A ESHTE E MUNDUR QE NENA MOS DOJE FEMIJEN? kshu i ka ndodhur gjyshes me mamane e saj,mamit me gjyshen time,mua me mamin dhe kam frike se do vazhdoje zinxhiri t njejtat keqtrajtime q ka pesuar kjo gruaja q kam x nene,po mi ben mua. jam 18vjec dhe asnj cast nuk me mbeshtet x asgje,behet xheloze pse dua m shume babin (si ajo t vetin kur ishte fmi),kerkon qe ti hapem dhe pastaj m gjykon,sa here zihemi m ofendon gjithmon duke xmendur defektet e mia. t njejten urrejte q nxjerr ajo x mamin e vet e ndjej une per ate dhe shpeshhere trembem si tja bej? sa here q jemi t pajtuara shkojme shum mire bashk (se une q jam m e vogel e toleroj gjthmn) po kur zihemi ajo behet njeri tjeter -.- nj prind qe diferencon fmijet,q sme mbeshtet n asgje,q kerkon t kete kontroll mbi cdo veprim n shp,nj histerike q askush se kupton. a nuk esht kjo gje me keq se dhuna fizike?

Mamaja ime! Eh Anabel si eshte mamaja ime! Eshte drita e syve te mi! Gjithmone e qeshur,e bute,e gatshme per te me ndihmuar,imponuese pa pasur nevoje per fjale,vetem me nje shikim arrin te me lendoje kur dicka nuk shkon mire! E kam gjithmone prane kur kam nevoje per keshilla,eshte aty per te me degjuar! Ka arritur te percoje tek une nje kulture njerezore per te cilen ndihem mjaft krenare! Eshte idhulli im. Dashuria ime e perjetshme! Me pelqen gjithcka tek ajo,edhe rrudhat poshte syve qe tani kane filluar ti theksohen,edhe floket e zeza,syte,buzet, duart qe ja puth gjithmone! I dua batutat e saj qe fillojne qe ne mengjes heret kur do te me zgjoje nga gjumi ,fytyren qe ben kur une behem qesharake,dhimbjen qe ndjej sa here semurem,dhe merakun qe ka nes ndodh te vonohem. Nuk do te me lendote te asgje me teper se te zhgenjeja nenen time dhe familjen! Qofshin perhere te bekuara engjejt qe na kane sjelle ne jete!

Nene, yll per ty cdo dite duhet te jete feste Per ty qe si nje diell ndricon nga mbremja ne mengjes Per te te pershkruar ty do ti mungonin fjalet dhe poetit me te mire Ti je e vetmja rreze drite qe ndricon ne erresire Per 9 muaj ti me mbajte ne bark Me syte e tu e shihja dhe une boten rreth e qark Me solle ne jete me mund, me ushqeve me gji Me rrite me frymen e se mires dhe me dashuri Me mbajte ne preher, me vure ne gjume Nene ti je njeriu qe dua me shume Me kujtohet tani sa here te kam merzitur Ti me qortoje, por pastaj me veshtroje me syte e tu te ndritur Te eshte dashur te jesh edhe burre edhe grua Ke bere cmos per te na rritur, motrat, vellain edhe mua Me kujtohet kur te shihja ne mengjes me syte e enjtur nga deshperimi Dhe une fshihesha prej teje qe mos me shihje lotet qe me dilnin Nje nene si ti nuk i meriton te gjitha ato qe ke kaluar Por ti qenie hyjnore prape e forte ke qendruar Lotet qe ke derdhur ne cdo nate qe ke ndenjur zgjuar Nuk ka thesare as flori per te ti paguar Dhimbjet qe ke kaluar, durimin pakufi Eh nene sa shume dua te behem si ti Te te ngjaj per forcen, zgjuarsine dhe karakterin tend human Por sado qe perpiqem, e di qe kot e kam Sepse ti nga ato nena qe vetem me nje fjale te qetesojne Vetem me nje prekje, direkt gjithe dhimbjen e largojne Duart e tua te plasura nga punet pa pushim Prape kane prekjen me te bute, sepse jane duart e tua engjelli im Syte e tu te pervuajtur qe paskan pasur lot pambarimisht Perseri e kane shkelqimin e jetes, sepse ti je nene sigurisht Sa here ti doje te qaje dhe dilje nga dhoma Qaja dhe une me ty dhe zemra me behej copa Kur me rrije te koka gjithe naten kur une isha me temperature Dhe ti thoje ''le te jem une ne vendin tend, vetem ti mos u semur'' Sa here une vritesha dhe tek ti vrapoja Ti thoje ''te isha vrare une ne vendin tend, tjeter gje sdo doja'' Sa here kishte festa ti nuk doje te festoje As per ditelindjen tende dhurata nuk doje Gjithmone na thoje se po te jeni ju mire, atehere jam dhe une Nje perqafim i yti ta zgjat jeten me shume Sdi si te te therras moter, shoqe apo baba Po te therras shkurt nene dhe te kam thene gjithcka Me fal nese fjalet e duhura si kam gjetur dot Por nuk mundem te shkruaj kur mbytem ne lot Nene te dua... eshte fjale e pakuptimte per ty Mjafton te shohesh syte e tu dhe gjithe bota eshte aty Sa grimca ka shkretetira prape nuk mjaftojne per te treguar sa te dua Do mblidhja lulet e gjithe botes Vetem per te marre nje buzeqeshje nga buzet e tua Gjithe boten ta shetis kurre nuk gjej nje te dyte si ti Do lodhem sa do lodhem, prape ne prehrin tend do vij Tme mbeshtjellesh ne krahet e tua plot dashuri Te ndjej aromen tende dhe behem prape femije

Pershendetje Anabel. Kam pare shume njerez qe kane shkruar ketu per tema te ndryshme,por kjo e sotmja me duket me e goditura. Sigurisht qe gjithkosh thote se si nena e tij/saj nuk ka,ashtu si nenat thone qe si femijet e tyre nuk ka. Une jam 25 vjec. Kur kam qene 13 vjec prinderit e mi u divorcuan. Te them te drejten babin e kam pasur gjithmon pike te dobet,idhull. Por u zhgenjeva shume prej tij. Isha pak a shume e rritur sa per ta kuptuar qe kur nuk shkojne mire prinderit,me mire te ndahen. Ajo qe me zhgenjeu me shume ishte sjellja e tim ati,i cili as nuk kujtohej ndonjehere per mua pas divorcit. Une doja thjesht interesimin e tij, nuk doja tia dija per pagen mujore qe kishte caktuar gjykata (te cilen ai nuk e pagoi kurre). Kalova nje faze depresive si une,edhe mamaja ime. Ishim te detyruara ta nisnim gjithcka nga zero. Shtepi e re,pune e re,shkolle e re. Mamaja ime eshte bere copash per mua, ka punuar si "qen" vetem qe te me shkollonte. Ka qene nene dhe baba ne te njejten kohe. Nuk u martua me. Jeten ma ka kushtuar vetem mua. Me ka ndihmuar te kaloj situata shume te veshtira ne gjimnaz,pasi u mpleksa me nje shoqeri jo shume te mire. E adhuroi dhe nuk e di si do ia shpeblej te gjithe sakrificat qe ka bere per mua. Te dua ma

Mamaja ime e mrekullueshmja mama,fjala me e shtrenjte dhe me e bukur.Ajo qe rriti 5 femije me shume sakrifica dhe me shume barre qe mbarte ne shpatulla.Ajo qe sapo zgjoheshim nga gjumi na vinte kepucet perpara ajo qe bente gjithcka vete,ajo qe duroi dhunen keqtrajtimet,kurvat qe sillte babai ne shtepi, dhe e detyronte te gatuaje per ate ,kurven...Ajo qe edhe pse ishte e semure nuk thoshte kam dhembje,ajo ishte mesuar me gjithcka ,ajo kishte formuar nje korace te forte qe askush se thyente dot.Nje nene e vertete ajo qe i vdiq nje djale dhe zemra e saj filloi te dobesohej dhe te vishte rrobat e zeza qe asnjehere nuk i hoqi.Trup vogel sy bukur sy jeshile dhe floke te gjate te zeza pa asnje thinje.Ajo qe kujdesej edhe per gjene me te vogel e te parendesishme,Mezi prisja te takoja mezi prisja te qendroja prane saj te puthja ta perqafoja,dhe sa qaja kur largohesha prej saj.Me pyeste gjithmone si je me mesime je e para apo e dyta dhe une i thoja e para nene e para gjithmone.Nje dite perpara vdekjes se saj po mendonin te vinte dhe te rrinte disa kohe me ne sepse ne qytetin ku jetonte ben shume nxehte dhe ne i kemi shtepite e fresketa.Mezi po prisja te nesermen ta takoja ,ajo e neserme nuk erdhi kurre , kishte nderruar jete ne 12 te nates dhe sot kur shkoj takoj varrin e saj.I them qe shiko sa jam rritur shikoji floket sa te gjata e kacurrela, mbarova gjimazin nene kete vit dhe dola me nje mesatare te mire 8,3 .Tani po pres te plotesoj formularin dhe ne tetor te filloj universitetin.Nena ime eshte do te jete gjithmone nje femer shqiptare,me zemer te madhe dhe korace te forte.Kjo femer eshte heroina ime,dashuria ime me e madhe ,pengu im me i madh,kjo eshte mamaja ime. Une qe e kam shkruar jam mbesa ,te gjitha perjetimet mi ka treguar mami dhe mendova te shkruaja per gjyshen time ,mamane tend mami .Aurora

Pershendetje Anabel ! Ne lidhje me temen, marredhenia me nenen time eshte e mrekullueshme. Une jam pak ajo problematikja qe e ngre ndonjehere zerin, por shume shpejt pendohem. Gjeja qe me nevrikos me shume ne kete marredhenie eshte celulari, saqe ndonjeher mendoj qe po te mos egzistonin celularet und do isha njeriu me i lumtur ne planet. Flas me te 3 here ne dite minimumi. Ne momentin qe mami con zile dhe une nuk e marr brenda 10 min, fillon me te 2, 3, 4 etj aq sa nga nervat le punen, e telefonoj dhe kur me shikon qe jam nevrikosur me thote " he me se nuk e dallova nese te erdhi zilja " por i njejti muhabet perseritet e perseritet. Pervec ketyre gjerave ka gjithmon dicka per te diskutuar, aq sa sikur mos ti them qe jam e zene, biseda do zgjaste pambarim.Megjithese te njejtat keshilla ka 25 vjet qe mi thote, prap nuk lodhet te mi thote perdite. Megjithese acarohem shpesh me te, do te doja qe kur te behem vete nene, te isha te pakten sa gjysma e saj.

Pershendetje anabel. Nese e poston te lutem anonim. Une qe po ju shkruaj jam 21 vjec dhe gjithmon kam qen e vogla e perkedhelura. Pjesen me te madhe te kohes e kaloja me mamin dhe lidhja jone ishte dhe vazhdon te jete e vecant. Ne ishim kudo bashk sa qe kush na shikonte pyeste nese ishim motra. I kam treguar nenes time gjithcka dhe i kisha thene qe kur te martohem ty do te marr ne paj. Por ja qe ajo iku para meje per te jetuar diku tjt. Flasim 2 apo 3 here ne dite ne tel. I tregoj cdo gje te dites time. Zenkat , emocionet e forta, lumturin time gjithcka. Por ka dicka qe nuk mund tja shpreh MALLIN. eshte e veshtir te kthehem ne shtepi dhe te mos e shoh. Neteve qaj vetem si femij dhe jo nuk i them asgje sepse nuk dua ta merzis. E di qe ajo eshte shume mire dhe e lumtur e di qe im vella e trajton si nje mbreteresh dhe kjo me ben me te forte. Mezi po pres ta shoh tek me pret ne aeroportin e vendit ku jeton. E megjithse i them vetes behu e forte nuk ka dite qe lotet te mos rreshkasin lehte ne faqe dhe malli te te pushtoj fort.

Pershendetje Anabel! Mamit tim nuk do t'i binte asnjehere mundesia ta lexonte kete,po une s'dua te humbas as edhe nje rast per t'i shprehur gjithe mirenjohjen dhe dashurine qe kam per te! Ia kam thene shpesh,po dua t'i perseris qe gjithe jeta ime i dedikohet asaj. (Edhe babit natyrisht,por do bilbilos per te me shume,sapo te hapet tema per baballaret...) Une nuk e di si eshte te kesh nje ''nene te keqe'' dhe nuk e kam besuar asnjehere qe mund te ekzistoje nje e tille,por nuk dua te flas per gjera qe nuk i kam provuar;do ishte e pavend. Ajo qe doja te thoja,shtyre nga nje leter e meparshme,eshte qe,nese nje dite do shohim perpara,pastaj pas dhe do na duket se kemi ngelur vetem, sapo te kthejme koken ne te majten tone,do shohim nje dore qe po shtrengon doren tone. S'kane per te na lene kurre vetem dhe asnje,asnje ne bote nuk do na doje ashtu si na duan ato! Ndonjehere e gjykoj mamin per menyren se si mi shtron gjerat,por kur jam e kthjellet e gjakftohte dhe kur kthej koken pas e shoh gabimet e mia,i jap te drejte per gjithcka. Sepse e di,qe pavaresisht te gjithave,ajo do jete gjithmone aty. Shpesh,s'jemi shume te ndergjegjshem per ato qe na jane dhuruar,por do jua kuptojme me teper vleren nenave kur te shohim karriget e tyre bosh. Ju pershendes

Ajo që mund të them për mamin time është se ajo është e pazëvendësueshme. Në zemrën time përherë ka ekzistuar një “luftë” e vazhdueshme se kujt t’i jap vendin e parë, mamit apo gjyshes sime e cila më ka rritur. Dhe tani “kam bërë” paqe me të, të dyja i kam njësoj, i dua shumë. Por normalisht me mamin mund të flas më lirshëm. Nuk ka gjë që ajo nuk di..cdo mendim, cdo ndjesi timen ajo e kupton. Ajo më kupton pa folur, ajo më kupton edhe duke qenë larg dhe kur me të më lidh telefoni. Mami im ka vuajtur shumë, (fatmirësisht jo nga ana shëndetësore, për këtë falënderoj Zotin që na ka dhënë shëndet dhe i lutem të vazhdojë ta bëjë cdo cast). Dhe e keqja qëndron tek fakti që është mjaft e ndjeshme, njësoj si unë! Dhe ne njerëzit që thellësisht “thyhemi”, dukemi të dobët, por jo! Ajo nuk është e dobët, ajo është tmerrësisht e fortë dhe e logjikshme.. këto dy vecori unë nuk i gëzoj e aq.. ndaj ajo gjithmonë më qëndron pranë, më bën të kuptoj se pse nuk duhet ta bëj apo ta them këtë apo atë gjë! Kjo pasi jam tim impulsiv dhe ec me të drejtën që zor se gjendet sot. Unë nuk e di si do ia bëja pa të, ndaj cdo natë para se të fle i lutem me shpirt Zotit të na falë shëndet. Tek mami im është ndërthurur bukur bukuria fizike dhe ajo shpirtërore. Me sy jeshilë, flokët me onde, me një qëndrim të ftohtë në pamje të parë (ajo ka tërhequr vëmendjen që në rini) dhe ende vazhdon të jetë e tillë e pse i ka kaluar të 50-tat. Por të vecantë e bën qetësia, maturia, logjika, shpirti i butë dhe fakti që është tepër e zgjuar. Pavarësisht se nuk e ka përfunduar arsimin e lartë, ajo dashuron librat, dashuri që ma ka përcjellë në vazhdimësi edhe mua. Është e vecantë. Gjithsesi për shkak të moshës, për shkak se në fund të fundit jemi persona të ndryshëm, kemi shpeshherë përplasje në “luftën” tonë ku ajo përpiqet të më mësojë se si të sillem me “botën”. Pavarësisht të gjithave është një nënë shembull, më saktë një grua shembull. Nqs do e publikoni, iu lutem anonim. Gjithë të mirat.

Miredita Anabel! ! Me pelqen shume faqja juaj e keto dite pushimesh na mban me argetim npm shkrimeve. Mua me shume me pelqen te lexoj e me pak te shkruaj. Per temen e sotme ama do shkruaja pa fund. Ti do marresh ne inbox letra pa fund me histori te bukura,te gezuara por edhe plot trishtim e dhimbje. Historia ime eshte e mbushur plot dashuri. Historia e nje nene dhe princeshes se saj. Mamin im eshte gruaja me e mrekullueshme ne bote. Ajo nuk me ka fale jeten vetem diten qe linda por ma fal cdo dite pa u lodhur me dashurine e perkujdesjen qe me jep. Edhe pse tashme jam e madhe ajo me zgjon nga gjumi e me con per te fjetur duke me puthur e perkedhelur e cdo te diele me sjell mengjesin ne krevat duke thene se jam e vogla e saj. Mbi te gjithe dashurine ka qene,eshte dhe do te jete nje nene e kuptueshme dhe pa paragjykime. Me ka lene te eci me kembet e mia e sa here jam penguar e kam rene ka qene gjithmone aty te me qetesoje duke me buzeqeshur e dhene shprese se cdo gje di shkoj mire. Kjo qe kam shkruar eshte vetem maja e ajsbergut sepse edhe te gjitha fjalet me bukura ne bote nuk do e pershkruanin dot bukurine e shpirtit te mamit tim. Po e mbyll duke thene se uroj qe nje dite te behem sa cereku i saj.

Pershendetje, Marre shkas nga tema e sotme qe te shkruaj edhe une dicka. Jam nene vete, nene e fresket fare dhe me plot gojen them qe Zoti me ka bekuar qe me ka dhene kete emer. Kur une linda, kisha mamane time prane qe te me ndihmonte si nene e re qe isha. Teorite e vjetra bienin ndesh me teorite e sotme per cdo gje kur behej fjale per kujdesin e femijes te sapo lindur dhe mamaja ime merzitej qe une apo im shoq nuk benim cfare ajo sugjeronte. Nje here, dy here, dhjete here, derisa hormonet e mia pas lindjes shkuan aty ku nuk mbanin me dhe pata nje debat te forte me mamane time. Cfare nuk thashe e cfare s'me tha. E "urreva" per momentin, nuk doja ta shihja as te me fliste. Numeroja ditet kur do ikte qe te gjeja ate qetesine time me femijen tim. Sot, them, ku je o mama! Aq nevoje kam per te, sikur edhe thjeshte te me verdalloset neper shtepi. Zihemi, merzitemi ama si dora e ngrohte e mamase nuk ka. As une nuk do dua qe neser femija im te merzitet apo te me "urreje" per dicka te thene pa menduar, prandaj sa me pak hatermbetje aq me mire eshte. Por une mendoje se nje pjese e mire e marredhenies nene-femije eshte edhe sjellja e femijes.Te gjitha nenat duan, varet menyra sesi ato e shprehin kete dashuri, dikush me fjale e dikush me vepra. Anonim te lutem.

