
Kisha shkuar me gjashtë njerëz kur u njoha me atë që tani është ish-bashkëshorti im; kur e lashë dhjetë vite më vonë, kisha grumbulluar 106 partnerë seksualë. Asokohe nuk e kuptoja, por marrëdhënia jonë ishte e gjitha e bazuar në aftësinë time për të ndarë seksin dhe dashurinë dhe në kompleksin e tij madonë ose ku*vë. Emocionalisht nuk më afronte, por fizikisht s’linte gjë pa më bërë.
Përveçse më inkurajonte të flija me njerëz të rastësishëm dhe të vizitonim klube seksi bashkë, ishi im më inkurajonte të punoja si eksortë. Për vite me radhë, i kaloja mbrëmjet në tren drejt Londrës ku paguhesha £250 në orë ose £1,500 në muaj për të ngrënë darka të shtrenjta dhe për të bërë seks të mërzitshëm në hotele luksozë. Vazhdoja ta bëja sepse pagesa ishte e kënaqshme dhe kisha disa klientë të rregullt që ishin njerëz të këndshëm.
U ndava nga bashkëshorti im pas lindjes së fëmijës sonë të vetëm. Kishte kohë që më manipulonte dhe u bë shumë kontrollues. Që asokohe jam lidhur me njerëz që kanë tentuar të më bëjnë të ndihem në faj për të shkuarën time, por s’më vjen aspak turp. Mblodha mjaftueshëm para për të paguar paradhënien e shtëpisë – ndërkohë paga në gazetën ku punoja ishte vetëm £14,000. U njoha me të dashurin tim të tanishëm para 18 muajsh dhe i tregova gjithçka. U mendua dhe më tha: “Ti je akoma vetvetja.”
Në të kaluarën, e kam ngatërruar seksin me intimitetin, por është intimiteti ai që e bën një lidhje të jetë përmbushëse. S’isha ndjerë ndonjëherë kaq e eksituar nga akte të thjeshta mirësjelljeje dhe afeksioni. Tani më duket sikur mund të flas për gjithçka, pa u ndjerë sikur po tejkaloj limitet. Ne thjesht duam njëri-tjetrin. Asnjë tjetër.
Shkruar nga një grua anonime për The Guardian.