English
Health

Kur depresioni buzëqesh, edhe psikiatër si unë mund të mashtrohen

Kur depresioni buzëqesh, edhe psikiatër si unë mund të

Në jetën time të përditshme, kur shoh dikë që duket i lumtur, kam pritshmëri që ata ndihen ashtu. Nuk e mendoj shumë - është një refleks. Shikoj rastësisht një fytyrë të qeshur dhe sigurohem se gjithçka është në rregull. Duhet një përpjekje e vetëdijshme për t'i kujtuar vetes një fakt që psikiatrit e dinë shumë mirë, por mbase duhet ta njohin më shumë: një sjellje e lumtur mund të jetë tepër mashtruese.

Koncepti i depresionit "të lumtur" është i njohur në art dhe jetë, me shembuj që variojnë nga Pagliaccio te Robin Williams. Duket e çuditshme të mendosh se njerëzit mund të jenë shumë në depresion - me të gjitha simptomat e tmerrshme - megjithatë arrijnë ta fshehin këtë, ndonjëherë edhe nga familja. A është depresioni i tyre i vërtetë, sepse ata arrijnë të shkojnë në punë, të buzëqeshin, madje edhe të bëjnë shaka? Mendoj se po. Mund të vijë një moment kur edhe depresioni i lumtur do të zbulohet dhe nuk do të jenë në gjendje ta ruajnë fasadën për shumë gjatë.

Por, a do të thotë kjo se ata vuajnë më pak kur buzëqeshin? Jo: në fakt, kjo paraqitje, pesha e një ndjenje të gabuar përgjegjësie ndaj të tjerëve, mund të jetë një nga aspektet më të rënda të shëndetit mendor. 

E gjithë kjo është e rëndësishme për psikiatrit, sepse ne kalojmë shumë kohë duke vlerësuar rrezikun. Unë nuk kam asnjë argument me këtë, pasi natyrisht ne duam t'i shpëtojmë njerëzit nga dëmtimi i vetvetes dhe, shumë më rrallë, nga lëndimi i të tjerëve. Vlerësimi i rrezikut nuk është një shkencë e saktë dhe mund të duhet të jemi tepër të kujdesshëm. Ndonjëherë, pavarësisht përpjekjeve tona më të mira, e kemi gabim.

Problemi është se vlerësimi i rrezikut bëhet kryesor dhe mund të jetë qëllimi kryesor i kontaktit me pacientët. Asnjë profesionist shëndetësor nuk dëshiron të mbajë barrën e rëndë të vdekjes, e komplikuar ndoshta nga një hetim dhe frikë nga humbja e jetesës. Kjo nuk është vetëm dëshira për të qenë larg telasheve. Ne nuk i harrojmë njerëzit që vdesin; ne mund të mos e përjetojmë dhimbjen njësoj me familjarët e tyre, por gjithmonë do të ketë keqardhje dhe trishtim.

Kur mësova për çrregullimin depresiv, dëgjova për melankolinë. Kam lexuar që njerëzit ngadalësohen, duken të trishtuar ose bosh. Ata flasin në heshtje, shpesh me boshllëqe. Ndonjëherë janë të shqetësuar. Gjumi i tyre është me shqetësime, mezi hanë dhe mendimet janë të errëta. Të gjithë i kemi parë këta njerëz dhe ata shpesh janë shumë keq. Por, çfarë ndodh me depresivët e qeshur?

Mund të jetë më e komplikuar për të vlerësuar rrezikun e tyre: një qasje e ngurtë mund të bëjë që psikiatri të besojë se është në rregull. Por një bisedë më e gjerë, mund të zbulojë më shumë. Është thjesht e vështirë për psikiatrin, me kohë të kufizuar, ta arrijë atë.

Nga përvoja ime personale them sigurisht që ajo që shihni nuk është gjithmonë ajo që ekziston vërtet. Ndihem në depresion para se paraqitja ime të duket e tillë. Dhe në atë kohë, nëse them se kam depresion, përgjigjja do të jetë: Epo, ti dukesh mirë, dukesh vërtet mirë. Unë e di që njerëzit duan që unë të jem mirë dhe se në shumicën e rasteve nuk është më shumë se kaq, por është shumë e vështirë. Më vonë, mund të mos ndihem keq dhe të më thuhet “dukesh tmerr” thjesht sepse nuk kam vendosur grim. As kjo nuk është për t’u duartrokitur.

Prandaj, kini kujdes nga siguria e rreme e buzëqeshjes. Pamja është më pak e dobishme si një mjet diagnostikues nga çfarë është besuar më parë. Në kohën kur shëndeti mendor është i qartë nga jashtë, ndoshta është vërtet shumë keq. Mësimi, për psikiatrit dhe për të gjithë ne? Dëgjoni njerëzit! Dëgjoni çfarë thonë ata. Mund të jenë duke thënë diçka që fytyra e tyre nuk mund ta shprehë.

- Shkruar për Guardian nga Rebecca Lawrence, eksperte e konsulencës psikiatrike.

Kur depresioni buzëqesh, edhe psikiatër si unë mund të

Mos humbisni edhe

REELS

Flokë që shkëlqejnë? Yes, please! 💖✨ Festat kërkojnë sparkle dhe flokët e tu po ashtu. Prandaj @barexitaliana_albania të dhuron 30% ulje që flokët të jenë në mood festiv 24/7! ℹ️ Më shumë informacion në stories / highlights.