Pershendetje Anabel!!! Lexova temen dhe mijera fjal, mijera mendime, kujime me erdhen ne mendje. Nana! Dashnija jeme e par, dashnija ma e paster nbot, ma e brisht, ma e amel. Dashni qe nuk vdes kurr, qe asht e gjall deri nvdekje, qe thrret e kerkan ne cdo moment. Nana asht aja qe te mbron, aja qe te jep buzeqeshjen e mengjesit, aja qe kur tan ta kthejn shpinet at e ke aty PERGJITHMON me ty, perkrah teje, ne cdo hap tendin, ne cdo buzqeshje dhe qe mundohem me tan forcen e shpirtit te saj mas me tlan me ra nji pikez loti nga syte e tu. Nana aja femna ma fisnike, asht qenja ma e brisht e perball mejet asht ma e forta, aja qe kembengul me i dal man cdo situate, qe mundohet bashk me mu me i buzqesh tana llojet e veshtirsive. Kja asht nana jeme, nana apo shoqja? Nana apo motra? Pak randsi ka, e randsishme asht qe une ate e kam njeten teme, qe e maj fort, qe srrim nji moment pa u gri e ne fund i vjen nji percafim me tan dashnin ton. E di, jam e sigurt, qe skam mundsi me pershkru ket dashni. Jam borxhlije ndaj saj, nuk di, nuk di nese ka me ardh aja dit ku une kam me ia shperbly tan mundin e saj qe ka ba aja me mrrit mu, nuk di nese ka me ardh aja dit ku une kam me e ba me u ndi krenari qe ka rrit nji vajz si une. E di se skam me ia dal kurr me ia shperbly tan nervat e saja, kur u ulsha me ba msimet nklas tpar, tdyt, tret apo edhe tesh ne universitet qe jam i del goja mrapa tu mthan ulu me msu, i del goja mrapa tu mkshillu e kurr nji her te vetme nuk mthet u lodha, u merzita. Aja nuk asht merzit ndonjeher me mu. E une me te 1000 her, kthimet e fjals pa fund pa prep mka duru, prep asht ul me mu me e diskutu dhe normalisht gabimi jem gjithmon. Shoqnija jeme, nanen teme e dojn ma shume se mu, e une bahem xheloze (qesh) asht gjithmon e qeshun dhe e mrekullushme. Tan shoqnin teme e njeh, me tan shoqnin teme ka dal dhe del. Ia tregoj te gjitha, mi tregon gjanat qe ka ba e qe ban. KJA ASHT NAN, KJA ASHT NANA JEME. Nuk mund ta pershkruj me fjal at ca une ndjej per te. E du pa fund, E DU!!!

Pershendetje Anabel.Jam nji vajze 18 vjece nga qyteti i Shkodres.Ndjek me shum qef temat qe hapen per diskutim ketu,sot eshte nje teme qe realisht me shtyn me shkru.Me mamin kam nje lidhje shume te ngusht ,eshte kthy ne nje nga keshillueset e shoqet ma te mira.Kam besim vetem tek ajo sepse ne ditet e sotme shoqeria asht kthy drejt interesit .Nuk mund te them qe asht perfekte sepse ka raste qe bahet nervoz ndoshta inatoset me mu edhe pa te drejt por gjithmon din me ma ba qefin edhe me me toleru ndonje gabim .Cdo prind ban te pamunduren x femijen e vet por them me plot goje qe kto te mite e kan kalu limitin.Kyt vit kan vendos me ne qu me studime ne Itali edhe jo se kena nivel ekonomik te lart por me sakrifica qe un me arrit me u ba dikushi ne jet .Mund te them qe edhe un jam mundu me jua shperbly duke arrit rezultate sa ma te larta ne shkolle sepse vetem kaq kam ne dor x momentin.Desha me dhan nji keshill x vajzat e moshes teme edhe pse nuk jam askushi me dhan keshilla ,un e para nuk duhet me vlersu shoqerin para prinderve apo kur jan ne kulmin e merzis e stresit bashkangjitem edhe un qe me e stesu ma teper.Me fol sa ma qet me te me e konsideru si shoqe sepse gjithmon do jeni te lumtura dhe nuk do e shikoni si penges.Anonim tlutem.

Pershendetje Anabel ! Un vij nga nje qytet i vogel ku te gjithe me njohin dhe une i njoh .Mamaja ime eshte nje shembull i perkryer per mua .Ajo nuk eshte lodhur kurre me keshillat e saj ,nuk eshte lodhur kurre duke me mbeshtetur ,nuk eshte lodhur kurre duke ber femren qe un sot jam .Gjithcka qe un jam i detyrohem asaj ,tani do te vazhdoj shkollen e larte dhe do te arrij qe ajo te ndihet krenare per mua dhe gjithmone te ket koken lart kur permendet emri im . Te dua mami ! Puc Bora .

Mardhenia me nenen time ska qene ajo idealja e filmave si mami shoqe.Une kam qene x 6vjet vajze e vetme drita e syve te prinderve e jo vetem e gjithe fisit kisha rrobat lodrat me te bkr cdo gje qe nje femij mund ta enderroje edhe sot.Ne ate kohe me mamin kisha mardhenie te shkelqyer si nje person qe jo-ne per mua nk e kishte ne fjalor.Me pas lindi jeta ime vellai im gjithe vemendja kaloj atje per mua ishte gati zero po cfare xhelozie aq sa nje her kam dashur ta fus ne lavatrice vellain nga inati . Pastaj erdhi adoleshenca une me mamin kishim mardhenie zero vetem ziheshim nk kuptoheshim x asgje ajo nk plq shoqet e mia te ngushta une i mbroja debate x te dalat veshjet o zot nje kaos aq sa kur shikoja filmat ku mamin e kishin si shoqe thoja o zot pse une jo? Pastaj mbarova maturen fillova universitetin mami me mbeshteti ne cdo gje qe nga dega qe nga veshtirsite e shumta kurr nuk me ka bertit apo qortuar per ndonje rezultat jo fort te mire gjithmone ishte aty kur te gjitha shoqet nuk ishin ajo ishte.Sot kam arritur sukses ne shkoll ne pune edhe pse jam shume e re cdo gje fale asaj sot ajo me degjon me vemendje pranon cdo vendim timin.Sot une kam kuptuar dicka mami im kishte gjithmone te drejte anonim ju lutem

Mama mia ! Eshte dashuria me e madhe e jetes time , gjithmone do te jete , shpesh i shkruaj letra edhe pse jetojme bashke , per ti kujtuar sa shume e dua dhe e adhuroj si femer ... Si te gjitha , skemi pasur nje jete te lehte kjo eshte nje nga arsyet pse e admiroj me shpirt , ka menduar gjithmone per femijet e asaj , ka duruar e heshtur vetem per lumturine dhe qetesine tone ... Ajo eshte Idhulli im ! Shpesh tmerrohem ne enderra kur shoh sikur humbas , ngrihem duke qare e vrapoj me mes te nates ta perqafoj ... Asnje mam s esht e keqe! Mother r our God in Earth

Pershendetje Anabel! Te ndjek pothuajse gjithmone dh te them te verteten zbavitem me historite e ndryshme por dhe komentet. Tem e sotme me pelqeu. Te gjithe ne i duam mamate tona, ca me shume ca me pak. Une sdo tregoj shume per mamin tim. Kam jetuar me te qe 3 vjece pasi prinderit u divorcuan. Te them te drejten kujtimet qe kam me te jane te moshes 6-11 vjece. Vite te bukura ku mami perpiqej me cdo mund te rriste vajzen e vetme ne nje vend te huaj. :') ajo do jete gjithmone heroina ime. Them do jete sepse nuk jeton me. Fati me solli ne duart e nje zonje te vertet. Nuk ia vlen ti them njerke, pasi kemi qene shoqe gjate gjithe ketyre viteve. Zoti me mori nenen, por sme la vetem. Deshira per ta postuar mbetet e jotja. Thjesht tema me shtyti te shkruaja.

Anabel , nga tja nis un te folures per mamin tim...? Ndonjehere them se jeta e mamit tim do ishte nje liber , po nga ata qe te lene shijen e hidhur te trishtimit e sy te fryra nga te qarat. U rrit nga hallat se i ati vdiq kur ishte shume e vogel , e ema u martua serish dhe nuk i mori me vete as mamin, as dajen. Halla mamit qe ishte vejushe 25 vjecare dhe me 2 femije per vete , punoi si burre , si qen , sakrifikoi gjith jeten per te rritur kta. Ishte nxenese sh e mir , nga viti i dyte i gjimnazit u njoh me babin,. Kush tha qe per jetimet marojne hallet me kaq ? Gjyshja ime ia nxiu jeten qe diten qe hyri nuse , (skn fund ato gjerat e tmerrshme ,qe i bente , i mbyllte dhe deren e banjes).. 5 vjet pa femije , erdhi n jet vellai ime. Mbas nja 4 vjetesh dhe une. E po mir , na u perkushtua totalisht ne. Na mesoi pa shkuar akoma ne kopesht , na ndronte 10 her ne dite etj etj. Por kur vellai u rrit , si kta te rinjte e sotem , filluan shqetsimet. Skan perfunduar akoma. E me dhemb ne shpirt kur e shoh te merzitur qe vllai i ka sjellur kaq shume probleme. E ka pike te dobet qe nuk vazhdoi shkollen e larte , qe u shperfytyrua plotesisht nga ai femije i embel dhe i sjellshem qe ishte., Mundohem me shpirt ta bej te buzeqeshi pak , po me duket sikur ka humbur qellimin e jetes. Jam krenare qe eshte mami im , e dua t jet e lumtur ,po sdi... sdi kur do ja shoh ato syt e saj te shndrisin nga gezimi.

Aaaa kjo tema anabel, nuk mjaftojne dite per te folur per te shtrejnten time. Ajo eshte nje nga ato persona qe eshte shume e perkushtuar, nga ato qe edhe ne momentet me te shemtuara, cdo gje ta ben te bukur. Ajo eshte e forte, aq e forte sa dhe burrat ndihen te pafuqishem perpara forces te saj per tia dale mbane. Eshte kaq pozitive, edhe kur degjon ndonje fjale te keqe nga dikush dhe une nervozohem ajo thote ska gje. Perpara disa vitesh ajo ishte e bukur, gezonte cdo gje qe kishte ndertuar me babin, na gezonte ne. Cdo gje ishte kaq e qete , me ne fund na u duk sikur e ndertuam keshtjellen tone, por jo gjithcka na u shemb mbi koke kur babai im vdiq aksidentalisht. E pa imagjinueshme!!! Kush nga ne mendonte vdekjen kur me ne fund ishim te qete??? Po ja erdhi, erdhi dhe na u fut ne shpi e na la te gjitheve me nje boshllek te madh. Me shume nga te gjithe vuajti ajo, ajo humbi dashurine e saj ( dashuri njesoj per rreth 35 vjet martese) dhe humbi gjithashtu shtylle n e familjes. Pas kaq vitesh edhe pse boshlleku nuk kalon kurre, ne jemi mesuar me humbjen e tij, por jo ajo kurre nuk mund te mesohet. Une bej maksimumin tim qe ti bej qejfin por kurre nuk i jap ate shkelqim syve te saj, qe diti tia jepte vetem ai. Ajo nuk eshte me e njejta, edhe pse eshte e rrethuar plot me dashuri nga nipa e mbesa. Ajo eshte forca ime me e madhe. Cdo nate fle afer saj dhe zgjohem ta shikoj eshte mire, po smu Pergjigj ne tel behem keq... Nuk do e duroja dot kurre nje humbje tjeter... Jo te asaj, jo te se shtrejntes time.

Mamaja ime???? Ahh ktu kam shume per te thene.... E mire e dashur kerkuese liberale por prap mama mbetet.... Merakoset ne maksimum per mua do thoni eshte nrm, por jo aq sa duket, un jam 22 vjece km mbaruar shkollen ajo sm le te punoj ka merakun ms lodhem, mos semurem, etj etj. Me thot ske nevoj te punosh un vetem ty t kam(se jm vajze e vetme) per ty po punoj, ok ne regull po rij ne shtepi ne kafe (si parazite ?) meqe po rij n shpi po merem me punet e shtepise, sbehettt fjale ngrihet ne 5:30 te mengjesit pastron gjith shtepin. Dmth nk lodhem per asgj ok jam dakort le te me llastoj por jo ne kte pike, ndjehem shume e vogel, harroj q jm bere grua tanime shoqe te mia kan lindur femij un akm nga mami mbahem, fillova nje pune mori flake shtepiaaaaa ???? o mama lerini femijet te lire, te pavarur se per te miren e tyre e keni

E ke hapur kte temen e mamave sot si me porosi.e cte them per mamane time???te gjithe i duan dhe i adhurojne nenat,por une kam nje arsye te vecante.ime me u martua me dashuri qe 17 vjece.iku rrembyer me tim ate dhe krijuan familjen e tyre.ajo krijoi familjen e re por humbi familjen e saj.sot po mbushen 30 vjet gati nga martesa e saj dhe gjysherit nuk e pranuan me kurre si vajzen e tyre.do thoni ju ajo ndertoi jeten e saj por e di qe asaj i mungon shume familja e saj,prinderit,motrat e vellezeri apo ato nipa e mbesa qe nuk i ka pare kurre.dhe une e di qe kam nje pjese te familjes qe nuk i njoh,ata jane gjaku im dhe ndaj i quaj familje,por nuk ua kam ndjere kurre mungesen gjysherve apo dikujt tjeter.mua me mjafton vetem ajo,heroina ime dhe dashuria e saj.shpresoj me zemer qe dashuri jone tja lehtesoje ate mungese.te dua mami.

Pershendetje Anabel, Meqe u hap kjo teme kaq e bukur mendova te shkruaj dhe une dicka. Do te genjeja po te thoja qe kam nje nene perfekte, sepse asnje nuk eshte i tille. Megjithate ne syte e mi ajo eshte njeriu me i mire e me i arrire ne bote! Mami nuk eshte imazhi i nenes qe qendron ne shtepi por i asaj qe punon cdo dite fort per vete dhe per ne. Me ka bere te shoh boten dhe jeten ndryshe pasi ne syte e saj cdo gje arrihet po te jesh pozitiv dhe te besh cdo gje me dashuri. Mami eshte grua ne karriere dhe ne fushen e saj eshte me e mira. Ajo kurre sna ka lene mua dhe motren pas dore, madje ka ditur qe ne kulmin e ngarkeses te kujdesej edhe per problemet e "zemres" kur un isha adoleshente. Eshte per mua personi me i dashur e frymezimi me i madh qe me ka treguar se te jesh femer mund ti besh te gjitha dhe ne te njejten kohe te jesh nene! Kjo eshte mami im, Supermami !

Pershendetje Anabel! Lexova letren e fundit dhe vendosa te shkruaj edhe une. Mamaja ime ndryshe nga mamaja e letres se fundit me dhuron dashuri pafund dhe ka ber sakrifica si cdo prind tjt per edukimin e shkollimin tim. Une jam 18 vjece dhe kam arritur moshen qe kuptoj shume mire, kete gje mendon dhe mamaja ime ndaj sa here qe eshte e merzitur mi qan hallet mua (dhe ajo eshte e merzitur cdo dite). Streset qe kalon si nga gjyshja e gjyshi qe jan pak 'zevzek', po ashtu dhe nga motra e madhe qe nuk kenaqet kurre e di vetem te ankohet, i shkarkon tek une. Normal qe e degjoj dhe mundohem ta bej te ndihet me mire sepse e kuptoj qe stresohet dhe jo pa shkak, por imagjinoni nje shtepi ku mamaja eshte e stresuar dhe e merzitur thuajse gjate gjithe kohes! Jam kthyer ne nje psikologe private per mamane time dhe e pranoj ajo me streson dhe mua po aq sa stresohet vet dhe lodhem nga kjo. Ama per ta ber mamane time te ndihet sadopak me mire vendos ta degjoj dhe te bej durim, sepse ajo meriton shume me shume se durimin tim por une kaq mund te bej.

Pershendetje Anabel, Tema shume e bukur. Mami eshte personi me kyc ne jeten time. Pergjithesisht vajzat lidhen me shume me baballaret, po me mamin kam nje lidhje shume te vecante. Dua shume ti ngjaj asaj, ti bej balle gjithckaje si ajo. Ne te dyja na pelqejne shume librat, edhe gjithmone diskutojme per to. Edhe pasionin per librat nga ajo e kam marre. Neve na pelqen te bejme udhetime bashke, udhetojme te dyja shpesh. Heren e fundit ishin ne Turqi bashke dhe ja kaluam shume bukur.Ajo ka problem se nuk i ha dot te gjitha embelsirat kur ikim ne udhetime dhe i vjen shume inat per kete . I pelqen tme beje foto ne cdo moment. Njehere ne nje udhetim qe beme kishim dale dhe nje fotograf po i bente foto profesionale nje vajze. Ideja e mamit ishte te beja tnjejtat poza si vajza . Te qeshurat tona pa fund derisa na dallon ai fotografi dhe filloi duke qeshur. Zbavitemi bashke shume. Ajo eshte mami im dhe nje supershoqe. Mami ka shume gusto ne veshje. Dhe vdesim per pak shopping. I pelqen shume Elita 5 dhe Cocciante. Qajme gjithmone per filmat indiane. Çte te them ajo eshte muza ime. Me mbeshtet ne cdo gje dhe besimi qe ka ajo tek une me ben te enderroj. Se harrova nuk i pelqen shume ta puthesh ose te te puthe, ama e kupton qe ne shikim dashurine e saj. Ajo eshte nje supermama. Ju pershendes

nuk doja te shkr , po ne keto caste po flas me maman time e kuptova e njeher tjeter qe une e ajo nuk kemi asnje lidhje, jam martuar qe 16 vjece , per fat te mire me nje njeri te mbrekullushem , po gjithmon e kam plag ne shpirt qe une asnjeher ne jeten time nuk kam pas afer nje njeri qe te me kuptonte te me donte per ate qe jam, jo vetem te me ulte poshterime perbuzje qe ti nuk vlen asgje , ..me kan shitur si nje cop mish, e sot e kesaj dite ata thon qe ne skemi asnje lloj pergjisie detyrim tek ty se ne te dham burre, a thua qe kjo te ishte vetem detyra e tyre karshi nje femije... tani jam 35 vjece e kam shpirtin copa copa e ndjej qe nuk kam familje nje njeri qe te me mbeshtes jam jetime me prinder gjalle...ajo eshte njeriu me i ftoht qe kam njojtur ne jeten time, nuk me ka perqafuar kurre , nuk jemi puthur kur, ne syte e saj shikoj vetem perbuzje...ca te them do plaket nje dite e ajo e do kete nevoj per mua uroj qe tja kthej te gjitha mbrapa ato qe me ka dhen... dmth asgje nje shpirt po nuk e ushqeve ai rri bosh ...

