Nisur nga fakti që në emisionin e parë të “Për’Puthen” mungonin djemtë, opinionistit Arjan Konomit duket se iu desh të merrej vetëm me vajzat dhe të zbulonte detaje për to, ndoshta diçka më shumë se klipi prezantues. Por ndodh që ndonjëherë, në përpjekje për të nxjerrë në pah diçka të caktuar, ose për të bërë një batutë ashtu kalimthi, përfundojmë në komente të panevojshme, pse jo edhe të papërshtatshme. Kalojmë nga e përgjithshmja te konkretja.
Që në hyrje të saj, një nga vajzat konkurrente, Tea, u prezantua si ndryshe nga të tjerat. Fill pas transmetimit të klipit prezantues, për më shumë se dy minuta, në emision u diskutua asgjë më tepër se pesha e saj. Arjan Konomi u shpreh se Teas mund t’i duket vetja pak mbipeshë, por për të, format e saj janë të bukura dhe “është ndryshe nga stereotipet që jemi mësuar në televizion”. Më pas shtoi, pa qenë nevoja, se referuar sondazheve, djemtë pëlqejnë më shumë vajzat e kolme.
Duhet thënë se diskutimi nuk përmban nota fyese, por megjithatë është i panevojshëm. Nëse një diskutim i tillë do të bëhej nëpër konkurset shqiptare të bukurisë, ku nuk jemi mësuar të shohim vajza të kolme, do të kishte tjetër vlerë, por “përgëzimi” që një vajzë e kolme del në ekran për të kërkuar dashurinë, fundja si çdo vajzë tjetër në “Për’Puthen”, mendoj se është jashtëzakonisht i panevojshëm. Tea nuk është më pak tërheqëse ose më tërheqëse se vajzat e tjera, pavarërisht këtyre sondazheve të diskutueshme të djemve, sepse dua të besoj se pëlqimi është shumë më tepër se një numër në peshore.
Komenti i dytë lidhet me pjesëmarrësen tjetër, Anën, e cila gjithashtu u diskutua për peshën e saj. Arjan Konomit i bëri përshtypje Ana, sepse ka pasion gatimin, por – thënë sipas fjalëve të tij – “duket si anoreksike, kaq e dobët”. Krahasimi i dikujt që gatuan shpesh dhe ka një peshë trupore të caktuar me një person anoreksik që është i tillë për shkak të çrregullime të personalitetit, faktorëve gjenetikë, mjedisorë apo imazhit të gabuar të trupit është i papërshtatshëm. Mendoj se ka ardhur koha të shmangim medoemos të gjitha krahasimet që në thelb kanë njerëzit që përballen me çrregullime të shëndetit mendor, pasi ndikon negativisht te këta të fundit, aq më tepër kur thuhen në televizion. Me pak fjalë, është e papërshtatshme t’i thuash dikujt që është i imët se ngjan si anoreksik, dikujt që ndryshoi humorin se sillet si bipolar, dikujt që dyshoi për diçka se është paranojak, dikujt që dëshiron të rrijë për pak kohë vetëm se është antisocial ose emocionalisht i paqëndrueshëm etj. Gjithë çfarë përmenda janë gjendje të caktuara të trurit dhe krahasimet pa kriter ndikojnë negativisht, pasi pa vetëdije bindim veten se i njohim mjaftueshëm, kur ndërkohë dimë fare pak.
Për ta përmbledhur, në program, një person i kolm përgëzohet që mori pjesë në një reality-show, një tjetër cilësohet se duket anoreksike për shkak të peshës, ndërkohë që në fund flitet për një shoqëri të emancipuar. Një shoqëri e emancipuar, do të diskutonte shumë tema, por dyshoj që pesha do të ishte një prej tyre.
