Metropolitan

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Dhe kur dritë e duhur bie,
Si tis krejt i purpurt
Në më pak të lartën kreshtë,
Largësia masës i shpaloset,
Çdo regëtimë imja, ashtu si zemra,
Që tash e mbaj vesh,
Të nxit, o kohë, t’më lëshosh mbi buzë
Të mbramen puthje tënden. - Giuseppe Ungaretti

‘‘Ndjenja e kohës” (Sentimento del tempo), vëllimi i dytë me poezi i Giuseppe Ungaretti-t, botuar për herë të parë në vitin 1933 dhe më pas i pasuruar e ribotuar më 1936 dhe 1942, është një ndër arritjet më të larta të tij, ku pjekuria intelektuale dhe poetike do ta shpjerë të ndryshojë kryekëput nga Allegria, jo vetëm në temat e trajtuara, por edhe në metrikën e përdorur. Në këtë vëllim, Ungaretti i rikthehet neoklasicizmit dhe barokut, të cilin e ka zbuluar udhëve dhe peizazheve të Romës e përmes veprës së mahnitshme të Michelangelo-s.

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Sjellë në shqip nga shtëpia botuese Pegi, me përkthim të Aida Baros, përmbledhja cek distancën e perceptuar mes së tashmes dhe së shkuarës, një distancë që kthehet në një humnerë thuajse të pamundur për t’u kapërcyer, qoftë si akt vullneti, qoftë si akti hiri nga lart. Ungaretti është i vendosur të përjetojë skajet e ndërgjegjes së tij, një “ndërgjegje e tmerrshme” në mënyrë që të perceptojë boshllëkun.

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Paradoksalisht, pikërisht kjo i jep mundësinë të shërohet nga frika e këtyre kufijve. Me forcën dhe saktësinë e intuitës së tij medituese, arrin të kapërcejë atë çka në një poet më të zakontë do të kthehej në një inventar dhembjesh dhe frikërash personale: poezitë e tij na duken objekte përtej vetvetes për arsyen se ai kurrë s’e trajton veten e tij si shembull të të gjithë individëve.

Ungaretti ngrihet mbi perceptimet dhe ndjenjat personale dhe na dhuron kështu gjithë “ndjenjën e kohës”.

REELS

OK!

Emisionin e plotë e gjeni në Youtube/ Andale AL

E kemi mbajtur sekret, por sot sikur kemi qejf t'jua themi! 💕 @greenandprotein.al është vendi që na sjell mëngjesin dhe drekën në zyrë se e kemi zgjedhur si vend të preferuar. Ndonjëherë shkojmë edhe vetë se ka ambient të lezetshëm dhe të qetë. 🥰 Bowls janë yll, lëngjet e frutave, çdo gjë dmth. 🥑

Sa i bukur ky projekti i @unwomenalbania 💕 Gratë fuqizohen, udhëtojnë vetëm, argëtohen dhe zbulojnë histori frymëzuese dhe të pabesueshme nga peshkatarët. Në një udhëtim shumë të bukur në Vlorë ndodhin të gjitha. Love the idea 💡 Bravo! 🙌

U zgjuam me një ndjenjë nostalgjie sot 😌

S'e dimë ne ç'rast ke ti, por dimë ku duhet ta marrësh fustanin! 👗 @la_kune_ ka kaq shumë modele për çdo event, masa S-2XL, super çmime dhe dizajne. Të nderon kudo dmth ✌️

POV: Të bien pantallonat në mes të performancës, por ti je Beyoncé 🔥

Dua Lipa performon këngën e Raffaella Carrà dhe rrëmben zemrat e italianëve ❤️‍🔥

Po ju, keni bërë ndonjëherë takime po aq interesante?! 🤨

Shpresojmë për më të mirën! 🇦🇱❤️‍🔥 Credits: @eja.alb

The sense of time and mystery between the present and the past

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

And when the right light falls,
As tis all purple
On the lowest crest, The
distance of the mass unfolds,
Every my rhythm, like the heart,
That now I hear,
Urges, O time, to drop me on the edge
May your kisses end. - Giuseppe Ungaretti

"The Sense of Time" (Sentimento del tempo), the second volume of poetry by Giuseppe Ungaretti, first published in 1933 and then enriched and republished in 1936 and 1942, is one of the highest achievements of him, where intellectual and poetic maturity will lead him to differ radically from Allegria, not only in the topics addressed, but also in the metrics used. In this volume, Ungaretti returns to neoclassicism and baroque, which he discovered in the streets and landscapes of Rome through the amazing work of Michelangelo.

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Brought to you in Albanian by the publishing house Pegi, translated by Aida Baros, the summary mentions the perceived distance between the present and the past, a distance that turns into an abyss almost impossible to overcome, either as an act of will or as an act ash from above. Ungaretti is determined to experience the edges of his consciousness, a "terrible consciousness" in order to perceive emptiness.

Ndjenja e kohës dhe misteri mes të tashmes dhe të shkuarës

Paradoxically, this is exactly what gives him the opportunity to recover from the fear of these boundaries. With the strength and accuracy of his meditative intuition, he manages to overcome what in a more ordinary poet would turn into an inventory of personal pains and fears: his poems seem to us objects beyond himself for the reason that he never treats himself his as an example to all individuals.

Ungaretti rises above personal perceptions and feelings and thus gives us all the "sense of time".