Une jam 23 vjece dhe jetoj jashte. Po studjoj ne gjermani dhe deri sot kam arritur goxha, gjithcka fale nenes time te dashur! Personi me i durueshem, i embel, i mire, i mrekullueshem, i sinqerte qe njoh. Ajo gjat gjithe ketyre viteve ka qene vet burr e vet gru si i thone, e babane gjalle e kam, por burrat jo gjithmon dine se ca eshte me e mira per familjen... Me perpara nuk kam patur marredhenie te mire me nenen, gjithcka nisi kur une pata nje lidhje dhe ma moren vesh te shtepise. Shkurt kshu u be nami (jam nga veriu e mentaliteti idjot ekziston akoma)...personi i vetem qe nuk me ''percmoi'' ishte nena ime...personi qe une realisht kisha genjyer, mashtruar per tu takuar me nje rob idjot qe hiqej si me do...ju do thoni po normale moj se nena si se fal femine e vet....po, por te rritesh ne nje mentalitet, ku ''nderi'' permendet dite nate, ku opinioni ushtron nje trysni te vazhdushme mbi ty dhe gjith familjen tende...nuk eshte aq e lehte! Dhe si mentalitet i poshter qe eshte, mu mu ''hoqen'' gjitha ''priviligjet'' si psh shkolla, daljet, kafet (isha 19 vjec ateher) etj... Sipas ''te ndershmeve'' duhej tani te rrija ne shpi dhe te vuaja per gjestin e ''ndyre'' (qe isha lidhur me dike)...kisha te gjithe kunder..babane, vellezrit dhe madje dhe motren time... Personi i vetem qe ne gjithe ate re te zeze pati meshire per mua, ishte nena...personi qe me dha nje shans te dyte, te rregulloja jeten time.. personi qe luftoi me gjith shpirt qe un te behesha dikushi e tu tregoja te gjithve se sa e afte jam dhe sa larg mund te shkoj.. ajo u doli kundra te gjithve, familjes, farefisit, dhe opinionit! Nuk mori parasysh debatet e ato mendimet e justifikimet nga me te ndryshme qe vinin nga te tjeret! Ajo luftoi qe une te kisha nje te ardhme.....Ajo me durimin e me qetesine e saj me ndihmoi te shoh dhe une jeten ndryshe, me nxiti nje deshire te behem e zonja e vetes, te luftoj te shkollohem, te behem e suksesshme. Ajo me ndihmoi te behem e forte. Para pak kohesh, ajo pati infarkt, dhe i eshte dashur madje te operohet...dhe ju them...skam perjetu ndonjehere stres me te madh sesa ne oret e operacionit te saj, ku se dija a do dale e gjalle apo jo. Ne ato ore vetem mendoja per gjith ato her qe jam sjell keq me te, qe i kam kthyer nga ato pergjigjet jo te kendshme (adoleshente hesapi) e se doja veten gjalle...mendoja me vete po pritezot sikur mos tja dale?? Si do jetoj un pa te? Me vertet qe kam gjith pjesen tjeter e familjes, dhe normale asnjeri nga ne sdo me humb nje familjar, por isha dhe ende jam ne nje faze e mendoj se do jem per gjith jeten, ku humbja e saj do me dukej teper e tmerrshme...do me shkaterronte komplet psiqikisht fizikisht ne te gjitha aspektet...kam kaq nevoj nevoj per te dhe dashurine e saj ... Shyqyr zotit i doli mire me sukses operacioni dhe sot ndihet me mire.... E di se u zgjata shume, por dua te theksoj se ne shpesh here nuk i vleresojme nenat tona sic duhet, smarrim parasysh se ca kane kaluar ato, disa mund te jene keqtrajtu fizikisht, psiqikisht nga burrat..disa mund te kene qene te semura etj etj...ju lutem...kini kujdes...kur te vije ai momenti...qe o zot ishalla eshte sa me i larget per te gjitha ne, do mendojm per te gjitha te keqijat qe i kemi thene...dhe do i kerkojme nenat po sdo i gjejme...sepse sot askush ste behet dot aq i afert sa ajo...askush ste do pa hile si ajo.... Un sot, jam krenare per ato qe kam arritur, fale saj gjithmone, me vjen mire qe ka patur nje ndikim pozitiv kaq te madh tek une, qe me ka bere kjo femer e forte qe jam sot...qe di ti bej balle cfaredo situate, qe jam e pavarur ne te gjitha drejtimet, nga te gjithe... Faleminderit nene! Faleminderit loqka ime!

Pershendetje Anabel,doja te thoja qe mamate Jo gjithmone kane te drejte ka edhe raste ku gabojne dhe shume rende madje.Ndoshta gabojne nga dashuria e tepert Kush e di.Kur une u lidha me ate qe sot eshte burri im dhe babai i vajzes time ,mamaja ime donte me cdo kusht qe une te ndahesha dhe per tre vjet sa u martuam une Kam kaluar torture deri ne ate pike sa ka "detyruar"babin te me qelloje ne moshen 22 vjec ate dhe Jo vetem nje here aq keq sa me Kane ndenjur te nxirat dy jave .spo them qe burri im Ishte perfekti por dhe aq I gabuar sa c'thonin ata nuk ishte .Ndersa sot I Kane harruar te gjitha dhe e duan.E nejse se u zgjata shume,mamate Jo gjithmone Kane te drejte.(anonim po se pate problem )

Une akoma nuk kam mbushur 18 dhe jetoj vetem me maman time pasi prinderit e mi jan ndar kur un kam qen ne klas te 5.Une nuk e urrej maman time madje e vetmja gje qe dua nga ajo eshte thjesht 1 grimce e vogel dashurie.Sepse nese nuk te nena jote kush mund te te doje me shume?Ajo eshte shume e ftohte me mua gje qe me ben te ndihem shume keq.Madje me fajson mua qe nuk mund te martohet sepse thot kush te merr me femije.Me thot qe ajo e meriton te krijoj nje familje.Po une e shkreta nuk i kam thon mos u marto,i kam thene qe une dua qe ti te jesh e lumtur,martohu.Po une cfar jam per ate a nuk jam familje? Ndoshta ajo thjesht do te dashuroj nje njeri dhe te plaket me te.Debatojm bashk dhe per gjen me te vogel une normal qe i hap rruge po ajo nuk pushon.Me ofendon dhe mallkon shume keq behet shume e dhuneshme.Ajo me thot shpesh qe nese do isha djale do me linte te jetoja me babin dhe sdo i interesonte shume per mua.Ajo me thot ti sa gjysma ime te behesh por ndonjeher dua te jem me shume si vetja dhe me aspak si ajo.

A kjo teme po qe me prek!!! Mami im Mund ta them qe eshte totalisht heroina ime ,heroina jone pasi jemi vetem dy motra. Im ate jeton prej shum vitesh jashte ,punon e sakrifikon qe ne mos tna mungoj asgje materiale apo shpirterore! Por Si mund tja dali mbane nje grua e vetme te edukoje dy vajza vetem ,per mua ne formen me te mire pasi un nuk jam nje femij i lehte. E di qe ndoshta shum shpesh e kam bere te vuaj e te merzitet e jam penduar me vone por ajo e din qe un e dua fort edhe pse nuk e llastoj shume. Jam e ftohte aq sa edhe ajo druhet te me Puthi. Ka raste kur kam dit pa e takuar kthehem edhe nuk ngopem me aromen e saj, e puth pafund sa ajo kilikoset perkedheleet si femij. Aty esht ai momenti perfekt i nje fotografie te bukur! Eshte e vuajtur e di, jashtmase sakrifica qe askush sdo i bente por ja qe ka duruar! E di qe akoma duron, mjaftohet vetem kur ne e degjojm edhe nuk i kthejm fjalen. E di qe i kam ngjar shum asaj se duket sikur se vret mendjen,por thelle thellle e di qe shpesh e kam zhgenjyer. Eh femija i vogel gjithmon gabon. Derisa vjen nje moment qe i therret mendjes e thua okej jam duke ber dicka keq. Un e di qe pas shum vitesh femijet e mi do i sjell tek mamushi ime , do jet Gjyshja me e mire ne bote , cte them per mua esht unike ajo,nuk e zevendeson askush! Jam shum krenare per te. Edhe un e di shum mir ajo se imagjinon dot sa shum e dua!

Une nuk arrij dot te shkruaj per nenen time pa u mbushur me lot...largimi saj eshte shume i afert dhe akoma i pabesueshem. Nuk dija c'ishte tamam dhembja derisa zgjata doren dhe dora e saj nuk ishte aty te prekte timen. Dua ta pershendes temen e sotme me nje kenge shume kuptimplote: Kenga e nenes nga Anita Take.

Lexova historin e asaj qe mendon se nuk e do mamaja. Jam 18 vjec dhe per maman time un jam e vogel. E vogel ne kuptimin e jetes, nuk bej dot asgje sepse mamaja ime nuk do. Dua te filloj pun sepse gjendja jon ekonomike sesht e mir,un gjithashtu mendoj se te punosh esht gje e mir jo vetem per ekonomin por sepse e pergatit femijen per jeten dhe nuk meson te behesh e varur nga prinderit,por mami ka shum merak dhe nuk do. Mami im esht histerike,i do gjerat ne moment, si ti doj ajo dhe kur ti doj ajo. Por un i them qe rendesi ka qe puna te behet,secili ka menyren e tij. Mami im ka vuajtur ne jet,prandaj nuk i qesh kurr buza. Nuk Di te puthi njeher dhe te thot se na do shum, te na i shprehi dashurin. Nuk e ka ber kurr. Po,mami im esht histerike. Zihemi shum. Ka shum raste qe me thot se do e kishte me mir te jetoja diku tjeter sepse i bej rremuj shtepin. Po,mami im esht "e keqe". Esht e till, e but zakonisht por behet bish vetem nqs mer vesh qe dikush na ka ber keq. Po,mami im ka vuajtur shum por vazhdon te behet copash per familjen e saj, per ne dhe do isha un personi me i keq nqs fjalet qe thash me par do i kisha me te vertet. Per vitin e ri gjyshja ime vdiq,mami i mamit tim. Per kaq dit mami ka qen pran saj,edhe pasi vdiq qendroi te shtepia e saj sepse keshtu e ka zakoni. Dhe un i vura forca vetes dhe u bera e zonja e gjithckaje qe mami ishte perdit. Provova te mbaja shtepin sa ajo nuk ishte,dhe e kuptova sa mundohej ajo qe tja dilte dhe prap nuk ishte mjaftueshem. Kur gjyshja ime vdiq kam par mamin Tim sic u be tjeter njeri . I dhembi pafund,u shkaterrua dhe akoma se ka mar veten dhe pse nuk e shpreh. Kur kam par mamin cfar beri kur i vdiq e ema,qe prej asaj dite uroj vetem qe tja shperblej sadopak cdo gje ka ber ajo per ne, per mua. Ajo nuk sillet "keq" sepse do,po sepse nuk ka asnje mundesi tjeter...

Anabel pershendetje!Skam shkruar asnjehere ,edhe pse cdo dite te ndjeke!Po duke qene se kjo teme me tundoj!Mamaja ime eshte njeriu me i qete ,i padjallezuar qe une njoh.Eshte pozitive ,e drejte dhe eshte e mire me te gjithe!Por jeta nuk eshte treguar aq e mire me te!Ka gjithmon nje Por,pasi vuan nga nje semundje kronike qe ja rrezikon jeten ne cdo moment.Na ka rritur te 5 femijet e saj me mundime ,ka punuar gjith jeten e saj dhe nuk eshte ndjere njehere,,dhe tani qe ajo ka nevoje per femijet e saj jo te gjithe ja kthejne me te njejtin monedhe perkujdesin!!kujdesuni per prinderit tuaj ,sepse mund te vij nje moment qe mund te jete vone!Perpos per te folur per nenen time ,doja te percillja edhe kete mesazh!Faleminderit! I!

Prsh Anabel!mami esht gjeja me e shtejte per mua.E kam si shoqe si moter pasi jam vajze e vetme,dhe eshte e vetmja qe me kupton,me keshillon e me kritikon kur bej gabime.Nese nk do ta kisha bashkudhetare te jetes time do te isha nje njeri shume bosh,do te isha shume e vetmuar.per nenen time nk mjafton nje roman per te shkruajtur,por kaq po shkruaj,mos tju bezdis me shume.

Sa e bukur tema. Une e dua fort mamin po jemi totalisht dy tipa te kundert. Nuk kemi as edhe nje mendim te njejte I kam patur gjithmone zili gocat qe jane shume shoqe me mamat. Gjithsesi kjo sna pengon te duhemi dhe nese ne adoleshenc na ka sjell pak debate, tashme jemi mesuar te respektojme diversitetin e nj-tj. Pooor, ah une kam ne zemer dike qe e dua me fort akoma dhe ajo eshte gjyshja ime, drita syve te mi. Ajo eshte e zgjuar dhe e ndjeshme. Mund ta dalloja kur lendohej edhe nese ajo s'e jepte veten fare. Ajo gati eshte gjysma ime, ajo gjysem qe perfaqeson ditet me te bukura dhe me te lumtura per mua: femijerine time. Dhe cdo kujtim me te jane pasuria ime me e vyer qe i ruaj me ciltersine e atyre diteve kur jetoja me te

ka mama ti thot vajzes Kurv?!ka esht mami im,kur i thash se jam lidhur me dike qe esht ne gjendje te mire,pavarsisht moshes time 17!!!ne mendjen time jan 2mama,ajo qe dhuron dashuri pa kusht,qe perqafon kur je keq,qe te puth kur ke nevoj Dhe mami qe thjesht te ka lindur!!!Pata fatin qe u lidha me nje njeri shume puntor dhe me pozit pavarsisht se un vij nga familje e varfer.Nuk e mendoja kurre qe mami do sillej keshtu.Qe ne moment qe e mori vesh,sa her shkoj vetem me jep lek thot,se me dha shkoll ky burre,jam me dy femije ska gje.Nuk di ti ket bler 1pal corape femijve.Vetem nuk vjen,nuk me jep lek,me ke harruar,,,me streson aq shume saqe ka dit kur nuk dua ti flas fare.Ti ste jep 1got uje me thot kur burri im i ka dhen 3miljon lek.Pseeeee?!un si kerkoj asgje,kurse ajo esht xheloze pse burri im esht ne gjendje,po kur semuret kush e con spital harron!!!.Une vet e kalova por ama po bej shume pun qe un mos te jem keshtu me vajzen time.Lexoj dhe uroj qe te me sherbejn!

Me vure emrin e bukur Dea per te njohur dhe ti fjalen me te bukur..Mam! Je nje hënë e bukur plot drite qe di te pozicionohesh edhe ne netë te errta! Me thoni,si mund mos ta adhuroj ekzistencen e njeriut qe mberi dhuraten me te bukur per ditelindje,nje moter te shtrenjte?!

Mami im ka lindur, rritur, edukuar plot 6 goca.. 6femra te mbrekullueshme, 6 yje, 6 motra lidhura fort me njera tjetren. Ne kishim vlla..ishte im Ate qe na doli krah dhe mbrojtje per gjithcka. Ai sot nuk jeton me ndaj e them me plot goje qe MamI im eshte nje burrneshe! anonim.

Nena imeee eshte nena me e mire ne bote. eshte me e bukura e me puntorja. Vetem ajo e di sa ka vuajtur deri sot. Kur isha e vogel nuk kuptoja , po tani sa her kujtoj jeten qe ka ber me dhemb ne shpirt.Ja kan nxire jeten te gjithe qe diten qe eshte martuar der me sot, duke nisur nga gjyshja, halla e deri te im ate. Nena ime ishte e vetmja ne familje me rroge shteti ,ishte dhe e vetmja qe hante 1 her ne dite buke se gjyshja ja zinte ne goje, ishte ajo qe merte rrogen ja jepte gjyshes e shkonte ne pune me shapka te qepura. Nena ime ishte ajo qe punonte dite e nate pune me turne per te na rritur neve e qe 1 dite te bardhe s'e ka pare. Eshte ajo qe shkonte ne pune neper shi e kur dilte ai dreq perrua futej neper uje, se nuk donte ti zinte njeri ne goje qe kish munguar.Nena ime eshte ajo zemermira qe te gjithe ata qe ja kan nxire jeten kan pasur nevoje per te 1 dite e ajo i ka ndihmuar prape. Nena ime eshte ajo qe na beri me shkolle te larte, qe dhe pse skishte ne kurr nuk na mungoi gje. Nena ime eshte ajo qe qan sa her iki pse s'i mora gjithe gjerat qe donte te na jepte. Nena ime eshte drita ime. Shpresoj shume qe Zoti t'ja bej cdo dite te bardhe ketej e tutje. Anonim te lutem .

Pershendetje, une jam nje lexuese super e regullt a faqes tuaj .Per cdo teme kam pasur dicka per te thene por sot eshte hera e pare qe po ju shkruaj .Te gjitha letrat e meposhtme tregojne sa te mir e kane nene sa te forte sa te mrekulleshme etj etj . Por keto fjale nuk mjaftojne per te pershkruar nje NENE.Nena eshte shume me teper se e mire apo e mrekullueshme, ajo eshte qenia me e pakrahasueshme ne univers sepse cdo krahasim do ishte pak. Thjesht te gjithe duhet te kujtojme sa here na ka mbrojtur ajo para babit , sa here ka hequr dore nga deshira e saja per te plotesuar tonat, sa here ka qar prane krevatit tone kur kemi qene semur nga frika , sa here i ka rene telefonit tone ne dite nga meraku ,sa here ka duruar tekat kapricot dhe cdo gje tonen. Por ne cfare bejme , gjithmone vec kritikojme , harrojme,abuzojme me besimin me dashurine qe ato na japin , sa here shohim mamin qe na merr themi ohuu o ma kete pun ke ti si sna le njeher rehat,,por mendojme ndonejher per merakun dhe sikletin e tyre ne keto kohe qe po jetojme, Kush eshte ajo nene qe do ta shofi femijen e saj keq apo te lenduar.Por ne nuk e kuptojme kete gje , esht emosha , euforia, rinia ,kakfortesia, ideja qe un di tekujdesem per veten sjam me i/e vogel , pse ende do e degjoj un mamin , ato qe na bejne te vazhdojme te gabojme por dhe ta lendojme ate qenie qe e vetmja gje qe ben eshte te kujdeset per ne .. Une per vete e kam merzitur jashtezkonisht nene time, se kam degjuar ndonjeher, jam rebeluar gjithmone i kam shkaktuar plot te qara e dhembje koke dhe sjam aspak krenare per keto gjera,, un kam gabuar por dua tju them qe mos beni te njeten gje , ndaloni per nje moment dhe mendoni per ate ,mjaft sakrifica ka kaluar per tna edukuar arsimuar plotesuar cdo teke , mjaft ka hequr nga vetja e saj per te na dhene ne , tani eshte koha jone tja kthejme cdo gje qe ka bere duke e mbushur cdo dite te saj me lumturi dhe te qeshura dhe duke bere qe te harroje cdo lot te derdhur per fajin tone ... God could never be everywhere, so he crated MOTHERS.

