Anabelizim

Ç’bën një grua muslimane për të humbur virgjërinë para martese

Ç’bën një grua muslimane për të humbur

Shkrimi është përshtatur nga “The Virginity Games Muslim Women Play” shkruar nga Salma El-Wardany për Huffington Post Uk.

Nëse mendoni se Lojërat e Urisë* janë të vështira, ju siguroj se të jesh një grua muslimane e të humbasësh virgjërinë është akoma më e vështirë. E njëjta ndjesi frike varet në ajër dhe je vazhdimisht duke parë qosheve, duke kërkuar armikun. Rastësisht, armiku yt mund të jetë një pjesëtar çfarëdo i komunitetit musliman, i cili mund t’u tregojë prindërve të tu që ti ishte me një djalë. Nëse kjo ndodh, je e vdekur dhe loja mbaron. Jo në kuptimin e parë të fjalës, por metaforikisht. Nëna jote do të qajë, do të pyesë qiejt pse meritonte një vajzë të tillë dhe babai yt do të sugjerojë të shpërnguleni në një qytet tjetër. Madje do të sugjerojë të shpërnguleni në një shtet tjetër, deri sa nëna e bind për të qëndruar. Do të të duhet të qëndrosh mbyllur në shtëpi për pesëmbëdhjetë vitet e ardhshme, deri sa të harrohet. S’ka për t’u harruar kurrë. Komuniteti musliman nuk harron asgjë.

Të paktën këtë gjë thonë të gjithë miqtë e mi muslimanë kur i pyes si e humbën virgjërinë. Procesi është gjithnjë sekret dhe i planifikuar në mënyrë strategjike. Për më tepër, zakonisht është një përvojë e parehatshme, gjithmonë e dhimbshme dhe shpeshherë traumatike. Për shumicën e grave, hera e tyre e parë nuk ndodh nën dritën e qirinjve, por në situata të sikletshme me djem që s’i meritonin. Nëse insistohet që gjysma e popullatës të jetë e virgjër deri në martesë, sigurisht që akti vjen i shoqëruar me tension. Ky tension zmadhohet më tej në momentin që traditat arkaike shoqëruar me refuzimin për të diskutuar seksualitetin, krijojnë një heshtje cimbitëse rreth subjektit. Një heshtje që do të futet mes teje dhe partnerëve të ardhshëm seksualë. Ne nuk dimë si të flasim për diçka, jo më të diskutojmë nevojat dhe dëshirat tona.

Pavarësisht stigmës dhe heshtjes, ne e bëjmë gjithsesi. Ndonjëherë për t’u rebeluar, ndonjëherë për dashuri. U bëmë gra nën një mantel të padukshëm, me një vetëdije të re që u mbajt e fshehtë nën mbulesa. E zbuluam seksualitetin tonë pas dyerve të mbyllura duke kërkuar faqe porno në Google. Kuptuam gjeografitë e trupave tanë duke përdorur qirinj, furça dhëmbësh dhe salsiçe të ngrira. Nën batanije, prekën dhe futëm dhe ndjemë, duke kërkuar me dëshpërim butonin që fik zjarrin në barkun tonë.

Edhe kur hiqnim dorë nga virgjëria për djem që i donim, e bënim në heshtje. U ktheva nga një udhëtim dy javor me të dashurin tim sekret, duke shkëlqyer e duke fshehur gruan e re që isha. Do të doja të kisha pasur mundësinë të flisja me time më. Do të doja t’i kisha thënë që ishte një nga netët më të bukura të jetës sime. Që s’ishte e dhimbshme dhe nuk u nxitova dhe as më presionuan. Që pritëm një vit, thjesht për të qenë të sigurtë. Që zemra m'u mbush me dashuri të re dhe se çdo gjë kishte tjetër shije më pas. Shije më të pasura, më të plota. Do të doja ta kisha pyetur ç’të bëja me trupin tim kur e ndjeja rrahjen e zemrës kudo dhe s’dija si të luaja me të. Në vend të saj, kisha Google, që më duket më i pazotë se ime më në këto çështje.

Vetëm vite të tëra më vonë, kur isha 28 vjeçe, ajo mundi të më pyeste dhe hoqëm dorë nga lojërat e komplikuara të virgjërisë. Kishim shumë vite që luanim rolet tona si vajza të paprekura në pritje të martesës. Kam shoqe tridhjetë vjeçare që luajnë ende të njëjtën lojë sepse kultura në të cilën jetojnë nuk lejon devijime. Shpresoj që një ditë të mos e përdorim më fenë si tapetin nën të cilin fshehim gjërat për të cilat kemi frikë të flasim. Islmai promovon marrëdhëniet seksuale dhe kënaqësinë e femrës, nën shenjtërinë e martesës, por realiteti është një gra muslimane në gjithë botën nuk do të martohen së afërmi dhe vajza dhe djem do të thyejnë çdo rregull në emër të dashurisë. Injorimi nuk ka për të ndryshuar gjë dhe ende s’kam gjetur një grup grash në xhami të diskutojnë për kënaqësinë femërore. Jemi ende duke e fshehur, duke e mbështjellë seksualitetin në turp e duke e quajtur “fe”. Jemi ende duke luajtur lojërat e virgjërisë dhe kur gjithë pjesëmarrësit e dinë të vërtetën, askush nuk fiton.

