Të jem e sinqertë, unë nuk jam aspak nazelie e ushqimeve, madje kam qenë e mendimit se flija në saç nuk gatuhet askund më mirë se në fshatrat e veriut të Shqipërisë, jufkat e Dibrës zor se i zëvendëson kush, ballokumja mbetet autentike vetëm për Elbasanin e kështu me radhë. Thënë kjo, kisha bërë paqe me faktin që nuk do të gjeja kurrë në Shqipëri kroasanët e famshëm francezë të shkriftë, me petët sipër pak krokante që të ngacmojnë nuhatjen falë aromës së gjalpit të freskët. I provova për herë të parë në shtator 2018 në furrën e bukës Maison Pichard në Paris, në po të njëjtin vend ku shijova gjithashtu edhe bagetën me fara lini, për të cilën njerëzit mbanin radhën të dielën herët në mëngjes.

Por kujt ja merrte mendja se gjatë një dite të zakonshme, teksa kaloja për të shkuar në punë në rrugën “Perlat Rexhepi” në kryeqytet, emri i një vendi të ri të sapohapur do të më tërhiqte vëmendjen dhe do të kthehej në vendin e preferuar ku nuk të vret ndërgjegjja se ha 1 (ose më shumë) ëmbëlsira. Kam lexuar mjaftueshëm për krijimtarinë e Marcel Proust, Émile Zola, Anatole France apo Paul Bourget që emri Belle Epoque të më dukej i njohur. Instiktivisht priremi t’u kushtojmë rëndësi gjërave që na duken të njohura, ndaj nuk ishte aspak çudi që për pak sekonda e gjeta veten brenda Belle Epoque, këtë herë jo duke imagjinuar epokën e paqes midis luftrave në Francën e fundit të shekullit të XIX, por duke shijuar nostalgjinë për Parisin e shtatorit 2018.

Çfarë të shohësh! Ngjyrat qetësuese dhe dizajni minimalist, të denjë për faqet e "Architectural Digest", të tregojnë rrugën drejt “xhevahirëve” të Belle Epoque: Ëmbëlsirat! të cilat prezantohen si bizhu në një ambient të pazakontë.

Jam e sigurt që të gjithë janë mahnitur po aq sa unë kur kanë hyrë për herë të parë në Belle Epoque. Ndonëse ishte mëngjes, nuk dukej si i tillë sepse teksa shijoja kroasanin e sapopjekur, nuk kishte rëndësi se çfarë ndodhte jashtë. Rëndësi kishte ai çast i ëmbël, një parajsë e vogël brenda një kroasani të vërtetë francez.

E di që disa prej jush mund të thonë se shijet janë subjektive. Po, miq të dashur, por nuk vlen gjithmonë. Natyra ime kureshtare më shtyu të hulumtoj dhe t’i bëja disa pyetje stafit dhe më lejoni t’ju prezantoj artin e pastiçerisë franceze dhe pse Belle Epoque është e para dhe e vetmja pastiçeri e këtij lloji në Shqipëri (pastaj do të kuptoni pse kroasani ishte ndryshe).

Për të gjitha ëmbëlsirat dhe produktet e tjera në Belle Epoque përdoret mielli i cilësisë më të mirë nga mullinjtë e famshëm Moulins Bourgeois, ndërsa gjalpi vjen nga qumështi i kullotave të zonës Charentes-Poitou, i cili në vitin 2015 ka fituar cmimin L’Excellence Française. Thonë që çdo gjë me çokollatë shijon, por imagjinoni sa shijojnë ëmbëlsirat e Belle Epoque për të cilat përdoret marka e famshme luksoze Valrhona, që prej vitit 1922 ka prodhuar një nga çokollatat më të mira në botë.

Mendoni ç’aromë ka pastashu, vanilja e së cilës është organike dhe vjen nga Madagaskari dhe Tahiti. Përveç frutave të thata të Turqisë, çdo produkt në Belle Epoque merret nga Franca.

Patjetër që Belle Epoque nuk do ta shpallnim si pastiçerinë më të mirë në kryeqytet në rast se pas ëmbëlsirave dhe produkteve të brumit nuk do të qëndronin dy mjeshtrat francezë me përvojë. Shefi i pastiçerisë, Sylvain, gëzon një eksperiencë 30-vjeçare në restorante me yje Michelin deri te markat e famshme One & Only dhe Four Seasons. Edhe mjeshtri Alexandre ndonëse i ri në moshë, ka një përvojë ndërkombëtare. Për bukën dhe produktet e brumit ai nuk përdor asnjë konservant, ngjyrues ose maja artificiale dhe çdo gjë i nënshtohet një fermentimi të ngadalshëm.

Të gjitha këto që përmenda, më thoni, a nuk ju shtyjnë të shkoni sërish? Prandaj të nesërmen nuk durova, por shkova sapo lashë punën. Pain au chocolat dhe crème brulée me frut pasioni dhe mango janë disa nga të preferuarat e mia.

Ju këshilloj të provoni gjithashtu pastashu me krem chantilly, vanilje, fara batak nga Indonezia, krem pastiçerie dhe luleshtrydhe.

Diçka më risqué? Mirë pra, mos numëroni kaloritë për caramel finger me tre shtresa të ndryshme çokollate Varlhona, biskotë krokante, karamel të kripur dhe bajame të pjekura.

Për ta mbyllur (se po na shkon goja lëng), çdo ditë, Belle Epoque zbulohet nga klientë të rinj kureshtarë që sapo provojnë diçka, pa e menduar dy herë bëhen klientë të rregullt, siç do të bëheni edhe ju kur të pëshpërisni “oh, sa e mirë” sa herë që do të provoni ato që me plot gojën i konsiderojmë crème de la crème të pastiçerisë franceze. Na falenderoni më vonë!