Pershendetje, une jam nje lexuese super e regullt a faqes tuaj .Per cdo teme kam pasur dicka per te thene por sot eshte hera e pare qe po ju shkruaj .Te gjitha letrat e meposhtme tregojne sa te mir e kane nene sa te forte sa te mrekulleshme etj etj . Por keto fjale nuk mjaftojne per te pershkruar nje NENE.Nena eshte shume me teper se e mire apo e mrekullueshme, ajo eshte qenia me e pakrahasueshme ne univers sepse cdo krahasim do ishte pak. Thjesht te gjithe duhet te kujtojme sa here na ka mbrojtur ajo para babit , sa here ka hequr dore nga deshira e saja per te plotesuar tonat, sa here ka qar prane krevatit tone kur kemi qene semur nga frika , sa here i ka rene telefonit tone ne dite nga meraku ,sa here ka duruar tekat kapricot dhe cdo gje tonen. Por ne cfare bejme , gjithmone vec kritikojme , harrojme,abuzojme me besimin me dashurine qe ato na japin , sa here shohim mamin qe na merr themi ohuu o ma kete pun ke ti si sna le njeher rehat,,por mendojme ndonejher per merakun dhe sikletin e tyre ne keto kohe qe po jetojme, Kush eshte ajo nene qe do ta shofi femijen e saj keq apo te lenduar.Por ne nuk e kuptojme kete gje , esht emosha , euforia, rinia ,kakfortesia, ideja qe un di tekujdesem per veten sjam me i/e vogel , pse ende do e degjoj un mamin , ato qe na bejne te vazhdojme te gabojme por dhe ta lendojme ate qenie qe e vetmja gje qe ben eshte te kujdeset per ne .. Une per vete e kam merzitur jashtezkonisht nene time, se kam degjuar ndonjeher, jam rebeluar gjithmone i kam shkaktuar plot te qara e dhembje koke dhe sjam aspak krenare per keto gjera,, un kam gabuar por dua tju them qe mos beni te njeten gje , ndaloni per nje moment dhe mendoni per ate ,mjaft sakrifica ka kaluar per tna edukuar arsimuar plotesuar cdo teke , mjaft ka hequr nga vetja e saj per te na dhene ne , tani eshte koha jone tja kthejme cdo gje qe ka bere duke e mbushur cdo dite te saj me lumturi dhe te qeshura dhe duke bere qe te harroje cdo lot te derdhur per fajin tone ... God could never be everywhere, so he crated MOTHERS.

MAMAJA IME , faleminderit qe me linde, qe ke duruar te qarat e mia qe i drgjonte gjith pallati mesa me ke then, faleminderit qe me njohe me te kqijat e te qenit nuse me nje vjehrre ,pra gjyshen time e shoh ne fakt si vjehrren time sepse vuajtjet qe te ka ber ty te kalosh, un nuk i harroj dhe e trajtoj si te ishte vjehrra ime, e urrej si te tille e shoh si te till edhe e mendoj si te till, faleminderit qe me mesove si ti kem syt gjithmon te hapur ndaj njerezve te till. Dashakeqes . mosmirnjohesh , mbi te gjitha DJALLEZORE. sa do doja te shikoja githmone te lumtur por cdo ishte jeta pa dozat e merzitjes? Apo jo? Je adhurimi im, ndodhta te lej pas dore por e bej padashje, te dua mami,,,

Anabel përshëndetje Nuk po të shkruaj nga adresa ime por nga e babait tim.unë që të shkruaj jam femër Po lexoja këto historitë që të kanë ardhur në inbox në lidhje me mamatë&kjo e fundit më bëri shumë përshtypje.Nuk e di se cila është ajo "nënë" që do mbante këtë qëndrim me fëmijën e saj.Eshtë e cuditshme kur dëgjon apo lexon sesi disa femra që kanë fatin e madh të bëhen nëna ,nuk janë në gjëndje të duan atë krijesë që kanë mbajtur 9 muaj në barkun e tyre.Eshtë po aq e cuditshme&e dhimbshme sesi disa femra luten të jene nëna&zoti apo natyra nuk jua ka dhënë këtë mundësi.Kur lexova këtë letrën e fundit,u shashtisa fare.Se mendoja se kishte nëna që silleshin kështu,mbase ngaqë e imja është komplet ndryshe(kam fatin e mirë)Shpresoj dhe uroj që këto raste të jenë të rrallë dhe shpresoj që këtyre fëmijëve t'ju lehtësohet dhimbja në ndonjë mënyrë(mbase i kompeson dashuria e babait) Nëse e publikon ,dëshiroj që emri mos të publikohet.Pushime të mbara të gjithë

Pershendetje Anabel dhe gjithe miqte e faqes tuaj! Po i lexoj te gjitha postimet dhe te them te drejten po panikohem nga fakti qe ekzistojne ato nena qe sillen si mos me keq me femijet e tyre se te them qe nuk i duan me duket paksa e rende...Nena eshte gjeja me e shtrenjte qe nuk zevendesohet me asgje tjeter ne kete bote..Eshte i vetmi person qe te do pa kushte dhe te jep dashuri pa te marr asgje ne kembim..Une ndjehem me fat qe ajo ekziston dhe i jep cdo dite kuptim jetes time..Eshte ajo qe sakrifikon jeten e saj e me mbush cdo dite me jete..Eshte ajo qe me tel ne cdo sek te dites per te ditur sesi jam..Eshte ajo qe nuk e mer gjumi kur une jam semure..Ajo qe vje disa here e me mbulon ne 3 te mengjezit kur une te jem zbuluar..Ajo qe perjeton cdo gje si une madje me shume..Per cdo shqetesim,per cdo provim per cdo gje me qendron prane..Ajo qe qan kur une iki ne shkolle e i numeron ditet qe une te kthehem ne fundjave..Eshte ajo qe flas minimumi 20 here ne dite ne cel qe me thote naten e mire e me ben zgjimin cdo mengjes...Ajo qe me trajton si nje 5 vjecare..Kuptohemi per cdo gje dhe eshte nje shoqe,nje psikologe madje dhe dedektive Nuk di cte them tjeter por kemi nje raport te jashtezakonshem sa te gjithe habiten..Ky raport eshte dhe me 2motrat e vellain qe jetojne jashte vendit..E une e ndjej nje pergjegjesi shume te madhe per te dhe per babain pasi jam me e vogla e shtepise..Ne kete bote do ti perulem vetem babait e krenarine time e shkel vetem per nenen time sepse keto jane 2 jete qe me sollen ne jete e fale tyre jam kjo qe jam.. Ti duam, ti respektojme e tua shperblejme prinderve tane çerekun e asaj cfare ata bejne per ne..Ti shijojme prinderit sa ti kemi gjalle.. Gjithe te mirat per te gjithe JU !!! A.R

pershendetje anabel! Isha duke lexuar historite e nenave thashe te shkruaj dhe une nje nga te shumtat qe ka kaluar.Te them eshte fryma qe une jetoj eshte pak...u martua e vogel me nje njeri qe se donte vetem se nena e kishte cupe me martese te pare njerku si plaste sishte cupa e tij i dha te parin qe shkoj e kerkoj ne shpi,duke i hequr te drejten per te studiuar dhe per te vazhduar jeten.Umartua me tim ate me dy kunata shtriga(hallat e mia) gjyshja nje moster qe si plaste per djalin e saj jo me per time me..Babi sesi me duket dhe tani qe e shkruaj si fjale "babi" se kam thene kurre me gojen time se se meriton.Ishte dhe eshte njeriu me egoist qe ekziston si plaste per femijet as per gruan mendonte vetem per vete si adoleshent te vishej te shpenzonte leke neper lojra fati dhe ne darke te vinte ne shpi shpeshhere tape bente sherr dhe ushtronte dhune me pretekstin qe nena ime ishte ajo qe e kishte ndare nga njerezit e veta nga mostrat e veta qe sdonin gje tjeter vec lekeve ne jete.Duronte,punonte kujdesej per shpi bente per te ngrene se do vinte kafsha(im ate) dhe do bente sherr mos te ishte dreka gati....te gjitha keto i duronte dhe sfliste kurre me asnje,kur i shihja ndonje shenje i thosha denoncoje mami te lutem fol me dajon pse e lejon u vrava thoshte per cfare per opinionit skish ku te shkonte skish shpi babai....na rriti na edukoje na mesoj ta duam jeten dhe te bejme zgjedhje te duhura,,Pasi u rrita me doli mundesia e studimit ne usa,,,pas 3 viteve u be e mundur me ndihmen e nje familje te vinte mami per vizite ju luta kur erdhi te mos kthehej me mbrapa ta linte kafshen pasi kam qe kur kam ik si flas kurre ne telf ...me vjen keq qe se kam provuar dashurine e babait por kam pas ate te nenes qe mi ka plotesuar te gjitha.me vjen shume keq per disa nga historite e shkruara qe se kishin provuar dashurine e nenes eshte kaq e bukur plotesuese.te dua mami ..zoti i bekofte te gjitha nenat shqiptare qe ne me shume raste bejne jete aspak te lehte.kalofshi nje mbremje te bukur ju pershendes nga NY. P.s anonim pls

Ajo qe me ndodhi me beri te kuptoj sa e dua nenen time.si cdo adoleshente shpeshhere nuk kuptohesha me nenen ajo me keshillonte e ndersa un I thoja se ishte shume konservatore aty ku nuk me leverdiste.Nuk e perjashtoj dhe faktin qe ishte vertet tolerante po mua ndonjehere nuk me dukej ashtu.Nuk pertoja tja ktheja pergjigjen me ze te larte ndersa kur me kerkonte ajo dicka apo me dergonte diku pertoja.Goja e saj nuk me tha kurre pse sme ndihmon me punet apo gatimet por priste kur ta kishq ndermend vete.Isha 17 vjece kur ne oren 2 ne mesnate me zgjon babai im(mjek) nga gjumi dhe me thote zgjohu se mami eshte shume semure.U ngrita direkt ne kembe si me buton kuptova qe dicka vertet nuk shkonte sepse ai asnjehere nuk nq zgjonte kur dikush semurej ne shtepi e rregullonte vete situaten.Shkoj te mami cte shihja ishte zbehur e tera dhe kur e prekq ishte shume e ftohte.Degjoja tek tuk me ate zerin e saj qe dalendadale shuhej tek thoshte:Kujdesu per femijet.Zoti e di se sa e forte u bera por zemra po me plaste.I lutesha me lot ne sy I pergjerohesha te jetonte per mua por asnje pergjigje.Nderkohe babi luftonte per ta mbajtur gjalle.Njofton im ate kolegun e tij kardiolog (pasi babi im ka specialiget tjeter) por ai I tha lere nuk kemi ca ti bejme me.Lajmerojme helikopterin dhe e nisim mamin per ne shtetin fqinj sepse ketu nuk ja dilte dot kishte probleme me zemren.Gjate rruges pesoi vdekje klinike por babi e ktheu perseri ne jete. E keshtu arritem ne spitqlin ku do kurohej ato ore sa kam pritur pergjigjen e mjekut me jane dukur oret me te gjata ne jeten time.Doli mjeku dhe tha se do behej mire.Dhe keshtu u be.Per kete e falenderoj zotin nate e dite.Nga njera ane mu duk sikur dikush me vure perpara nje sprove per ta kuptuar se sa e rendesishme ishte mami per mua dhe une sillesha keq (vetem kur isha me nerva por edhe atehere sduhet te bertisja).Mamaja eshte engjell eshte gjithcka e paster dhe e bukur qe kemi ne jeten tone.Po te mos ishte ajo ne nuk do te ishim ketu sot.Ah dhe dicka ajo qe ndodhi me ka lene pasoja cdo nate kur shtrihem me duket sikur do ndodhe e njejta gje...Duajini prinderit tuaj sa I keni prane kushtojuni kohe sa jane gjalle sepse vjen nje moment qe I kerkon por nuk o gjen askund nuk do jetojme 500 vjet as ne as ata prandaj bejini te lumtur. Me falni qe u zgjata dhe per drejtshkrimin por jam duke udhetuar dhe kam bere gabime shpejtesie PEACE AND LOVE

Hi Anabel,une nuk jam nga ato gocat qe ka nje marredhenie "perfekte" me mamin,e para se perfeksioni nuk ekziston dhe e dyta sepse perderisa jemi qenie njerezore kemi te mirat e te keqijat tona e per pasoje marredhenia asnjehere smund te jete perfekte. Une me mamushen time kemi nje marredhenie te vertete do thoja,me zenka,llastime,inat (me shume nga ana ime) por gjithmone shume dashuri. Ajo eshte nga ato nena qe ka bere shume per mua,por edhe ska bere,sigurisht si cdo njeri qe ska lindur i ditur edhe ajo ka bere shume gabime. Cfare si kam thene une asaj,e cfare sme ka thene ne momente nervash,me jave e muaj te tere kemi ndenjur pa folur me njera tjetren,megjithate kjo nuk tregon qe une nuk e dua apo qe e urrej,perkundrazi si cdo marredhenie kemi dhe ne uljet e ngritjet tona. Nuk mund te behem hipokrite e te them qe nena eshte perfekte,qe nenes nuk duhet tja kthejme fjalen se ajo na lindi e bla bla bla. Ne fund te fundit nuk ja kerkova une te me lindte,deshi pa me beri . Une nuk e lavderoj asnjehere mamin tim para te tjereve apo te them sa mire shkojm ne te dyja,per mua ska rendesi kjo. E rendesishme eshte qe thelle brenda meje une e di sesa e pazevendesueshme dhe unike eshte ajo per mua,megjithe te mirat dhe te keqijat e veta,dhe keto dite qe ajo nuk eshte ketu ( ka ikur jashte) ndihem si bosh dhe e pasigurte. Ne cdo veshtiresi qe kam patur ne jete ajo ka qene personi i pare ku jam perplasur dhe qe gjithmone me ka ndihmuar. Mezi po e pres te kthehet,qe te vazhdojme te zihemi e te duhemi si gjithmone..

Eshte teme shum interesante,te flasesh per nenen eshte gjeja me e bukur ne bote.Jam 28 vjece beqare pra se kam provuar se cdo te thote nene por un kam pasur nenen me te mir ne bot,mami im ka bere jete te qete te lumtur ,babi im e ka pare gjithmone ne drite te syrit si cdo nene edhe ajo ka sakrifikuar gjumin per te na ritur ne (jemi 3 motra),nga gjendja ekonomike jemi normale dhe mami im ska vuajtur ndonjeher per kete ka mbuluar me dashuri gjith boten qe e rethon dhe na ka ritur me aq shum dashuri,un kam 10 vite qe jetoj larg prinderve dhe shkoj shum shpesh i vizitoj por edhe pas 10 vitesh nuk ka kaluar absolutisht asnje dit pa u degjuar ne tel me te dy prinderit.me lane pa fjale disa histori qe kishin aq distance dhe mllef per nenat se kisha menduar ndonjehere qe mund te ekzistonte kjo lloj mardhenie nene e bije.PO ndihem njeriu me me fat ne bote per familjen time (po e postove anonim pls) .

Ah anabel te flasesh per nenen per qenien me te dlire ne kete bote nuk mjaftojne ditet dhe netet, po ku ka nene te keqe sot ajo nene qe nuk e ze gjumi tere naten kur ti ke nje problem fare minimal, mamushka ime kshu i drejtohem un qe puthja dhe prekja e saj me sheron me qeteson shpirtin, oksigjen qe te mbush mushkerine, buzeqeshja e saj te jep jete, jemi kaq shum shoqe motra sa mire ndihem, gjithmon e suprizoj qofte edhe me nje lule qe ajo i adhuron, liber apo embelsir, jam krenare qe jam bija e saj (normale dhe babi nuk ngelet pas por sot eshte tema e nenes) nuk mund te shkruaj me shume sepse nuk thuhet me fjale dhe te gjithe e dine kete gje, kalofshi nje mbremje te bukur Anonim ju lutem

prsh dalin mami im eshte motivi qe me shtyn mua sot per gjithcka qe bej , eshte motivi qe me ben njeri me te mire , motivi qe kerkoj me te miren tek vetja . mami na ka rritur e vetme pas babi me vdiq kur ajo ishte vetem 30vjec. ishte fare e re e megjithate ajo e sakrifikoj jeten e saj per mua dhe vellain . ka punuar gjithmone here semur e here jo , vetem e vetem qe ne mos te na mungonte asgje . pavarsisht lodhjes asnjehere nuk eshte ankuar . sot e shoh dhe me dhimbset e kuptoj se sakrifica per ne i tejkalon cdo gje dhe cfardo qe une te perpiqem te bej asnjehere nuk do mundem tja kompensoj mundin . sot jam e rritur e shoh me nje sy tjeter e shoh si nje heroin qe nuk jeton me jeten e vete prej vitesh , por ate e ka dhen per ne . shpesh merzitem kur e mendoj por eshte e paevitueshme nje dite une do ndjek rrugen time dhe vellai te veten , mami sdo e kete shokun e jetes per ta shoqeruar per te pire kafen e mengjesit por mami as e mendon fare kete po tju kem mire ju , kam gjithcka qe me duhet thote. E kam driten e syrit , zemren time , lus zotin qe ta bej krenare dhe te lumtur cdo dite te jetes se saj . anonim te lutem

Pershendetje Anabel, Duke lexuar keto letrat per mamat me shokojne sepse nuk mund ta besoj kurre qe nje mami mund te jete e ftohte me femijet e saj,nuk mund ta imagjinoj qe nje mami nuk mund te ledhatoj,te perkedhel,te admiroj,te besoj,ti duket me i bukuri ne bote femija i saj. Une personalisht nuk kam nji lidhje nga ato qe i tregon cdo detaj mamit (sepse ne fund te fundit ngelet prind dhe nuk kam dashur ta merakos per cdo gje),por ama ngelet personi me i shtrenjt per mua. Edhe kur ka momente qe me duket qe askush nuk me ndihmon,qe cdo gje shkon ters,ajo mjafton te me degjoje vetem nje alo nga une dhe kupton cdo gje,me jep besim,force dhe mbi te gjitha dashuri,dashuri,dashuri. Ajo ka dhe nje te vecante :sa here semuremi ose jemi keq une dhe motra i dhemb gjoksi djathte,sa here semuren dy vellezerit i dhemb gjoksi i majte....eshte shume e cuditshme por kam pershtypjen qe futet te ndjesite e forta memesore! Pastaj ka edhe ajo huqet e veta per te cilat kemi here pas here zenkat tona se kush ka te drejte,pse mendon kshu,pse paragjykon,pse kete,pse ate. Por ne fund ngelet dashuri hyjnore

para disa kohesh ime eme me tha qe i vjen keq qe me kishte trajtuar keq dhe sme kishte mbeshtetur...sa vler ka por prap un e kam falur...hej eshte mami im aq dinte aq beri...kur humben babin me tha ' ndihem vetem, prandaj te keqen mami gjej nje njeri te mire dhe bej nje familje , punoni shume te keni' se burrit mund tia thuash te gjitha se mire e keq ai esht x ter jeten... Ku di mami qe keta burrat e sotem jane si 'made in china' tre dite e mbajn fjalen. Falini prindrit tuaj, per veten qe kur te jeni prind te rrisni 1 femi te shendetshem mos shkarkoni mllefet e te kaluares mbi ta. Gjith te mirat. Anonim

Une du vetem ne than qe Mamat jane qenia ma e mrekullueshme ne bote..Dashnin e tyne nuk e zevendeson askush n'ket toke..Doni e respektonin Mamat tuaja sepse askush nuk do t'ju vlersojn si ajo,askush nuk do t'ju dhurojn dashni si ajo,askush pervec asaj nuk ka per te ken aty kur ju ndodheni n'veshtiresi me ju ndihmu...Nana asht ajo qe ven doren e saj n'zjerm per ne..Nana asht aja qe ban cdo sakrific per ne...Edhe nqs dikujt nuk i ka ndodh kjo gja me te,atehere ajo do t'ket nji problem hall te madh mrenda vedit t'vet...kshu qe s'kam ca shtoj tjeter..tan e dim si jan Mamat tona..T'du shum Mam.

