English
Relationships

Po ju, a ju kanë dashur prindërit kur ishit fëmijë?

Po ju, a ju kanë dashur prindërit kur ishit fëmijë?

Për shumë njerëz, ideja se "të gjithë prindërit i duan fëmijët", mund të duket si një fakt universal apo e vërtetë absolute, por, ndonjëherë, kjo thjesht nuk ndodh. Disa prindër përpiqen dhe nuk mund t'i duan fëmijët. Disa nuk tentojnë kurrë të përpiqen për t'i dashur.

"Të mos duash" nuk do të thotë domosdoshmërisht të urresh. Hapësira gri përfshin atë humnerë masive midis dashurisë dhe urrejtjes, duke përfshirë ndjenja të tjera që nuk janë as kështu, as ashtu.

Dhe jo, dashuria nuk mund të testohet kimikisht, të shihet apo certifikohet. Kështu "mosdashuria" është e paprovueshme. Ai tha/ajo tha/ata thanë: Kush llogaritet si dëshmitar i besueshëm?

Si duket mosdashuria?

Mosdashuria nuk duket gjithmonë si mizori apo abuzim. Shpesh është thjesht një mungesë, si oksigjen ose proteinë, që i privon në heshtje pasardhësve jo vetëm dashurinë e hapur, por ndjeshmërinë, besimin, miratimin, ekuilibrin, mbështetjen, ndjenjën e sigurisë dhe/ose vetveten, lejen për të ekzistuar.

Sa prej njerëzve rriten duke mos kuptuar kurrë se janë të uritur, për çfarë po vdesin nga uria ose pse?

Ne do të donim t'i identifikonim lehtësisht prindërit që "nuk duan". Mund të krijonim një model tipik sesi duket ky prind, por jeta është më e ndërlikuar se kaq. Dashuria është në fund të fundit vetëm një ndjenjë e dhënë, por jo universale, e gjithëpranishme, e përhershme ose e garantuar.

Jo të gjithë prindërit që nuk duan ose nuk dinë të duan, janë bisha të tmerrshme. Disa janë. Por disa jo. Disa janë të torturuar, të vuajtur, të bllokuar, të zbrazët, të sëmurë dhe/ose të paaftë të duan dikë, duke përfshirë ndonjëherë edhe veten.

Ndoshta prindërimi rezultoi jashtëzakonisht i vështirë për ta. Ndoshta ata kishin shpresuar se të pasurit fëmijë do të riparonte partneritetet e tyre, do të ofronte një ndjenjë qëllimi - por nuk ndodhi.

Po sikur të jemi fëmijët e këtyre prindërve? Po sikur të jemi ato aksidente, ato plane të gabuara, ato shpresa të thyera? Po sikur të jemi eksperimentet e tyre të dështuara?

Studimet tregojnë se dashuria e nënës shton rritjen e hipokampusit dhe dashuria atërore ushqen fuqimisht besimin, vetëpranimin dhe shëndetin mendor të fëmijëve.

Pavarësisht nëse na është thënë apo jo drejtpërdrejt, se "ne s'mund të na dojë njeri", në njëfarë niveli, ky sinjal arriti tek ne dhe ne filluam të ndiheshim, të shëmtuar, të huaj, të çuditshëm. Ndodhi kur ata s'na shihnin në sy kur ishim fëmijë apo kur nuk na thoshn "Çdo gjë do shkojë mirë".

Sinjali mbërriti te ne kur ngrohtësia e prindërve nuk ishte e mirëqenë, por një "çmim" për performancën e duhur, kur na quanin "dështak, budalla" ose kur nuk na thoshin sgjë sepse nuk ishin të pranishëm.

Një pjesë e mirë e këtyrë fëmijëve, padashur i kthejnë këto sinjale në një botëkuptim, në një identitet apo "fakt" sovran. Ata i kanë besuar se çfarë u është thënë dhe ndoshta, edhe sot, fajësojnë veten për çdo të keqe që ndodh pa e ditur se nuk është faji i tyre. Nuk ishte as atëherë.

Përshtatur nga Psychology Today

Mos humbisni edhe

REELS

🥰 Gala flet si dikush që nuk është mësuar të frenohet. E lirshme, e veçantë në mënyrën si shprehet, thellësisht feminore në energjinë që përcjell. 🤍 Bravo prindërve që e kanë lënë të jetojë në botën e saj, të ëndërrojë pa frikë, të rritet pa kufij. Sepse disa shpirtra nuk duhen formuar, duhen mbrojtur.

Vetes apo njerëzve të dashur? 👀 S’ka rëndësi…Dhurata më e bukur këtë fundvit është energji & mirëqenie në SunRide. SunGiving Tree është plot surpriza dhe promocione. Mund t’i blini lehtësisht në studio ose në linkun në bio në @sunride.al

. . Video Credits: @bhavithamandava

Lëkura jote meriton kujdes që shkon përtej sipërfaqes. ✨ Mezoterapia për sytë, fytyrën dhe qafën në @estetikinternationalalbania ju rikthen freskinë, ndriçimin dhe shëndetin e lëkurës në mënyrë natyrale. Bukuria nuk ka nevojë për ekzagjerim, vetëm për kujdesin e duhur. ℹ️Për më shumë informacion, linkun e gjeni në stories / highlights.