25 Days of Mystery nga @unsolvedcrimes.al është aventurë, mister dhe atmosferë festive në një paketë të vetme! Një advent krejt ndryshe me 25 zarfa dhe një histori që të kuriozon çdo mëngjes me një provë të re. 🎁 Dhurata perfekte për Secret Santa, çiftet, familjet, adhuruesit e mistereve dhe të gjithë ata që duan pak më shumë emocion këtë dhjetor. ℹ️ Për më shumë informacion, linkun e gjeni në stories / highlights.

Magjia e festave vjen në përmasa të reja! 🎄✨ @hisense.albania prezanton televizorin e parë në botë RGB MiniLED 116” – aty ku inovacioni tejkalon çdo pritshmëri. 📺 Ky model revolucionar shënon një hap të madh drejt së ardhmes së përvojës vizuale në shtëpi, me teknologji që rrit standardet dhe e çon pamjen në një tjetër nivel. ℹ️ Më shumë informacion në stories / highlights.

Për herë të parë në Shqipëri brandi StylPro 💕! Një brand britanik 🇬🇧 inovativ që sjell zgjidhje teknologjike për kujdesin e bukurisë, duke adresuar problematika të përditshme në mënyrë të thjeshtë dhe efektive. @skin.care.albania

Vedat Ademi ka dyzimin e çdo prindi emigrant

Ema Andrea ndau disa reflektime të sinqerta të një nëne për fëmijën e vet, të mbushura me “më fal” e “faleminderit”, duke shprehur përgjegjësi për shqetësimet që mund t’i ketë shkaktuar së bijës. Duke folur për një moment të vështirë në jetët e të dyjave, Ema Andrea falenderoi në mënyrën më prekëse shpëtimtaren e saj, Sarën: “Dhe fjala jote që do të mbart derisa t’i fik sytë në këtë jetë, është e një nate, ku mua më dukej shumë bukur të fluturoja, jo për me i hap sytë, dhe ti the: ‘O ma, akoma s’ke fjetur?’ Unë jam sot këtu me ty prej asaj fjale dhe doja të të thosha, që ta mbyll se…Zoti më dha jetën, ti më mësove ta dua jetën. E midis Zotit edhe teje, unë të zgjedh ty.”

Hapi i parë drejt ëndrrave të mëdha nis këtu! ✨ Më 6 dhjetor, @integral.albania sjell eventin më të rëndësishëm të vitit për arsimin ndërkombëtar. Zbulo mundësi të reja studimi jashtë vendit dhe ndërto të ardhmen që ke ëndërruar. 📚 ℹ️ Për detaje të plota mbi eventin, vizito linkun në stories / highlights.

Konkurrentja e BBVK, Dolce, futet tek shtepia e Grande Fratello

When depression smiles, even psychiatrists like me can be fooled

Kur depresioni buzëqesh, edhe psikiatër si unë mund të

In my daily life, when I see someone who looks happy, I expect them to feel that way. I do not think much - it is a reflex. I casually look at a smiling face and make sure everything is okay. It takes a conscious effort to remind yourself of a fact that psychiatrists know very well, but perhaps need to know more: cheerful behavior can be overly deceptive.

The concept of "happy" depression is well known in art and life, with examples ranging from Pagliaccio to Robin Williams. It seems strange to think that people can be very depressed - with all the terrible symptoms - yet they manage to hide this, sometimes even from family. Is their depression real because they manage to go to work, smile, and even make jokes? I think yes. There may come a time when even the happy depression will be revealed, and they will not be able to preserve the façade for very long.

But does that mean they suffer less when they smile? No: in fact, this appearance, the weight of a wrong sense of responsibility towards others, can be one of the most serious aspects of mental health. Losing a smile can also be a relief.

All of this is important to psychiatrists because we spend a lot of time assessing risk. I have no argument with this, as of course we want to save people from harming ourselves and, much less often, from hurting others. Risk assessment is not an accurate science, and we may have to be extremely careful. Sometimes, despite our best efforts, we get it wrong.

The problem is that risk assessment becomes the main and may be the main purpose of contact with patients. No health professional wants to carry the heavy burden of death, perhaps complicated by an investigation and fear of losing their livelihood. It's not just the desire to keep out of trouble. We do not forget people who die; we may not experience the same pain as their families, but there will always be regret and sadness.

When I learned about depressive disorder, I heard about melancholy. I read that people slow down, look sad or empty. They speak quietly, often in gaps. Sometimes they are worried. Their sleep is disturbed, they barely eat and their thoughts are dark. We have all seen these people and they are often very bad. But what about hilarious depressions?

It can be more complicated to assess their risk: a rigid approach can make the psychiatrist believe it is okay. But a broader conversation can reveal more. It is simply difficult for the psychiatrist, with limited time, to reach him.

From my personal experience I say of course that what you see is not always what you get. I feel depressed before my appearance looks like that. And at that time, if I say I'm depressed, the answer will be: Well, you look good, you look really good. I know people want me to be good and that in most cases it is not more than that, but it is very difficult. Later, I may not feel bad and be told "you look horrible" simply because I did not put on makeup. Nor is this to be applauded.

Therefore, beware of the false security of the smile. The view is less useful as a diagnostic tool than previously believed. At a time when mental health is clear from the outside, it is probably really very bad. Lesson, for psychiatrists and for all of us? Listen to people; Listen to what they say. They may be saying something their face cannot express.

- Written for the Guardian by Rebecca Lawrence, psychiatric counseling expert.

Kur depresioni buzëqesh, edhe psikiatër si unë mund të



×