Në komunikatën e tij pak orë më parë, kryebashkiaku Erion Veliaj u shpreh se godina e Teatrit Kombëtar “nuk mund të shërbente as si kujtesë” për shkak se “memoria është e lidhur me vendin dhe arkitekturën”.
“Memoria është e lidhur me vendin dhe arkitekturën. Do të sakrifikohej e para për të dytën. Artistët, 97 nga 98 të Teatrit Kombëtar, përveç njërit, përfshirë 60 votat e Këshillit Bashkiak, përfshirë edhe komunitetin që na ka votuar, donin një teatër të ri dhe kjo është më e rëndësishme se fasadat protofashiste që fshinin nga pas ato tavanet e llamarinës dhe kompesatat e tallashin dhe ato mure të ndërtuara si kazermë e përkohshme për argëtimin e trupave italianë vetëm gjatë kohës së pushtimit, e kishte tejlakuar moshën e vetë.”
Në lidhje me rindërtimin e godinës, Veliaj u shpreh:
“Edhe nëse do rindërtohej duhet ta hidhnim poshtë ndërtesën me materialet që nuk mbanin më dhe ta rindërtonim nga fillimi. Tek stadiumi u ruajt ajo pjesë që kishte vlerë, gurët. Këtu skishim asnjë gur dhe ornament origjinal dhe të fortë që t'i kishte bërë ballë kohës. I bie të ruanim copa tallashi dhe fije shkrepëse. Te stadiumi u ruajt vetëm ajo pjesë që kishte vlerë. Teatri, nëse do të rindërtohej, do të rindërtohej si një godinë e re me arkitekturë të vjetër. Por nëse është për rindërtim, pse të mos rindërtojmë një godinë të re, që e ka edhe skenën, prapaskenën etj. Pse të bëjmë një ndërtesë të re antike?”