Hey Anabel lexova me pare statusin qe behej fjale per Mamin dhe sapo lexova kete fjale te shtrenjte realisht mu mbushen syte me lote dhe kuptova qe me ka marre malli shuuuuuuuume per mamin.Kam nje muaj e gjysem qe flas me te vetem virtualisht dhe e puth permes ekranit dhe kryqezoj krahet per ta perqafuar por e vetmja ndjesi qe krijon eshte boshlleku dhe mall per ndjesi reale te perqafimit me te.Dhe dua te tregoj ketu se sa shume e dua mamane time te shtrenjte qe nuk do e duroja dot jeten nje sekonde pa te.Gjithashtu dhe pse shpesh here kemi nje marrdhenie grindavece sepse si e ema si e bija kemi te njejten koke sigurisht dhe secila mbron te vetat por ne fund perfundojme me dashuri me te madhe per njera-tjetren.Dhe pse une skam ate afrimitetin me mamin si shoqe qe ti flas hapur per gjerat qe une perjetoj sepse me eshte krijuar mua ideja qe nuk arrin te me kuptoje ashtu sic duhet.Por per kete nuk i ve gjithe fajin asaj por edhe vetes sepse jam tip i mbyllur qe sflas shume por dhe mami seshte se pyet shume ndaj dhe vazhdimisht i them pse sme ke bere nje moter.Ndonjehere mundohet te marre shembuj nga filanka, nga fisteku qe jane teper te lidhur me femijet e tyre dhe flasin hapur per cdo gje dhe me thote qe dhe ajo ashtu duhet te kishte bere me mua dhe me kerkon falje qe ska ditur menyren sesi por gjithmone eshte perpjekur ne ate menyren e vet qe ndoshta une se kam vene re.Kur kam qene ne ate fazen e adoleshences se marre mendoja sikur mami sme donte sepse kishte periudha qe vetem perfoleshim,por sigurisht qe diten tjeter pendohesha per cdo mendim idiot dhe te gabuar qe kisha ne koke per mamin.Ndoshta mami im seshte nga keto nenat moderne qe te marrin te cojne vete ne kafe sepse ajo gjate gjithe kohes vetem mendon per pune qe te kemi te ardhura te mira,te mos na mungoje asgje dhe pse une vazhdimisht perpiqem qe ta nxjerr neper kafe ajo shpesh here refuzon,dhe pse mami im seshte nga ato qe te pysin he ke njoft ndonje cun,ke te dashur,pelqen ndonje qe ndonjeher do doja te me pyeste por gjithsesi per mua seshte big deal,dhe pse mami im eshte grua me teper se e thjeshte,qe nuk kerkon shume nga kjo jete vecse te sigurohet qe une dhe vllai te jemi sa me mire,dhe pse ajo seshte shume e afruar dhe se shpreh dashurine me fjale e ndjej thellesisht ne zemer dashurine e saj cdo dite kur me puth,me perkedhel por mbi te gjitha ska si perqafimi i nenes.Kur ne te dyja perqafohemi duam nje dite te tere te ndahemi nga njera-tjera eshte sikur me ate perqafim te themi te gjitha fjalet dhe ndjenjat qe smund ti themi dot hapur me njera-tjeteren dhe une mjaftohem me kete moment.Pas gjithe ketij shkrimi qe do doja te shkruaja me shume por sdua qe disa te marrin buke me vete dua ta perfundoj me nje Te dua pafundsisht mami ime dhe tani qe jemi larg njera-tjetres te dua edhe me shume Dhe si nje keshille per disa nga nje liber qe kam lexuar thuhet qe ne kur jemi te vegjel mendojme se prinderit tane jane perfektet dhe besojme tek perfeksioni i tyre por kur rritemi kuptojme te kunderten,pra duhet te dini qe dhe ata sjane perfekte por njerez qe edhe bejne gabime ndaj duhet ti duam ata cdo moment,pergjithmone...

Pershendetje Anabel ! Ju pergezoj per faqen tuaj. Dua te pyes komentuesit (femra sidomos) , si i kane marredheniet me nenat e tyre? A u tregojne gjithcka mamave? Sepse une nuk e bej dhe nuk e kam bere. A jam e vetmja?Gjithmone kam menduar qe nenat per shkak te instiktit te tyre, ne qofte se do dine gjithcka (per gjerat negative e kam fjalen me shume) ato e perjetojne shumee here me keq sesa ne. Une e adhuroj nenen time, eshte njeriu me i mire ne Bote, me paqesore dhe e karakterizon nje miresi e vecante. Kurre nuk nxjerr nja fjale te keqe per dike. E dhunuar fizikisht dhe verbalisht nga babai im, ajo eshte dobesuar shume menderisht, dhe nuk duron shume gjera. Marredhenia ime me te ka qene gjithmone e shkelqyer. I thoja cdo gje ne lidhje me shkollen, punen , e per shoqerine. Erdhi momenti kur nisa te pelqeja nje djale. Nuk i tregova Mamit tim. E ndersa lidhja ime perparoi per disa vite, une akoma e mbaja te fshehte. Kjo per arsye te tipit tim qe per keto gjera jam shume e ndrojtur dhe nuk hapem me njeri, por mbi te gjitha nuk i tregova duke menduar per te miren e saj. Per shendetin e saj mendor sidomos. Une jam nje vajze shume e forte dhe e zonja. Cdo gje qe kam arritur ne jete e kam nga forcat e mia. Kurre nuk i kam sjelle probleme familjes. Rrethanat me detyruan te largohesha pergjithmone jashte shtetit. Dhe te dashurin e lashe ne Shqiperi. Kishte ardhur momenti ti tregoja mamase time per lidhjen time.Por nga frika e reagimit preferova qe tja tregoja pasi u largova. Ashtu bera. Por mamaja ime u trondit. Me ka thene shume fjale te te tipit : " me zhgenjeve, nuk e prisja nga ty" etj. I MERITOJA.. Per disa dite nuk fliste me mua. Une qe vuaja shume sepse gjithe kete e bera qe ajo te mos merzitej ndonjeher kur une merzitesha me te dashurin, apo pyetjet te tipit "kur do fejoheni, pse nuj fejoheni,ku e di ti se te do; ku do shkoni pse etj) apo po sikur te ndaheshim, do ishte nje drame per mamin tim. Sepse une e njoh shume mire nenen time. Por ne fakt ashtu ndodhi, une u ndava nga Ai sepse zbulova qe me tradhetonte. Dhe mamit i thashe qe u ndava por jo per kete arsye. Ajo e vuajti shume ndarjen time. Une Jo. Une e kuptoj qe mbase gaboj, por une me shume mendoj per te miren e saj sesa per timen. Nuk dua qe ajo te merzitet per gjerat qe merzitem une. Dua qe ajo te dije vetem gjerat pozitive, dua qe ajo te jete e Lumtur.. Une le te vuaj, Ajo jo.. Dhe keshtu kam vendosur te mos i tregoj per vuajtjet e mia. Vec per te mendoj 24 ore, E dua pafund. Por ja qe ndonjehere nuk me kupton. Gjithe te mirat dhe Faleminderit per kohen tuaj!

Mami im eshte nje qenie unike dhe universale. Ne kohen e xhaxhit enver gjyshi im nderkohe I martuar me gjyshen u cmend nga bukuria e nje femre,njerkes sime.Ne fakt dhe une kur e kam pare ne foto kur ka qene e re kam ngelur me goje hapur.Fatkeqesisht zoti njerkes po e quaj nena sepse ashtu e kam cilesuar I kishte falur bukurine por jo mendjen.Sot eshte 60 vjece dhe akoma si kane dale dhemballet e pjekurise.njs gjyshi e le gjyshen dhe martohet me te.me gruan e pare gjyshi kishte mami dhe dajen.Gjyshja mori emrin kurve dhe u gjykua shume asakohe.Mami e kishte te ndaluar te takoheshe me gjyshen.Njerka e ka trajtuar shume keq ,jo vetem mamin ,dajen por dhe 2 femijet e tjete qe beri me gjyshin.Mami e ka respektuar tej mase ,madje e ka vendosur dhe para te emes se vet.Pas disa vitesh ,se kur gjyshja iku mami ishte 5 vjece ne klase te 7 gjyshja e shikon mamin e rritur dhe I bie te fiket ne mes te shkolles.njs e rritur si jetime mami martohet me babin me dashuri .Shkolle te larte nuk ndoqi pasi nuk kishte kush ta ndiqte.Edhe pse gjyshi ka qene arsimtar.Gjyshi nga babi me vdekjen e gjyshes u paralizua.Mami u kujdes per gjyshin 8 vjet e lante gjyshin si nje femije 8 muajsh per gjithe kto vite rresht.Edhe pse u kujdes kjo nuk tregon qe ka qene femer e nenshtuar nga babi.E kishin zene halle dhe nuk kishte nga tja mbante.Ne urimin e 20 vjetorit me kish shkruajtur ne sms: sikur ta ktheja kohen mbrapsht do te perkushtohesha ne ate menyre qe nuk pata mundesi dhe kohe ta beja..me kujtohet kur mami ikte me pushime ne greqi ..(kur u hap kufiri ikte vizitonte te vllain dhe gjysem tezen per pak dite) gjyshi qante cdo dite per mamin ,,dhe kur po jepte shpirt kerkoi mamin..pas 2 vitesh mami u bekua me vllain tone..nderkohe babi e tradhetoi mamin dhe ajo e morri vesh.U shkaterua dhe nuk e meritonte per asaj qe ajo kishte bere per babin.E fali babin jo per hir te femijeve por sepse e deshte dhe e do akoma.Vazhdoi shkollen e larte ,e mori me forcat e veta ka qene e zgjuar dhe ka pas mesuar ne gjimnaz.Me ndihmen e miqve te babit (babi ka mundesuar te kemi nje gjendje shume te mire ekonomike ka punuar me mund dhe gjak) ajo u fut ne pune,shtet .Pas nje viti eksperience pune ku me aftesite e saj krijuese ,imagjinate ajo shkelqeu dhe u be drejtoreshe.Se nuk fola x hiret e saj ,eshte e bukur ,sexy (edhe pse ka bere 3 femije ) uroj te kem trupin e saj e mban veten shume dhe thote shprehjen “njeriu qe nuk kujdeset per veten ath nuk e do veten” .Ajo eshte liberale ,e qeshur ,ben shaka ,ndryshon modelin e shtepise pasi nuk e duron monotonine dhe e ben jeten sa me harmonike! Po shkruaja letren dhe me mori ne tel..e nuhati e poshtra.Nuk kam arsye pse te mos ta dua ,nuk e gjej nje te tille..per te nuk e mendoj 2 here te jap jeten..me dhemb ne shpirt qe po rritem ..dhe jeta e saj po shkurtohet.” faleminderit !

Historia ime do ju duket trillim, e di. Kur flitet per mamate te gjithe preken nga dashuria per to por me mua ndodh ndryshe. Un mundohem te flas sa me pak per te se dhe po te flas do flas keq se s kam c te them te mire per te. S mbaj mend te me kete perkedhelur a lavderuar ndonjehere, po as nuk pretendoj. As nuk dua te me ndihmoje, as te me lavderoje, as te me doje nuk dua, vec mos te me shaje e percmoje cdo sekond. Edhe nese e korrigjoj per dicka se nuk dua qe te duket keq, ajo nuk i merr parasysh por fillon te me veje ne dukje te metat e mija. Nuk arrijme te merremi vesh kurre, edhe pre une vec toleroj dhe ajo ma merr per dobesi kete dhe fillon te flase pa lidhje. Kam tentuar me cdo menyre dhe akoma asgje. Me pare mendohesha shume, se adoleshente, por tani jam21 dhe gjerat duhet te kishin ndryshuar. Nuk jetojme ne kryeqytet por ne nje qytet te vogel dhe cfare me ka bere ajo mua si shkruaj dot te gjitha. Me zgjonte qe ne 4 per te rregullur shtepine vec qe te mos flija kur isha vetem 14, me linte te flija ne oborr se s beja dicka sic donte ajo, me bertiste me te madhe gjate gjithe dites nepeR shtepi dhe shume here duke e ditur se te tjeret e degjojne dhe eshte shume mosmirenjohese, pari bej dicka qe me thote ajo thote se kot e ke bere, per vete e ke bere. Mundohet vec te me zhvleresoje me cdo kusht. Shkon deri aty te me thoje gjithe kohes se kam ngelur ne dere, se kam akne, etj. Shpik histori pa lidhje, shpik sharje qe as mend si mbaj me, por eshte shume person negativ. Kur isha me e vogel kjo me stresonte shume e s dija cte beja, pervec dhunes fizike qe me ngeleshin shenja te ne trup, me gervishte, kte psikologjiken se menaxhoja dot dhe ajo kete donte. Jam interesuar se mos nuk jam femija i saj biologjik, por jo. Kam tentuar te vetevritem, dhe pasi kam aqdhur nga spitali ka thene qe ke do genjesh ti. Me veconte gjithmone nga vellai dhe motra. Qaja pafvnd e stresohesha. Tani ka filluar qe dhe me motren te sillet si me mua por me ndryshe gjithsesi. S me behet te shkoj ne shtepi se vetem bertet, me mire rri ne shkolle sesa ne shtepi. S bej dot nje dite te mire prej saj, as pushime. S di te mendoje pozitivisht asnjehere. E kam mewmduq gjithsesi por s me del dhogaria sido qe e mendoj. S M mund ti jap te drejte sepse si jap asnje shkas. Cfaredo qe ti beka te quhet NENE dhe te sidhet ashtu s shkon. Tani qe jam rritur e mendoj ndryshe dhe dua shume qe ajo te jete sh gjithe te tjerat po s behet dot dhe kjo me dhemb shume. Sido qe te kete qene jeta e femijeria e saj, nu justifikon ate sjellje. Shpresoj te iki jashte me studime e ndoshta reflekton pak, nese jo gjithsesi te pakten se degjoj cdo dite dhe mundohem ti jap motres ato qe duhet t ja jepte ajo. Kaq, s kam c te bej tjeter. Nese e publikoni ju lutem pa emer dhe ju lutem ju moralisteve qe keni mama per se mbari mos filloni te hiqeni si moraliste me kritika se nena kshtu e ashtu se dhe un e di, kam pare te tjeret, po mua keshtu me ra.

Mami eshte bekimi me i madh qe Zoti me ka falur! Eshte ajo femra e cila nuk u lodh te me mbante 9 muaj ne bark,nuk u mposht nga dhimbjet e lindjes dhe nuk do dorzohet te luftoj per mua deri ne frymemarrjen e fundit te saj! Mami eshte krenaria ime! Nuk mund te kete gje me te bukur sesa te kesh mamin miken tende me te ngushte,ta kesh shoqe zemre dhe mbi te gjitha arsye per te qene e lumtur! Mami eshte e brishta dhe e forta ime! Ajo eshte femra me e bukur ne bote! Eshte shembulli im! Eshte syri me i pagjume i familjes! Eshte fjala me e embel! Eshte shpirti me i lire! Dhe mbi te gjitha eshte Fortesa e shtepise! Mendoni vetem nje dite pa mamane tuaj dhe do te shikoni se keni me shume nevoj per te sesa per te marr ajer! E meqense Zoti nuk mund te perkujdeset per te gjithe ne ateher ai na vuri prane vetes nje engjell, na dhuroi Mamin! E adhuroj te shtrenjten time! Ka bere shume per mua,me dha gjak nga gjaku i saj,fryme nga fryma e saj dhe Jete nga jeta e saj! Do deshiroja qe pas disa vitesh kur mos te jem me nje adoleshente,te behesha nje shembull i joti Mami! Te behem si TY eshte endrra ime! Ti je me e mira o Ma,ti je drita e syve te mi! Je cdo gje qe une dua ne jete! Dashuria mban emrin tend! Faleminderit Anabel!

E c'te flasesh per nenat?! Per me teper per nenat shqiptare.. Sa shume lot kam pare te nena ime,sa shume pozitivitet njekohesisht. Me duket sikur te tera kane qene te "rezervuara" per te nk e dua ate,e dashuroj me plot shpirt..e kam fryme,per mua eshte moter,shoqe e mbi te gjitha dhe baba.. Vtm dashuria e saj me mbushi,dua te kthehem perseri e vogel vetem per tshijuar duart asaj qe po rrudhen ngadale,me kputet shpirti kur shoh thinja qe kane nisur te udhetojne ne floket e saj e qe ngadal ma zbrasin ate.. Nk kam shume fjale ta shpreh ate c'ka ndjej per te,por nese nje dite behem nene dua me plot zemer te jem ajo

Mirmbrema Anabel,eh cte shkruaj un per nenen time nuk gjej dot as fjalet qe ta pershkrauj ate...Nena ime esht dashuria vet esht idhulli ime esht gjithcka per mua,e dua me shuime se kedo tjeter ne bot...edhe pse ka qen larg nesh me trup zemra saj ka qen gjithmon tek un e vellaai...FALENDEROJ SHUME NENEN TIME DHE E DUA SHUMEEEE DHE RESPEKT PER GJITH NENAT

MAMI, dashuria ime me e madhe ne jete, universi im, jeta ime, gjithcka sillet rreth saj. Mora edhe un guximin qe te shkruaja per qenien me te mrekullueshme ne jete MAMIN. Kam vite qe jetoj larg saj per shkak te studimeve, por ska dite as nate qe nuk mendoj per te. Eshte mendimi i pare kur zgjohem dhe i fundit kur ulem te fle. Ajo ka qene gjithmone prane meje ne cdo aspekt, jemi si dy shoqe, motra se bashku. Ajo eshte perfekte ne cdo gje dhe Eshte mbeshtetja ime me e madhe dhe ska roman qe mund te shpreh cfar ndjej per te. Pa te jeta ime ska kuptim. Ketu ku jetoj sa here shoh femijet qe perqafojne dhe therrasin nenat e tyre me mbushen syt me lot sepse un sjam prane saj. Sado qe shkoj sh shpesh prap asgje sme ploteson si mami im. Marredheniet i kam sh te mira si me mamin si me babin po ajo eshte idhulli im. MAMI te dua ne pafundesi.(E shkruajta ne gjuhen letrare se keto paragjykuesit jan gati per te gjykuar. Ps: Jam shkodrane). Anonim tlutem

Kam dashur gjithmone te shkruaj dicka tek anabel, ju ndjek shume, sonte me shtyn kjo teme dhe un do flas per nenen time qe sot nuk jeton dhe me mungon cdo dite, isha adoleshente kur na la, e kujtoj gjithmone te buzeqeshur e duke na gatuar, duke me qepur ato fustanen e bukura roze, duke me dhene keshilla djemt, nena qe cdo kush e donte e respektonte, po jeta vazhdon.. Heroi i vertet mbetet babai qe nuk na braktisi asnje sekond, nuk pranoi te martohet dhe sillet si nene e baba me mua dhe motren me te vogel, kur kthehem nga puna gjej nje gjelle gadi kujdeset kur jemi semure, E dua shume dhe nuk do jem ne gjendje t ia shperblej asnjeher. Ju faleminderit...

