Pas zjarrit që shkatërroi një pjesë të katedrales së famshme të Notre-Dame në Paris muajin e kaluar, tani sfida i takon arkitektëve të cilët do të merren me rinovimin e saj. Pas mbledhjes së rreth 1 miliard eurove, presidenti Emmanuel Macron njoftoi konkursin ndërkombëtar për të rindërtuar katedralen 850-vjeçare.

Ndërkohë që dashamirësit e artit theksojnë se firmat që do të ristaurojnë Notre-Dame duhet të ruajnë identitetin dhe arkitekturën gotike franceze, nuk kanë qenë të pakta propozimet që nuk i kushtojnë fort rëndësi arkitekturës.

Për shembull, si një mënyrë për të qenë miqësorë me mjedisin, firma arkitekturore Vincent Callebaut në Paris paraqiti një dizajn ekologjik. Projekti quhet Palingenesis, që nga greqishtja ka kuptimin rilindje ose rigjenerim. Ai përmban një çati prej qelqi, lisi dhe fibra karboni që mund të shndërrojnë energjinë diellore në energji elektrike për katedralen. Në çati mund të prodhohen fruta dhe perime, të cilat do t’u dhurohen falas për vendasit. Qëllimi i firmës është ta pasurojë katedralen me detaje të shekullit XXI.

Në projektin e Summum, kulla e katedrales mund të shndërrohet në një hapësirë të përshtatshme për kafshët dhe insektet. Ajo përmban nuanca të ngjyrës vjollcë për të përkujtuar zjarrin.

Studio Nab

Studio Nab kërkon gjithashtu që t’i kushtojë rëndësi insekteve, saktësisht 180,000 bletëve që kanë jetuar në çati që prej vitit 2013 dhe i mbijetuan zjarrit. Nab kërkon t’i japë çatisë funksionin e një koshereje.

Studioja Drift propozon një çati me pllaka blu të krijuara nga riciklimi i plastikës të mbledhur nëpër oqeane. Drift kërkon të shpëtojë mijëra pemë duke përdorur plastikë në vend të drurit dhe njëkohësisht duke e bërë më të qëndrueshme çatinë.

Prisni se ka ende. Firma suedeze Ulf Mejergren propozon që në çati të ndërtohet një pishinë si një formë e “hapësirave publike meditative”. Pa fjalë.

Macron u tregua optimist duke u shprehur se “nëse punohet fort, Notre-Dame mund të ndërtohet edhe brenda 5 viteve”. Megjithatë ekspertët janë skeptikë. “Rindërtimi mund të kërkojë të paktën 40 vite, ose minimumi 20 nëse punohet me ritme shumë të shpejta,” u shpreh për CBS News Emily Guerry, lektore e Historisë së Europës Mesjetare në Universitetin Britanik të Kent-it.

Burimi: CBS News