“Black Panther” është një film me superheronj dhe vetëm nga kjo fjali besoj se shumë prej jush morën vendimin për të mos e parë kurrë, për të mos e marrë hiç në konsideratë. Jini pakëz më mendjehapur ndaj gjërave të reja dhe lexoni pak më gjatë. Ky film është fantastik. Këtë s’po e them vetëm unë (fanse e Marvel me shokë), por çdo njeri e kritik që ka parë filmin. Kaq shumë njerëz s’mund ta kenë gabim.
Filmi flet për një shtet imagjinar në Afrikë, të quajtur Wakanda, në dukje vend i botës së tretë, por në realitet një mrekulli teknologjike falë rezervave të bollshme të një metali të quajtur vibranium. Lideri i Wakanda-s vdes dhe vendin e tij duhet ta zërë T’Challa, i biri, i cili jo vetëm do të trashëgojë postin, por edhe fuqitë e panterës së zezë. Ngjan si një film tipik superheronjsh, dhe është, për minutat e para. Më pas fabula shpaloset mrekullisht në një dramë politike që eksploron problemet e sotme të emigracionit, racizmit, prindërimit, patriotizmit dhe zonës gri mes të mirës dhe të keqes. Jemi në 2018-n fundja, kush do më filma bardhë e zi? (Përgjigje: Askush)
Si produksioni i parë me një kastë aktorësh thuajse tërësisht me ngjyrë, me përjashtim të Andy Serkis dhe Martin Freeman, “Black Panther” mezi u prit nga fansat dhe në momentin që filloi të shfaqej në kinema, radhët e pritjes u bënë të papërballueshme. Këtu në Tiranë, ditën e premierës, ishte e pamundur të hyje në sallë pa shkuar orë të tëra më herët për të tërhequr biletat. Në botë ndodhi diçka e ngjashme. Filmi theu çdo pritshmëri fitimi dhe përshtypjet janë universalisht të mira.
Personazhet janë të shkruar jashtëzakonisht mirë (dhe tmerrësisht seksi). Kemi T’Challa, një lider i dyjëzuar, i papërvojë; Killmonger, ‘i keqi’ i historisë me të shkuarën më interesante në gjithë historinë e kohës; Nakia, ish e dashura spiune e T’Challa, që ka në mendje vetëm të mirën e botës; Shuri, motra e T’Challa, një gjeni teknologjie, edhe pse adoleshente; Okoje, roja personale e mretit, me kokën qerose më të bukur që kam parë ndonjëherë.
Simbolizmi në film spikat po aq sa kostumi i ngushtë i panterës. Fraza “Wakanda përgjithmonë” rezonon përgjatë gjithë filmit, simbol patriotizmi, detyra ndaj kombit dhe patriotizmi. Paraardhësit gjithashtu luajnë një rol të rëndësishëm në film, edhe pse janë e shkuara. Kjo vendosje shërben si një kujtesë e vogël në cep të mendjes se shumë gjëra u vendosën për ty, para se të lindje, jashtë kontrollit tënd. Dy historitë e dashurisë, ajo mes T’Challa dhe Nakia, dhe Okoje dhe W’Kabi, janë tërësisht anësore. Madje, përmenden shkarazi nja dy herë. Ishte si një puhizë e freskët ajri. Lajme flash: Jo çdo film duhet të jetë për dashurinë!
E gjithë përvoja, të paktën për mua, ishte ndër më të mirat. Gjej rastin të falenderoj djalin e vogël ca rreshta më lart ndenjëses sime, që ishte aq i mërzitur për T’Challa, sa qau dhe iu ankua prindërve. E bëri mbrëmjen më të veçantë.
“Black Panther” e gjeni në gjithë kinematë e kryeqytetit.