Deri sa placenta u ca , me mbajte n trupin tend E deri sa kerthiza mu pre, me dhe gjak nga gjaku jot ... Pastaj , foshnje, te hap nxitimthi syte sikur të ndjesh se diçka po ndodh rreth teje e të gjesh dikë, që qëndron në heshtje absolute, përballë teje duke të të vështruar teksa fle, duke u kujdesur që askush mos të prishë gjumin tënd të pafajshëm, duke të të ruajtur si sytë e ballit..dhe ashtu bashkë e gjithë pëllëmba ime kishte shtrënguar vetëm një gisht të saj .. Mamma , Ajo, që nuk harron të kalojë nga ty para se të iki në punë, apo që do të të marrë 2490643168 herë ne celular kur ti nuk i pergjigjesh , dhe që thote u shqetësova por nuk dua të të bezdis .. Ajo që flet me heshtje; Ajo që të kupton pa fjalë; Ajo që të shtrëngon dorën kur bota të është shembur ndër këmbë; Ajo që të mbron dhe është me ty, edhe kur të gjithë janë larguar... Ajo që gjeneron jetë e dashuri; Ajo për të cilën do të jepja botën për ta patur gjithmonë në krah... Mamma, që do te te mbroj nga frikerat, shqetesimet , padrejtesite dhe mashtrimet e kohes tende.. Dhe .. Unë që do ti lehtesoj dhimbjen dhe ndryshimet e humorit.. Unë do te ta shpetoj nga cdo melankoli ..e mbi te gjitha do te te sjell qetesine dhe durimin .. Dhe ti do jesh me Mua , Do me kesh Mua ; Ma' ...sikur te mos mbanim mend asgje nga ato çfarë mund t kene ndodhur gjithe atyre viteve kur une isha vetem "bebja e syrit që i mbyllja syte sa here që ndonjë "grimcë pluhuri " Ty mund të të kete bëre "alergji " .. Më fal per kte !! Por , te premtoj që Neser do thithim ajer perseri. Neser do thithim oksigjen te paster. Neser do frymethithim boten. Neser nje ajer i ri do na kilikose mushkerite dhe ne do qeshim, do qeshim pafund.. Neser ndoshta s'do jete aspak keshtu, por mund te them me siguri se Neser do jete ndryshe, s'di te ta them se si , por s'ka rendesi .. sepse je nje krijese e vecante dhe UNE , une do te kujdesem per TY .. Besoj se kur te shoh syte dhe buzeqeshjen tende , poezite e tingujt do te lindin vetvetiu... Fantazia e Frenuar ose Ndjenja e Ngurtesuar apo Qielli Qelbanik do te marrin drite te re, ngjyra te reja .. Dhe ashtu si Kristal do ndriçoje dhe rrugen time .. Faleminderit qe me solle ne jete Bekim me teper qe ishte ne te njejten dite me diten e lindjes tende Te dua me shume se vet qenien time !

MAMAJA IME? - Nuk i do shakatë. Unë bëj shpesh nga to. Ironinë e urren e ma kujton që të bëj kujdes e ta fsheh thellë, pa e shfaqur. Ka dëshirë ta telefonosh çdo ditë. Pasi të bën sinjalin e saj. Një zilkë e shkurtër. Ka shumë qejf që ta pyesësh gjerë e gjatë dhe t’i japësh të drejtë për çdo gjë që thotë. Vdes që t’i caktosh rolin e të përvuajturës. Gjithmonë shpik një sëmundje, të rrëfen për të dhe në fund të mbush mendjen se ajo vuan nga kjo gjë. Flasim sot, nesër, rifillojmë nga e para. Të njëjtat gjëra, por rrëfyer me detaje të ndryshme. Dhe dua apo nuk dua, e marr rishtazi në telefon. Në një nga ditët kur oferta ka mbaruar dhe nuk ke rimbushur celularin, më vjen sinjali i saj i preferuar. Nuk i telefonova. U nisa fill te vodafoni. Ajo i binte sërish ziles. Unë nxitoja. Zbrisja shkallët dy e nga dy. Pa u përshëndetur me askënd. Filloi një ankth. ‘Kushedi si është me shëndet. Ndoshta im atë ka ndonjë problem. O Zot…’ Zilja e tretë dhe fryma ime mbi banakët e kuq. “Një rimbushje, një ofertë. Rrofsh.” Paguaj. Dal dhe e marr në telefon. “O ‘ma, çfarë ka ndodhur? Mirë jeni?” “O ... O Miran…hëm…ahhh… prit…apshtu…uff… po mby…” “Mos fol me mua, mbylle telefonin” i thashë e trembur. I telefonova mbesës. “Shiko si është nëna se diçka nuk shkon. A është mirë?” Sërish zilja e celularit. Mamaja. Ia mbyll. I telefonoj. Pa folur. Pres. Veshët më gjëmojnë nga frika. “Ah… Miranda… uf, dreqi, për pak më mbyti një kafshë bukë. Po haja...S’ka gjë, mos u bëj merak. Kaloi... kaloi. Uff! Ç’qe ajo hata!...Hëm...Hëm...Kaloi. ” “Po mirë, mos fol, flasim pastaj.” “Jo, moj jo, kaloi. Uhhh, ishte e tmerrshme!” Më erdhi…. Nuk di… jemi kaq larg dhe unë kaq e pazonja të mbaja shqetësimin e saj. Dhe atë pak frymë copë - copë ajo po ma përcillte mua. Dhe unë u zemërova me të. “Hajde se flasim më vonë, sa të jem në shtëpi” e mbylla bisedën pa qejf. Sytë m’u mbushën. Inati më pushtoi të gjithën. Djersinte telefoni në pëllëmbën time. ‘Nuk do të telefonoj më. Derisa të qetësohem’, mendova. Pa e patur mendjen, u pengova në fundin e trotuarit. U rrëzova. “Oh, moj ‘ma!” më doli pa dashje, si të qeshë fëmijë. Më ngriti një kalimtar, gjunjët qenë copëtuar e mbushur me pluhur e gjak. Telefonin e mbaja ende në dorë. Doja të flisja. Të qaja. Pas një tingulli, erdhi zëri më i dashur në botë “O ‘ma!” Ishte ime bijë. m.h.

Pershendetje Anabel Lexova disa nha dedikimet per mamate,dhe mendova t'ju nis nje,do ishte bukur sikur ta lexonit. Mamaja ime eshte pasqyra ime,vertete nuk flasim shume te dyja sepse une jam njeri i mbyllur ne vetvete por ajo me dallon me nje shikim te vetem,njeh cdo frike timen .Mamase time i vrane nje djale para se te lindja une, me pas vdiq babai,dhe ajo nuk u martua me ,edhe pse ishte e re dhe shume e bukur .Jetoi per mua.Tani afer me doli e drejta e studimit ne nje universitet jashte ,por nuk munda te ndahesha prej saj ,edhe pse disi-disi e dreqosa me rezultatet e shkolles ketu ,por nuk ka rendesi ,ia vlen te jem prane saj,te fle me te naten ,ta degjoj kur zgjohet ne mengjes .Jeta me te ka shume detaje.Me kujtohet kur e prezantova me profesorin tim te preferuar ,njeriun qe lexonte cdo ese timen dhe qe me vleresonte per gjykimet qe kisha ,ajo ngjante shume fisnike,e zonja me kuptimin e plote te fjales.Une nuk do mposhtem kurre nga padrejtesite e jetes,nuk do mposhtem nga korrupsioni ne vendin tim,nga perbuzjet e njerezve ,nga vetmia ,une kam perkrah meje shembullin me te madh te kurajos ne bote ,prandaj gjithmone do perpiqem per nje bote me te mire ,dhe ajo e shtrenjta ime do jete forca e madhe qe do mbaj ne zemer . Faleminderi

Anabel mirembrema!Mqs po flasim per nenat e imja esht ikon durimi e vuajtje...u "martua" me babin tim e theksoj sepse para 26 viteve jetonte me gjysherit e mi, kater vellezerit dhe motren e babit qe ishin te gjith beqar ,, dhe si nuse qe ishte duhej tu bente hyzmet. Pas dy viteve linda une dhe babi si vellai me i madh qe ishte duhej te hapte rrug dhe per te tjeret ne lidhje me ekonomine dhe si sh te tj mori rrugen per greqi disa her e bente me kemb dhe sic thot dhe ai (kembet e mia te ishin goma makine do ishin maru) nga aty erdhi ne itali ilegalisht normalisht dhe sdu te hy ne vuajtjet e tij qe kur flet te duket sikur po lexon noj roman dhe thua esht trillim se ska mundsi...gjat kesaj kohe qe babi kerkonte jetesen ne vendet fqinje mami jetonte ne shqipri punonte e vazhdonte te kujdesej per te gjith pa ju nigju zeri njiher , me edukoj mua pothuajse e vetme plus fjalet qe i vinin se babi ktej esht martu me italjane dhe ate e ka harruar fundja pse te kthehej te kishte djal ndoshta por me vajz sdo kthehej me ai (opinioni ky) por mami kishte besim tek babi . ne fund babi ja del te komunikoj me ta dhe pas 4 viteve kthehet ne shqipri dhe un si femij qe babin e njihja vtm nga ato pak foto qe kishte mami dhe nga ajo qe mami me fliste per te se un se mbaja mend...dal me vrap dhe i hillem ne qaf shoferit te taksis babi aty me valixhe ne dor me thirr ne emer dhe thot hajde te babi,un ndoshta e kuptova qe kisha gabuar person qava dhe sju afrova aspak per momentin. Kjo ndarje mes mamit e babit vazhdoj per 17 vite gjith ajo koh mami im te kujdesej per mua tme behej edhe baba me bab gjall.Babi vinte sh rrall dhe qendronte sh pak koh derisa me ne fund pas gjith ktyre viteve arriti te stabilizohej tamam dhe na mori me vete ne itali aty filloj tamam jeta familjare e bashkshortore e prinderve te mi. Sot ata per mua jan shembull i besimit,durimit,sakrifices dhe dashuris.Nga ajo koh un sdua me te rri larg tyre dhe pse e martuar i kam me vete gjthm dhe sbej as pushime me sh se 2 jav se me merr malli aq sh per ta sa se ke iden sdua ti largohem me babit e du vtm ti bej te lumtur mqs me kan dhe goc te vetme ,e pak dit na ndajn do i bej dhe gjysher . Ju uroj gjith tmirat me falni qe u zgjata!

prsh anabel... kjo eshte nje leter dashuri pasi nuk mund te rrija pa postuar dhe un diçka per mamin tim.... eshte femra me e mrekullueshme qe kam njohur.... o zot... besoj se nuk ka fjale per te shprehur dashurine qe kam per te... tani qe te shkruaj qaj, por qaj nga dashuria... qaj per cdo dite qe kalon, qaj per cdo minut qe ajo ma ka mbushur plot me dashuri.... me mamin tim kam nje lidhje shum te vecante, e kam pasur qe e vogel, flasim per gjithcka dhe gjithmone asaj i kam kerkuar keshilla sepse per mua ka qen shoqja ime ngushte. un jam pak natyre rebele dhe e ledhatuar pasi dhe jam vajze e vetme pas 2 vellezerve, dhe kur isha adoleshente jo gjithmone i bindesha, por ajo kurre sme ka ndaluar asgje dhe gjithmone kur un ngulja kembe per ndonje gje ajo ma bente nje loje-sfide kujt i dilte fjala, gjithmone fitonte ajo kur ishim te vegjel mua dhe vellezerve te mi, sebashku me gjyshen qe vinte ne dhome ,na merrte te krevati dhe vazhdonte na tregonte perralla, ndonjehere e zinte gjumi pasi ishte e lodhur nga puna.... kur i kujtoj me vellezerit e mi perrallat e dikurshme qeshim e qajme te gjithe...mami im sebashku me babin na kan mesuar dicka gjithmone.... sido qe te shkoje jeta familja eshte kryesorja,dhe un me vllezrit e mi jemi 1 shpirt i vetem.... kjo eshte nje leter dashurie dhe duhet te jete e pafundme ashtu sic eshte dashuria per prindrit.....do rrija gjith naten te shkruaja per mamin tim, per babin, per gjyshen qe fatkeqsisht ka 5 vite qe nuk jeton me dhe na ka len nje boshllek te madh ne shpi...per vellezrit e mi.... me vjen keq vetem qe shum nuk e kan pasur fatin te ken prinder qe ti falin dashuri si prindrit e mi e kan bere me mua dhe vellezrit e mi.... se un nuk mendoj qe ka prinder te keqinje.... ka prinder qe e shprehin dashurine dhe ka nga ato qe jan me te ftohte...si perfundim Anabel un cdo dite e falenderoj zotin qe me ka bekuar me shendet dhe lumturi mua dhe familjen time.... "Lumturi" nje fjale e vetme por kuptimplote.... shum flm :)))) p.s spo te them anonim se e kupton vete ti.

Pershendetje anabel Kjo eshte tema ime e preferuar Te flas per nenen . Vetem se une nene i them asaj qe te tjeret i thone gjyshe . Jam 18 vjec dhe sapo kam lindur ne duar me ka mbajtur nena . Jam rritur me te sepse mami ishte gjithe kohen ne pune . Edhe pse ne kushte shume te veshtira , edhe pse zihej cdo sekonde me gjyshin , ajo nuk me la asnje sekonde . Mbaj mend se si per te me mbajtur qumeshtin e ngrohte ajo e vinte ne sqetull biberonin . Sa here detyrohej te flinte ne ate krevatin e vogel tek , vetem qe te me rinte mua afer . Te shkoja ne kopesht ishte sfida me e madhe per mua . Isha mesuar me nenen cdo sekonde ne shtepi dhe cdo mengjes para se te ikja ne kopesht kisha avaz te qaja derisa arrinim tek dera e kopshtit . Ne klase te pare une mami dhe babi nderruam qytet dhe mbaj mend nje therje ne gjoks kur shikoja nenen tek dera e shtepiae tek na percilte duke qare . Une sja leshoja doren asnje sekonde , i thosha do vish dhe ti me mua , une sfle dot pa ty . Ajo me thohte ik se vetem disa dite je atje . Dhe une u largova ne nje tjt qytet . Me kishin premtuar se vetem 3 dite do rrinim . Dhe une i numeorja . Pastaj e kuptova qe nenen sdo a kisha me ne shtepi . E merrja ne telefon , nga telefoni i mamit cdo sekonde . Une qaja ne telefon dhe asaj i dridhej zeri . Pastaj cdo fundjave i lutesha babit te rrija tek ajo . Ajo eshte gjithcka per mua . I them cdo gje , me mbeshtet ne cdo gje , me keshillon , me tregon . Dhe pa te me duket sikur sjam e plote Femijeria e saj si jetime ka qene nga me te veshtirat prandaj ajo kujdeset qe ne asnje moment mua te mos me mungoje dashuria . Shumica e moshatareve te mi habiten pe rmarrdhenien time me gjyshen . Ata habiten kur une i shpenzoj dy muajt e veres tek shtepia e saj . Por ata se dine qe ai eshte vendi im i preferuar . Vendiu ku une fle me puthjen e nates se mire , dhe shijoj cdo dite mw perkedhelje dhe dashuri . Te dua shume nena ! Do ta shperblej cdo gje qe ke bere ne kete jete per mua ! Je idhulli im!

Anabel, Hera e pare qe shkruaj edhe pse ju lexoj rregullisht.Une jam bere nene qe prej nje viti e gjysem,Kam nje vajze qe e dashuroj me shume se jeten time.Kur te rritet ndoshta nje dite ajo do ta kuptoje se cfare kam bere per te dhe se sa fort po perpiqem ta mbaj familjen tone te vogel te bashkuar.Ajo sot e ka babin e vet larg,i cili qan cdo nate per ne...edhe ne qajme per te,por shpresojme qe nje dite gjerat te funksionojne sic duhet. E gjithe kjo energji per nje familje te shendetshme per vajzen time,ka ardhur nga menyra se si me ka rritur mua Mami im.Ajo eshte e adhurueshme.Ka nje zemer pule dhe gjithemone mua me motren na dhuruar vetem ledhatime e perkedhelira.Na ka qortuar atehere kur ishim adoleshente dhe sot e kuptoj se sa e veshtire ka qene per te e per babin ato periudha aq te rrezikshme.E adhuroj sepse na linte te lira duke na falur besim,por dhe duke na kerkuar llogari per shkollen e per punen tone.Sot une dhe motra jemi te dyja ne pune shume te mira,me familjet tona dhe perdite mblidhemi tek mami per te qare ato halle me njera tjetren e per ta shijuar nje kafe se bashku.Eshte e magjishme menyra se si mami na mbledh rreth vetes dhe se si na ndjen kur jemi te shqetesuara.E dua kaq shume ate dhe babin,dhe me ze ankthi kur mendoj ...me sakte...sdua te mendoj kurre asje gje te keqe....keshtu me kane mesuar prinderit. E adhuroj time me, dhe gjithmone do e adhuroj bufalaqen time te bukur, jeta ime i perket vetem asaj.

