

E dashur Ve(ne)ra,
reja u tret qiellit,
fryu era.

Dear, this time
I come to you,
forever,
from the equivalent distance between us,
in the day equal to the night,
from the time when we were so far
and so infinitely close.

Love is lost in the distance,
if it does not reach the end.

Equinox…
March.
With time after

×