Ndonjëherë nuk ka nevojë të ndryshosh asgjë tek vetja - vetëm sytë që të shohin!

Ledian Agallijaj duket se u përpoq t’i shuajë aludimet për një ndarje mes tij dhe Elhaidës. Në një story për Instagram, balerini postoi një video të Elhaidës duke perfomuar dje mbrëmë në skenën e Festivalit të Këngës, shoqëruar me etiketimin e Elhaidës dhe një emoji diamanti.  Elhaida vazhdon të mos e ndjekë Ledianin në Instagram. Përsërisim se mund të jetë thjesht një incident. E ftuar në “The Dalina Show”, Elhaida rrëfeu më shumë për historinë e dashurisë me Ledianin, e cila nisi 3 vite më parë gjatë “Dancing With the Stars”, duke pranuar se lidhja e tyre kishte kaluar vështirësitë e veta.  “Sa herë e shoh, ndonjëherë bëhem egoiste, duke menduar ‘unë bëj skenat, bëj këtë, bëj atë, ti çfarë bën?’ dhe kemi zëniet tona si çdo çift... po sa herë e shoh, ai hyn në të njëjtën dhomë që jam unë dhe i ndrijnë sytë akoma pas tre vitesh, më bën të kuptoj që është shumë e thjeshtë, është më e thjeshtë se ç’mendojmë,” tregoi sinqerisht Elhaida duke u përlotur. Për më shumë detaje, linku në Stories. Video Credits: @andiivrapi

Lot @meritonrama_

Si ju dukën Arilena dhe Salsano si prezantues të “Festivalit të Këngës”?

Creative Sara Kapo në natën e parë te Fest 64

Dhjetori është muaji ideal për t’u kujdesur për veten dhe për të përfituar. ✨ Në @31cosmetics.al , të presin këto oferta speciale: 👩‍🦰 HAIRCARE: 10–20% ulje për të gjitha produktet për kujdesin e flokëve! 💄 Make-Up: 20–25% ulje në të gjitha produktet e make-up-it! 🌸 Parfume: 20–30% ulje në aromat e preferuara! 🔥 Sete Skincare & Parfume: 20–40% ulje në kujdesin për lëkurën tuaj dhe setet me aromat më të veçanta!

What about you, did your parents love you when you were a child?

Po ju, a ju kanë dashur prindërit kur ishit fëmijë?

To many, the idea that "all parents love their children" may seem like a universal fact or an absolute truth, but sometimes it just doesn't happen. Some parents try and can not love their children. Some never try to love them.

"Not to love" does not necessarily mean to hate. The gray space encompasses that massive chasm between love and hate, including other feelings that are neither so nor so.

And no, love cannot be chemically tested, seen or certified. Thus "dislike" is unproven. He said / she said / they said: Who counts as a credible witness?

What does dislike look like?

Dislike does not always seem like cruelty or abuse. Often it is simply a lack, like oxygen or protein, that silently deprives offspring not only of open love, but of empathy, confidence, approval, balance, support, a sense of security, and / or self, permission to exist.

How many people grow up never realizing they are hungry, why are they starving or why?

We would like to easily identify parents who "do not want". We could create a typical model of what this parent looks like, but life is more complicated than that. Love is ultimately just a given feeling, but not universal, ubiquitous, permanent or guaranteed.

Not all parents who do not want or do not know how to love, are terrible beasts. Some are. But some do not. Some are tortured, suffering, trapped, empty, sick, and / or unable to love anyone, sometimes even themselves.

Maybe parenting turned out to be extremely difficult for them. Maybe they had hoped that having children would repair their partnerships, offer a sense of purpose - but it did not happen.

Po sikur të jemi fëmijët e këtyre prindërve? Po sikur të jemi ato aksidente, ato plane të gabuara, ato shpresa të thyera? Po sikur të jemi eksperimentet e tyre të dështuara?

Studimet tregojnë se dashuria e nënës shton rritjen e hipokampusit dhe dashuria atërore ushqen fuqimisht besimin, vetëpranimin dhe shëndetin mendor të fëmijëve.

Pavarësisht nëse na është thënë apo jo drejtpërdrejt, se "ne s'mund të na dojë njeri", në njëfarë niveli, ky sinjal arriti tek ne dhe ne filluam të ndiheshim, të shëmtuar, të huaj, të çuditshëm. Ndodhi kur ata s'na shihnin në sy kur ishim fëmijë apo kur nuk na thoshn "Çdo gjë do shkojë mirë".

The signal came to us when the warmth of the parents was not for sure, but a "reward" for proper performance, when they called us "loser, fool" or when they did not tell us anything because they were not present.

A good portion of these children inadvertently turn these signals into a worldview, a sovereign identity or "fact." They have believed what they were told and perhaps, even today, blame themselves for every evil that happens without knowing it is not their fault. It was not even then.

Adapted from Psychology Today

×