Pershendetje Anabel...historia ime me mamin nuk ben pjes ne ato te trishtat qe lexova...mami im esht nj person i mbrekullueshem..e dashur,e ndershme,e respektuar nga te gjith,por dhe ajo ka kaluar shum peripeci ne jeten e saj..peripeci q e kan munduar shum..e qe normalisht si cdo nene nuk do qe ti kaloj dhe une!pra sic do nene ajo deshiron qe ne jeten time te jet nje mashkull i edukuar,i pashem,me shkoll,qe te me japi respektin dhe dashurin ne familje (qe asaj i ka munguar)..un jam 21 vjec dhe jo per te mburrur veten po jam vajz qe shum te thera e kan zili pamjen time..gjithashtu po vazhdoj nje shkoll shum te mir..me kerkesa te medha ne tregun e punes..cka do te thot qe me pak forca dhe durim do kem nje te ardhme shum te mir...kjo ne syt e nenes time esht perfekte...pse do thoni ju...fisi im si nga ana e mamit dhe e babit jan ne pozicione pune shum kyce..pozicione te rendsishme..si rrjedhoj me te ardhura shum te mira...por fati deshi qe familja jon te ishte e nje klase puntore..pasi babi im me e then shkurt nuk esht qefli i punes..esht pertac..dhe ne na mban vec rroga mamit..ajo do shum qe un te marr dike nga qyteti..qe ti pershtatet fisit ton..e jo ndonje fshatar pa te ardhme.sic thot ajo...puna eshte se prej nje viti jam ne nje lidhje me nje njeri shum te mir..me trajton si nj princesh..jemi te ngjashem ne shume gjera..kemi shum endrra dhe plane bashk..pra lidhja esht per seriozisht..por ky djali nuk esht nga qyteti sic do mami im..dhe nuk ka as ndonje shkoll te mir...ajo nuk do e pranoj...nuk dua tja prish qefin mamit..nuk dua qe ajo te merzitet..po dhe kte djalin e dua shum dhe nuk kam per ta gjet kurr shpirtin dhe zemren e tij ne ato qytetaret qe ajo kerkon...jam shum konfuze..nuk di cte bej!!ti plotesoj deshiren nenes qe te gjej dike te lartesis ton?apo te vazhdoj me ate njeri te mbrekullushem..? Me falni qe u zgjata..po kto mendime kan koh qe me mundojn dhe vertet kam nevoj per ca pergjigje te sinqerta! Faleminderit

Mirembrema Anabel Lexova per temen dhe mendova jo vetem per nje person, po per dy. Une kam dy mama, njera qe me ka lindur dhe qe eshte dashuria me e madhe e jetes sime edhe pse nuk eshte me mua ne ditet e mija me te rendesishme (10vjet pa e festuar me te ditelindjen), eshte muza ime, shembulli im me perfekt. Tjetra... Oh tjetra eshte mami 2 sic e quaj, eshte nusja e xhaxhit, ajo qe me ka rritur, qe me ka percjell cdo ndenje dashurie dhe perkushtimi, ate qe mami im i vertet i ben vetem nepermjet telefonit ose skype-it. Prinderit e mi per fat te keq nuk rrin shume ne Shqiperi (ose me sakt rrine shume pak) dhe me kane lene te jetoj te xhaxhi, nuk me mungon asgje, sigurisht pervec dashurise e prinderve te mi biologjik. Nusja ime e xhaxhit, nuk eshte kunat me mamin tim, ne rradh te pare jane motra, shoqe, komshije xP, pastaj kunata. Une e therras MAMI 2 nusen e shenjte te xhaxhit tim. Me sheh ne drite te syrit, nuk lodhet kurre me mua edhe pse jam ne kulmin e adoleshences, nuk eshte ankuar kurre qe pervec femijeve te saj po rrit dhe po edukon edhe nje adoleshente tjeter. I dua shume te dyja, shume, pafundesisht. Falenderoj Zotin gjithmone per kete bekim qe me ka dhene, ndihem e perkedhelur!

Mami im? Burrneshe!!!... Ah kto lidhjet e dashurise veri-jug. Mir qe reagoi ai babi im, se sketerre ja kan bere jeten asaj te shkretes vitet e para te marteses. Ajo vajze bukuroshe, mjeke, vinte nga familje e arsimuar, nga jugu...jo se babi im ishte me pak sec meritonte mami jo, edhe ai alamet djali, mjek, amaa nga veriu, i rritur ne nje familje ku autoriteti i nanes dhe i mixhave ( gjyshi nuk jetonte) nuk behej dysh, mentalitet per faqe te zeze me i fjale. U perballen me nje sere paragjykimesh, ama dolen kunder rrymes, u martuan. Ajo e njome, e parrahur nga ajo zymtesia qe kish zen rrenje atje, e moren perpara. Shtatzene, i jepnin buk e shellire, gjyshje dhe burrat e shpise hanin mish fruta e perime. Mir qe e ngordhen per buk, ne ate gjendje dht te bente punet e shpise, laj e thaj dit perdit, te gatuante per te gjithee me rradhe, po duhej te ishte edhe ne pune, 4 or ne dite i duhej te ecet se ishte e vetmja kirurge kardiologe e zones, e mir qe i binte bretku nga te 5 anet, po durontee dhe tangerlliqet e te gjitheve me rradhe (nuk do behej molle sherri mes burrit qe donte dhe familjes se tij, tashme edhe e saja), rezultati: deshtoi 2 here brenda vitit nga sforcimet dhe stresi, si dhe lindi nje femije te semure qe nuk jetoi gjate... Nuk iu dorezuan dhimbjes, erdha un ne jete. Kaluan vitet e para te marteses, me mund e sakrifice...kur nje dit te bukur, i thot gjyshja : Femijen, do e lesh ktu, e do ikesh andej nga erdhe se sesht per ne nusja qe leviz neper qytet si puna jote, nusja rri ne shpi ( dmth kur te ishte duke vdekur ai biri botes qe duhej te operonte ime me, dhj te merrte leje nga gjyshja ime njehere ) e mami ja kthen, se ish mbush kupa aty ku smbante me: provojeni, vec provojeni te me ndani nga femija im, e un ua hap trute te gjithve pa mu dridhur qerpiku ( sduroi me, jo ne lidhje me mua, jo pas gjithe atyre qe kish hequr per te me pasur. Sot ma tregojne me shaka, po e shof seriozitetin dhe zymtesine qe i mbulon sa her permendet, dhimbjen, friken, jan akoma aty ) . I thote babit un i lash tgjitha per ty, e ti spo e nxjerr qimen nga qulli... femijen tone, do e rrisim un dhe ti, jo ata ( kam qen 6 vjece, e mbaj mend cdo fjale te asaj bisede)... Te dy i kuptoj tani, por fatkeqsisht vec si familje spo jetonim, fusnin hundet gjithkund, le qe benin diferencime edhe mes kalamajve: mes meje dhe djalit te xhaxhit (burri shpise -___-' , spermenda qe jetonim 11 veta ne nje hyrje) po as ato rreshkat e qumeshtit se ndanin lugen mes ne te dyve, po un fryj syt, e atij ia numeronin luget e tenxhereve, atij arushat, trenat loder, un nje karamele zana ku tma gjente babi( e shikoja nje her ne jave sps e dergonin npr rrethe me sherbim ). Shtyj e shtyj kshu, babi im he tani, he me von, jo se nuk e lendonte situata, e donte mamin tim, ama ishte thike me dy presa.... Ofendimet, indiferenca me te cilen na trajtonin, vazhduan. Erdhi momenti kur mami im shpertheu, boll kishte duruar, nje te ber thesin me rroba gati mami, e me mua per dore, del te dera e i thot, do vish me mua e femine tone e te jetojme si njerez, apo do u mbash pishtarin ktyre ktu?... Aty zgjohet babi nga gjumi letargjik qe e kish zen, behet burre , e perballet me familjen e tij (me mire vone se kurre). Sot kemi shtepine tone, kam 1 moter dhe 1 vella me te vogel, e jetojme ne harmoni, e shoh, e ndjej dashurine mes prinderve te mi, cdo dite, cdo min.... Ahhh dhe mamin ma marrin me te mira sot e ksaj dite, e provuan qe nuk terhiqej ulkonja ... Shum u zgjata, e te mendosh esht vec maja e ajsbergut . Te pershendes anabel

Uroj te ma publikosh. Megjithese te kam shkruar edhe dy here te tjera Mami im eshte histori me vete, grua e zonja por qe vdes per vellain tim . Une jam ajo vajza e babit qe mami vetem e kritikon dhe nuk i rri asgje mire, por qe me telefon 30 here ne dite per te ditur si jam :)Ok eshte nena ime dhe eshte unike ,e dua pafund dhe jam krenare qe me ka sjelle ajo ne kete jete. Une sonte dua te flas per te gjitha nenat ,jane te vetmet femra qe kritikojne,dashurojne,dhurojne,buzeqeshin,mbrojne,jetojne,ofendojne ,na japin ndonje shuplake,ndonje shkulje flokesh por te gjitha keto i bejne me doren ne zemer ,te gjitha keto i bejne me forcen e te qenit Nena. Jane te vetmet qenie qe riprodhojne boten( lereni rolin e babait ketu) jane te vetmet qe japin jete nga jeta e tyre dhe jane te gatshme te vdesin per ta mbrojtur kete jete. Jane te vetmet qe shedeti i tepert i duket bukuri,celuliti eshte gje normale dhe asnje mashkull ne bote nuk ben per vajzat e tyre . I uroj jete te gjate te gjitha nenave dhe i falenderoj per durimin qe kane Faleminderit Bona

Anabel mirembrema! Une jam nje djale qe shkruan per mamin. Xikja ime eshte tipikja mesogrua shqipetare e cila ka punuar me pare me koperativat e xhaxhit. Me shume mund kur une isha vetem 5 vjec, babi im vetem me 32 mije lek te vjetra ato kohe u vendos ne qytet. Ne valixhe kishte vetem teshat e 4 femijeve dhe disa jorgane per te fjetur. Me punen e vellezerve dhe prinderve arritem te jetonim mire. Xikja jone vitet e para te ne "fshatareve ne qytet" vazhdonte na i siguronte te gjitha ushqimet duke punuar ne toke. Nderkohe babi dhe vellezrit punonin cte mundnin per te siguruar leke. U rritem. Babi arriti te blinte nje shtepi shume te vogel. U rritem, emigruam. U martuam. Me veshtiresi, por arritem te blenim dhe nje shtepi tjeter. Filuan vellezrit te sistemoheshin me familjet e tyre te reja. U rrit motra dhe u be per universitet. Xikja (mami) jone kishte merakun e cupes qe te shkollohej se ishte shkelqyer me rezultatet. Filloi te punonte ne nje fabrike safone. 12 ore ne kembe ne dite, rralle ndodhte te merrte 5 mij lek te vjetra ne dite. Pas pune gatuante per ne dhe shkonte te shtepite e nuseve qe ti pastronte se te shkretat lodheshin dhe ato nga safonet. Para se te ikte ne pune na puthte gjirhnje ne gjume. Zgjohej shume heret. Nuk hante kurre mengjesin. Vetem nje kafe turke. Dhe ca karamele mente ne cante qe te ceplendisej gjate punes. Mengjesin tone e linte gati. Dhe fetat e bukes i bente gati me gjalp se kish merak sr mos pertonim dhe nuk hanim fare. Shume vjet vazhdoi te punonte atje. Ne ate germadhe, fabrike renkimesh e lodhjrsh. Cupa e mbaroi shkollen , por Xikja nuk e linte me punen se duheshin lek ne shtepi. Te rri edhe ca vjet thoshte..sa te dal ne pension. Xikja eshte e forte, nuk e kishim pare deri ne ato momente kurre te semurej apo ankohej. E dobet ne trup, e lehte , e papertuar. Nderkohe, ne, femijet e saj vazhdonim me punet tona te mvanim familjet e reja, me veshtiresi, por cdo gje e arritur pa borxhe dhe ne shtepite tona. Xikja filloi te lodhej pak, filloi pak tensioni. Por punen nuk e la asnje diye. Ajo nuk bente asnjedite pushim. Ne Dhjetor filloi te kishte shqetesime. Si kurre me pare, xikja kur dilte nga puna nuk vraponte te kapte autobuzin e pare per ne shtepi. Lodhej dhe per cudine e shoqeve te saj ulej ne nje gur sa te vinte urbani. Cupa qe jeton ne Tirane kembnguli ti beheshin kontrollet. Cfare te kishte Xikja?? Gruaja e forte e qe perpiqej te mposhtte safonet e qytetit te saj c mund te kishte?? Edhe 4 vjet dhe do linte punen se do dilte ne pension. Po c mund te kishte tjeter vec tumor...te shkaktuar nga kimikatet e fabrikes se saj qe nuk e la per 7 vjet rradhe. Xikja eshte gjymtuar tani nga operacioni i rende per te heq tumorin. Nuk mund te punoje me...qau nje dite pasi u larguan shoqet e punes qe i kishn ardhur per vizite rutine. Nuk e mbajti dot..qau. te them nje fakt: Xikja jone nuk ka qare kurre. Ne jemi te gjymtuar si ajo. Xikja nuk e meritonte..i fundit njeri qe meritonte vdekjen. Ne e shohim, nuk do kemi mundesi dhe per shume kohe ti bejme mengjesin gati te cilin ka ca kohe qe ka filluar ta haje. Xikja tani e kuptin qe nuk do dali dot ne pension

Pershendetje Anabel (te lutem anonime) Une nuk dua te shkruaj pikerisht per nene time por per gjyshen tim.Nenen e nenes me sakte.Ajo eshte dhe do mbetet gjithmone heroina ime.Historia e saj eshte shume e dhimbshme edhepse per dike do dukej ndoshta e thjeshte.Ne moshen 25 vjecare i vdes burri dmth para 47 vitesh.Nena ime ne ate kohe ishte vetem 2 vjecare (dhe nuk e mban mend babin vetem ne foto).Ne nje familje te madhe me femije te kunatit dhe veshtiresi ekonomike ajo vendos te qendroj aty dhe te behet nene dhe baba per vajzen e saj.Derisa shume te aferm kishin provuar ta nxjerrin nga shtepia (pa vajzen kuptohet) por ajo nuk kishte pranuar.Mentaliteti shqiptar ne ate kohe...Sido qe te jete ajo e rrit nenen time duke u bere skallve e shume njerezve te tjere ne ate shtepi,duke duruar gjera te shumta,me sakrifica dhe vendime qe as vet nuk mund ti merrte per te bijen (per njeriun qe dha gjithçka si nje 25 vjecare qe ishte).Ja martuan te bijen (kunati ne kete rast) pa e ditue se ne cilen familje as asgje.Babi ka kohe qe ka dalur jasht vendit dhe para 1 viti na mori dhe ne.Gjyshja jeton tani me djalin e kunatit.Do thoni po pse nuk e merr nena jote?Sepse pa e fituar nje pune nuk ka te drejte dhe ne vendin ku jetojm,mund ta merr vetem ne vizite here pas here.Nena ime e ka peng ne zemer.Mundohet ta vizitoje sa me shpesh.Kur flet per te i mbushen syte me lot dhe thote gjithmone "Kurre nuk mund ta ktheje ate qe ka bere ajo per mua edhe sikur te jetoj 100 here te tjera". Ne te gjithe jemi femijet e dikujt dhe derisa nuk behemi prind vet nuk mund ta kuptojme se cfare eshte ne gjendje te bej nje nene per femiun e saj. Gjyshja ime eshte idhulli im...

Dashuria ime eshte njesh per ti bere nervat kacurrela....Qe kur isha e vogel ajo me mbante pas vetes...une kisha shoqe,shoqet e mamit Dija gjithe hallet e tyre packa se nuk i kuptoja...Vishja rrobat e saj neper shtepi dhe i thyeja takat...Merzitej dhe me bertiste, deri ketu asgje e vecant deri sa erdhi adoleshenca ime...Ajo (ose te pakten mua mu duk keshtu) u tjetersua....Me thoshte: Dembele, e shemtuar, ngele ne tv, ngele ne pasqyre dhe do cmendesh...Pse kaloji kjo makina nga pallati jone? Po ky pse i ra bories??? Mbaj mend qe ishte nje periudhe qe i binin tel te shtepise dhe nuk pergjigjeshin,dhe mami: He mo fol,pse sflet? Tasha jam,pse spergjigjesh? U ka ngren macja gjuhen? Palaco...Dhe gjate gjithe kesaj kohe mua me shifte shtrembet....Kur u njoha me bashkeshortin tim,nrm ajo nuk ishte ne dijeni te lidhjes time...Te pakten une mendoja keshtu...Deri sa nje dite ajo me vuri me shpatulla.per murri: Tregome tha se per ate zot une sot ty o ti sjelle mend o i vura nje gur zemres e te mohova...Fillova ti tregoje, kjo zonja mire qe me.kishte ndjekur por dhe ishte interesuar kush ishte ky djal....kishte marr infot per familjen(serr e mire,por ne jemi serr e lart fare) dhe djale flori(por jo me.i mire se cupe e saj ) U habita....Pastaj filloje nje fare xhelozie me tim shoq...Une e dua shume, ma trajto se une kam.princesh, i bleva kete i bleva ate,po ti c'i bleve? Ai ne fillim.habitej pastaj u mesua me te....E forta fare me mamin arrin tek nikoqirlleku im,lave?Hekurose? Rregulloje shtepine para se dalesh,se njeriu del,por sdi si hyne?...Fole me vjerren? Mere se gjynah...Jo i them une...Rrace e pa dashur, ke ngjare nga hallat ti o_O Vajte per vizite tek filani? Shkoji se njeriu njeri do...por do e kuptosh kur te shkosh ne moshe...E marr ne cel: o mamush gjessii, ajo: Cmamush o xhan cmamush kam gjithe naten se cme dhemb se di...Koka? Cervikalja a..Se di !!! Ti s'erdhe moj te keqen si bije qe je (o ma isha dje pas pune) se une ne dark u bera keq...Yt ate si ty se vret mendjen po me tregon paracetamolin...Do vdes, e kur te vdes do me kerkoni...Po jo as tek varri mos me hajdeni se kur sme doni me gjallje po me vdekje pse? Rrace e padashur ju...O ma? Ajo: He? une: ca do nga une? Ajo: hajde me laji cik mbi mobiljen e guzhines se s'arrije dot...Se ja vdiqa,do thone e kishte pise shtepine ...Ja kjo eshte mami im....me hengri fare shpirtin

Pershendetje Anabel. Po marr dhe un guximin qe te te shkruaj per mamin tim. Ishte me e lumtura ne bote deri ne castin ku e diagnostikuan me kancer ne mushkri. Ajo u martua me babin ne 1985 dhe ne 1987 lindi vllai im, drita e syve te saj. Shoh fotot dhe kuptoj nga syt lumturine qe ajo ka pasur. Babi im shkonte shpesh ne Zvicer dhe familjes nuk i mungnte asgje. Ne 1990 asaj bota i ra mbi koke. Lajmin e hidhur mori. Deshir te madhe pati qe te kish dhe nje femije tjeter por doktoret i than qe do ja shkurtonte jeten. Ne 1992 linda une, kopja e saj. Hoqi menjan dhimbjet, filloi sakrifikimin per lumturine time. Kaluan 3 vjet dhe gjendja u perkeqsua. Vllai shkoi tek gjyshja nga ana e mamit, mua me la te murgeshat italiane te cilat me mesuan edukaten dhe gjith gjerat qe nje femije duhet te dije. Filloi lufta, gjendja u rendua me teper pasi asaj ja vrane nipin 18 vjecar me buke ne goje. Jetes se saj po i vinte fundi ndaj mbas luftes na mori ne qe te ishim prane saj, ishin 6 muaj me te bukrit e jetes sime. Erdhi qershori 1999 ku cdo gje mbaroi. Babi ish ne zvicer gje nuk dinte, kur ajo vdiq ne krahet e mi isha vetem, gjyshja me vllain po flinin ne dhomen tjeter. Ishte mengjes, ora 7, kur gjith pallati u zgjua nga britmat e mia. Ish hera e fundit pash heroinen time. Kam plot 15 vjet qe fjalen Mami e perdor ne heshtje dhe sa here jam perballe saj. Nje gje po ju them: jeta pa nene eshte vec eresire. Duajeni mamin dhe jetojini castet pran tyre sikur te ishin te fundit. Me respekt Anna