*Lojërat e Urisë, ose The Hunger Games, triologjia e librave nga Suzanne Collins, ku protagonistët e përzgjedhur nga rajone të varfra ndeshen deri në vdekje në një arenë deri sa fitimtari i vetëm i mbijetuar shpërblehet me famë dhe pasuri të përjetshme.

Publikuar për herë të parë në mars të 2018-s.

REELS

OK!

Emisionin e plotë e gjeni në Youtube/ Andale AL

E kemi mbajtur sekret, por sot sikur kemi qejf t'jua themi! 💕 @greenandprotein.al është vendi që na sjell mëngjesin dhe drekën në zyrë se e kemi zgjedhur si vend të preferuar. Ndonjëherë shkojmë edhe vetë se ka ambient të lezetshëm dhe të qetë. 🥰 Bowls janë yll, lëngjet e frutave, çdo gjë dmth. 🥑

Sa i bukur ky projekti i @unwomenalbania 💕 Gratë fuqizohen, udhëtojnë vetëm, argëtohen dhe zbulojnë histori frymëzuese dhe të pabesueshme nga peshkatarët. Në një udhëtim shumë të bukur në Vlorë ndodhin të gjitha. Love the idea 💡 Bravo! 🙌

U zgjuam me një ndjenjë nostalgjie sot 😌

S'e dimë ne ç'rast ke ti, por dimë ku duhet ta marrësh fustanin! 👗 @la_kune_ ka kaq shumë modele për çdo event, masa S-2XL, super çmime dhe dizajne. Të nderon kudo dmth ✌️

POV: Të bien pantallonat në mes të performancës, por ti je Beyoncé 🔥

Dua Lipa performon këngën e Raffaella Carrà dhe rrëmben zemrat e italianëve ❤️‍🔥

Po ju, keni bërë ndonjëherë takime po aq interesante?! 🤨

Shpresojmë për më të mirën! 🇦🇱❤️‍🔥 Credits: @eja.alb

What does a Muslim woman do to lose her virginity before marriage?

Ç’bën një grua muslimane për të humbur

The article is adapted from "The Virginity Games Muslim Women Play" written by Salma El-Wardany for the Huffington Post Uk.

If you find the Hunger Games * difficult, I assure you that being a Muslim woman and losing your virginity is even harder. The same feeling of fear hangs in the air and you're constantly looking around the corner, looking for the enemy. Incidentally, your enemy can be any member of the Muslim community who can tell your parents that you were with a boy. If that happens, you're dead and the game is over. Not in the first sense of the word, but metaphorically. Your mother will cry, ask the heavens why she deserved such a girl, and your father will suggest you move to another city. It will even suggest moving to another country until your mother persuades you to stay. You will have to stay home indoors for the next fifteen years until forgotten. It will never be forgotten. The Muslim community forgets nothing.

At least this is what all my Muslim friends say when I ask them how they lost their virginity. The process is always secret and strategically planned. Moreover, it is usually an uncomfortable, always painful and often traumatic experience. For most women, their first time is not in the light of candles, but in embarrassing situations with boys who do not deserve it. If half of the population is insisted on being virgin until marriage, the act certainly comes with tension. This tension is further exacerbated as archaic traditions coupled with a refusal to discuss sexuality create a bewildering silence about the subject. A silence to be inserted between you and future sexual partners. We do not know how to talk about something, let alone discuss our needs and desires.

Despite the stigma and silence, we do it anyway. Sometimes to rebel, sometimes to love. We became women under an invisible cloak, with a new awareness that was hidden under cover. We discovered our sexuality behind closed doors by searching porn sites on Google. We understood the geographies of our bodies using candles, toothbrushes and frozen sausages. Under the blankets, we touched and we entered and felt, desperately searching for the button that put out the fire in our belly.

Even when we gave up on virginity for boys we loved, we did it quietly. I returned from a two-week trip with my secret boyfriend, shining and hiding the young woman I was. I wish I could have had the opportunity to talk to myself anymore. I wish I had told him it was one of the most beautiful nights of my life. It was not painful and I was not in a hurry or pressured. We waited a year, just to be safe. That my heart was filled with new love and that everything had a different flavor afterwards. Richer, fuller flavors. I wish I had asked what to do with my body when I felt my heart beat everywhere and didn't know how to play with it. Instead, I had Google, which seems to me more inept than mine.

Only years later, when I was 28, could she ask me to, and we gave up on complicated virginity games. We had many years of playing our roles as untouched girls awaiting marriage. I have thirty-year-old friends who still play the same game because the culture in which they live allows no deviation. I hope one day we will no longer use religion as the carpet under which we hide the things we are afraid to talk about. Islam promotes sexual intercourse and female pleasure under the sanctity of marriage, but the reality is a Muslim woman around the world will not marry sooner and girls and boys will break every rule in the name of love. Ignorance will not change anything and I have not yet found a group of women in the mosque discussing female pleasure. We're still hiding it, wrapping our sexuality in shame and calling it "religion." We're still playing virginity games and when all the participants know the truth, no one wins.

* The Hunger Games, or The Hunger Games, a book trilogy by Suzanne Collins, where protagonists selected from impoverished regions encounter death in an arena until the only surviving winner is rewarded with eternal fame and fortune.

First published in March 2018.