Meqe eshte hapur tema "MAMI" po shkruaj dhe une per timen. Mami im eshte rritur ne nje familje te madhe. Ne moshe te re nie ne dashuri me babin dhe pas 5 vitesh lidhje, fejohen. Qe ne fejese babi kish filluar te tregonte shenja dhune, por duke qene se e kish zgjedhur vete, nuk mund ta hapte gojen. Pas disa kohesh martohen, sepse mami im ishte ne muaj te shtate shtatzane. Pas dy muajsh lindi motra ime e madhe dhe qe aty filloi tatepjeta. Babi im kishte nje lidhje me nusen e vllait te vet dhe mami i ka kapur mat. Ne ato momente babi e ka rraf shume keq saqe per dite te tera nuk dilte dot nga shpija. Dhe kshu filloi jeta per te. Dy here e ka braktisur atehere por duke qene se ishte me fmi dajat dhe gjyshi e detyrojne te kthehet te babi. Per cdo gje te vogel qe ndodhte ne shpi apo perrwth eshte rrafur keq. Mbeshtetje nuk ka pasur kurre. Madje as kur filluam te rriteshim ne nuk pushoi kjo gjendje. Jemi kater fmi dhe kemi pare tmerr me sy. Por ajo mami jone pavarsisht te gjithave qendroi e forte dhe u mundua te na jepte aq sa mundesh. Edhe nga babi kemi marre dashuri, jo se s' kemi marre por me pikatore, plus qe kish e perfill dashurine e tij nderkohe qe ai e bente mamin per spital dhe e linte aty mes nesh te gjakosur? Mami na mbushi mendjen te iknim jasht Shqiperise qe mos te vuanim edhe me shume. Gjithmone na ka shtyre te jemi te zotet e vetes dhe na ka "detyruar" te mesojme shume ne gjimnaz qe te fitonim bursat per jashte. Ajo akoma vuan por jo me si me pare. Tani eshte e plakur dhe aa here e shikoj apo i degjoj zerin ne telefon me pikon ne zemer qe nuk ka jetuar kurre si njeri, si femer, por gjithmone me friken se cfare e priste kur te vinte babi ne shpi. Eshte dhe do mbetet njeriu me i dashue she i dhembshur ne jeten time! Me ka dhene aq shume, sa nuk di ne do jem ne gjendje ndonjehere t'i kthej te pakten cerekun! Te dua shume e shtrenjta Nene! Te lutem anonym

Mami im eshte njeriu qe shqetesohet per cdo gje duke ia nisur qe nga problemet e duke shkuar pastaj te vogelsirat. Ndonjehere me habit, eshte e afte qe ne te njejten kohe te te beje moral, te mendoje cdo gatuaje neser , cfare ushtrimesh do vendosi ne tezen qe do hartoje per javen tjeter, vret mendjen ne a do e pelqeje babi pjaten qe sapo shpiku... A do behen vajzat e saj dikushi ne jete?...Do i shkoje fustani me kepucet qe pa ne dyqan? Apo mos jane shume te shtrenjta? Po shendeti i gjysherve? ...Po pazari?Po hekurosja?.. Obobo qepa qe u dogj... e ketu nis e bubullin si stuhi neper shtepi se dicka si shkoi sic duhej , vec ta degjosh! Ndonjehere dhe perlotet e si ve faj , perbrenda eshte uragan trishtimesh, vuajtjesh, gezimesh,humbjesh te medha, sakrificash, perpjekjesh per te arritur diku me lart... Fale saj familja mbahet e forte. Fale saj shume gjera i kam patur te lehta per t'i mesuar, fale saj une kam modelin e nenes qe dua te behem. Ajo me jep force nga zemra e vet ... Nenat jane superheroinat qe nuk zbehen asnjehere dhe kur rritesh!

Persh Anabel! ©Kur lexova temen per nenat doja te shprehesha edhe une po nuk di nga te ja nis. Nga nena ime nuk mbaj mend asfje te bukur. Jam 20 vjece e dhe nuk mbaj mend te kem pasur femijeri si gjith shoqet e mija. Gjithmone me ka rrahur. Fjalet me te keqija me ka then. edhe bushter me ka then. thash jam 20vjece nuk kam dal asnjeherw vetem as rruget e tiranes nuk i di edhe pse kam lindur ketu. As me shkoll ne me lejoj te shkoja 4 vjet shkoll kam ber. kur isha 17 vjece me fejoj. Sja kisha haberin ca ishte burri. me ka ren per pjes nje burr qe as hasmi mos e past. Uff dua te shkruaj po nuk mundem

Dua dhe une te flas x nenen Per te shtrenjten time. Per ate qe ka vuajtur shum me sakt pertej shumes por nuk dua te flas x vuajtje e saja Tani qe jam nene vet e kuptoj nenen time x gjithcka Jam larg dhe e shtrenjta ime me mungon shummmm. Po lexoja historit dhe habitem sesi te gjitha 'hallat' jan kaq te keqija Dhe mamushi im ka vuajtur na shtrigat e borbardhes sic i quaj un Kam qen vet prezente ne cdo vuajtje e ne cdo sakrific te saj qe ka ber x ne Ajo esht ilac dHe ushqim x mua Oh borxhet e netve pa gjum dhe rritjen ton nuk ja kthej dot as me flori Vetem dy fjal kam x t gjith Zot i bekoft nenat tona

Mirembrema Anabel, pergezime per temen. Une doja tju tregoja historine me mamin tim. Mami im iku nga kjo bote ne moshen 54 vjecare. Ajo ishte nje mama e perkryer deri para se ta vinte poshte semundja e depresionit. E ndihmuam shume te gjithe por eshte semundje"kanceroze". Sot mbas nje vit e gjysem une do behem nene dhe gjate kesaj kohe u fejova e martova. Nuk besoj se ka dhimbje me te madhe se humbja e nenes. Une dua qe femijes time mos ti mungoje asgje, aq me pak dashuria.

Me pelqen shume kjo tema,ne fakt lexoj shpesh ketu lloj lloj historish qe deri diku na perkasin edhe jo por kur lexova per nenen ahhh aty kam shum dhe asgje per te then.Ne fakt nena ime esht nji person qe sankohet leht e nese e ben dije se dhemb vertet.eshte e vuajtur patjeter si te gjitha nenat e brezit te saj (62 vjec) ka arritur te ndertoj nji jete pa e mesuar kurrkush , e degjoj ndonjiher kur me tregon se si terbohemi ne te rinjt e sotem e se si ne kohen e saj teksa im ate bente ushtrine qe asokohe ishte plot tre vjet, ajo perpiqej te ndertonte jeten e tyre te re ne te shumten e rasteve duke u mbyllur ne banj ne orarin e drekes per mos te ngren e per te kursyer.Pasi kaluan vite qe ndenjten ne nji dhome arriten me sakrifica te sajoheshin ne nji shtepi te vogel ne nji qytet po aq te vogel.E gjate ketyre viteve punonte shum e heshtur gjithmon e mbaj si nji njeri qe sshkaktonte kurr debat gjithmon e matur qofte dhe me mikeshat me te aferta te saja.E vuajtura nena ime arriti te perballonte dhimbjen e humbjes se tre femijve te saj tre djemte te cilet lindnin premature dhe nuk jetonin edhe im bir ka lindur i till ai fatmirsisht eshte shum mir por teksa e mbaja ne krah nji dit mu kujtua ajo qe ishte vetem ne gjith ate dhimbje.ndersa un u llastova e u perkedhela nga te gjith ajo e ka kaluar vetem nga ku nisej per ne spitalin e nji qyteti per te lindur e perfundonte ne spitalin e nji qyteti me te madh nga komplikacionet e shtatzanive dhe vetem sepse prindrit i jetonin ne fshat e im at punonte dhe ateher skishte tel.E kalvari i vuajtjeve vazhdon ne 97 humbem shtepin por im ate si nji BURRE i zoti arriti te na nxirrte ne drite fal kursimit te nenes time patjeter.sot mami im eshte gjyshe e 2 mbesave dhe 3 nipceve eshte e rrudhur shum por fal zotit eshte shendosh e mir,ka nji shtepi te madhe nji makin te shtrenjt dhe jeton mir,eshte e shtrenjt nena nuk ka me te shtrenjt se ajo e me vjen keq qe ne adoleshenc e kam turbulluar pak e me vjen keq qe lexoj historira nga 20 vjecaret per nenat qe i gjykojne nese ne do kishim ecur ne rrugen e tyre te vuajtur me besoni qe sdo kishim Mendere te qendronim ne kemb, e tani qe jam nene vet me besoni duajini nenat se nuk ka te dyte si ato

Oh ma! Nuk e ke idene sa me ka mar malli... ne shtator behet nje vit.. vetem ty te kisha dhe pa ty ndihem gjysem bosh dhe pa vendin tim ne bote.. me ka mar malli te te degjoj zerin dhe te te shoh syte... e me ka mar malli te te perqafoj... dua vetem t them se nuk ka per te pasur nje te dyte si ty... ti ke qene e do t jesh idhulli im.. te dua e me mungon !

Si Anabeliste qe jam, me pelqen shume fakti qe po shkruajme per ato qe na sollen ne jete, nenat tona te dashura! Mami im, Saemira ime eshte gjithcka e bukur qe kam ne jete! E adhuroj per shembullin e femres se kompletuar qe na ka dhene gjithmone mua dhe motres sime te vogel. Ajo me ka mesuar se ne jete dashuri do te thote nje krah ku ti mbeshtetesh dhe gjen aty paqen e parajses. Me ka treguar se jeta nuk do te jete e lehte, por me mbeshtetjen e saj cdo dhembje e imja gjen sherim..E adhuroj per bukurine e saj, zgjuarsine, seriozitetin, fisnikerine dhe eren qe mban! Sa e dua eren e gushes se saj! Deshiroj te vi nje dite qe me parate e mia, ta shetis ne ato vende te botes qe ende nuk i ka pare. Ajo adhuron udhetimet, ndersa une lumturine ne syte e saj! Une dhe ajo jemi nje, sepse zemra ime rreh njekohesisht me te sajen

Mami ime e vogla e shtepis ne familjen e saja. Shume e llastuar.fejohet me vllaun e nuses dajes vet (dmth halla ime e mori per vella).shkuesi vajti te kerkonte tezen time por per fat qe fejuar ate mengjes dhe halla kish then 1000 her me mire e vogla po sdoja te prishja radh. Martohen me fukarallikun e asaj kohe por me njerez te mire te 2 familjet. E di se ka hequr keq por une gjithmon kam then se ka qen rehat. Babi ka punuar dhe thoshte sdua te te laget as kepuca e jo me te lodhesh. Jan shembull perfect ne mardhenjen e tyre keta te dy.para 9 vitesh me vdes motra dhe nga ajo koh zemra me qan shum per prinderit po mami ma ka copetuar zemren. Nuk kam pasur mengjes ta gdhija e mos te qante mami. Se hapi deren e dhomes femijeve me kurr pas asaj kohe qe te na shikonte ne Te tjereve. Me lendonte cdo lloj veprimi I mamit. Derisa nje dit u paralizua. Se besoni dot sa kam vuajtur. Kam dhe 2 vllezer po si djemt aman qe sdin te bejn sherbim vetes e jo me mamit (jan djem sh te edukuar por si kemi mesuar te prekin gje me dore).pas shum muajsh spital e sherbim ne shtepi mami u be me mire.e mbaja ne kurriz per ta lare ne banjo e vetme se I vinte turp ra shihnin djemt dhe babi.nga dhimbja sa me shum kuhdesesha aq me shum mallkonte ne mua. Pas kesaj pati dhe sh shqetesime te tj me shendetin. U rrita u fejova e martova.jetoj larg nga familja po flas cdo dit se behet nami me mamin.tani jam nene vet.diten kur lindi djali im kam qare se kuptova sa shpejt dashurohesh me femijen dhe si do ishte te mi ndodhte gje, po kur mendova mamin.nejse se jeta ka qen e gjate me mamin dhe spo dua te zgjatem me shum se vetem vuajtje e lot do tregoja. Gjithsesi babi ka then se vajza ime vlen me shum se djemt dhe meriton me shum se djemt. Ndersa mami ka then zoti mka derguar engjell ne kete jet dhe ai engjell je ti.i lunmturoj ne cdo mundesi qe me jepet.

O zot mamushi im! sa shume e dua! mamushi im me ato krahet e saj te bute, floket qe i mbajne ere te mire qe tutje, topolakja ime qe me vjen ta shtrydh fare me perqafime! nuk ka gje me te shtrenjte per mua, eshte vete jeta, gjithcka! Ska gje me te ngrohte se dora e saj, as shefat me te mire nuk i bejne ushqimet me mire se ajo, zeri i saj i embel..durimi, perkushtimi, dhembshuria.. une asaj ia fal dhe jeten! ka vuajtur shume..nje femije i ka vdekur, pastaj pas ca vitesh vdiq babi dhe me dhemb ne shpirt kur e mendoj sa ka vuajtur..deshira ime me e madhe eshte te jete krenare per mua dhe motrat, ta bejme te lumtur, te jetoje e qete dhe me shendet, sdua asgje per veten, vetem ajo te jete mire! nuk e imagjinoj dot jeten pa te! dhe tani qe jam 20 vj kur shoh nje enderr te keqe shkoj me vrap te krevati i saj dhe shtrihem me te, nuk ka moment me te bukur dhe me te qete! eshte vete parajsa, prova e dashurise se perjetshme, ndjenja me e bukur.. Mamush te dua pafund, je jeta ime!

Anabel une si ju shkruj jam nji djal zatni 25 vjec jetoj jashte. Deshta me shkru pak per locen teme qe ja hanksha zemren atje ku asht. Nana jeme asht njiri ma i miri nbot qe ekziston. Ndac asht zoj shkodret, ndac e rrespekton gjithkush, burrnesh tana maj tana tmirat i ka. Si sot me kujtohet kur jam nis ne emigrim , kam ken vetem 18 vjec tu ba 19 se mas 1 mujit kisha ditlindjen . Ishte e xhuma tu hanger drek, xet i madh aja nkamb se edhe sot nuk ulet as i her ne tavolin pa i pas une tana perpara. I Tham o nan hajde ulu i her se du me ju than dicka, baba ishte i ulun . Vjen e shkreta se dite ca e prite, pa na kena edhe humorin ne gjak, ja ban babs , Met me duket ja paska vu synin naj vajz . JA maj nan cfar vajzet i tham edhe ju tham ishtu ishtu kam vendos me ik jasht. Ah ta kishit pa nanen ne at moment, sa her e imagjinoj me vjen me qa edhe pse burrat nuk qajn ( mka than gjithmon ). Sot edhe pse shkoj gati 2 her ne vjet ne shkoder se jam i lidhun shum me nanen, baben edhe motren ajo nana pra hala rrin e qan kur me percjedh edhe kur shkoj. Bele tu qesh ka i her i tham nan vetem nji dit shyqyr ske me qa, kur te martohem haha. Sot nana asht teper e e knaqun prej mejet, une ktu kam vazhdu edhe shkollen, e din se kam me u ba dikush, poashtu edhe punoj, tesh kam qef me pru motren kendej me studime e mandej noshta edhe nanen e baben. Jena nji familje shum e lidhun me njeni tjetrin, 4 vet ma si thet baba, 4 vet i xen edhe nji makin haha Noshta u zgjata pak anabel po qe historina kena boll na shqiptar nga ma te ndryshmet, dikush mir dikush keq. Uroj tana t'mirat per ju, ju lexoj kur kam koh.

Pershendetje Anabel!?!mamaja ime??hmmm gruaja me e forte ne bote..ehh zot sa vuajtjje ka kaluar ajo grua..e len mbas dore nga burri dhe e munduar nga njerzit.e tij ..nena ime ishte nga ato qe kurre nuk i qeshte buza,dhe une e ureja kete gje..e luftoja cdo.dite,hakmarja ime ishte te perqafoja babin e asaj "ja plasja.shpirtin"..epo u.rrita dhe sa keq per mua kure hapa syt dhe.pash.jeten mizore qe bente ime me..per dreq se ndryshoja dot.mami ime ka vetem nje ender;thjesht nje shtepi te denje te kishte..sepse im ate leket i.falte.per vllezrit e vet dhe per ne kish dhe ka nje kasolle..sa vone jam "zgjuar" nga perallat qe tregonte im ate..por.sjam vone per ti.ndryshuar jeten.sime meje...dhe shtepin.e.denje do ja krijoj,ne te kundert vdeksha..mamaja ime?pengu.kesaj jete...mamaja ime??gjithcka per mua...anonim plz...

Ishte e pashmangshme te mos te shkruaja edhe une, nje leter , per ate me te shtrejten, mamin. Ajo qe ka hequr shum ne kete jete, qe humbi shum, humbi dhe ate qe kishte vendosur te ndante jeten me te. Iu desh qe te perballonte jeten me ne, 5 femijet e saj, ku me i madhi femije ishte ime moter vetem 17 vjec (une qe po ju shkruaj jam e vogla). Nuk kerkoj ndihme nga askush (edhe pse akoma nuk ishim sistemuar pas skishim shum qe kishim ardhur ne Tirane), nuk kerkoj meshire nga askush, madje nuk ia dha mundesin askujt. Sfidoj gjendjen e saj shendetesore per te na rritur ne. Pavaresishte gjendjes ekonomike, pavaresishte gjithckaje na rriti me frymen e dashurise per njeri-tjetrin. E adhuroj per faktin qe respektoj madje edhe me shum njerezit nga ana e babit dhe na ushqej dashurin per to (kam degjuar shum shpesh qe ndodh e kunderta) E adhuroj per fatin qe na rriti ‘njerez’ dhe spo e them fizikisht, por shpirterisht, na beri qe te duam te thjeshten, te mos mbivleresojm parat edhe pse shum vuajti per to, na beri qe te vlersojm te duam veten, qe kurre nuk u tha motrave: ‘ka ardhur koha te martohesh’ edhe pse shum mire mund ta bente duke e pare te vetmen zgjidhje. E adhuroj qe me aq sa mundi arriti te na arsimonte . E adhuroj per gjithcka beri per ne dhe ja ku jemi sot me te bashkuar se kurre. Ajo cka arriti te fitonte, te triumfonte ishim ne, femijet e saj,tashme edhe dashuria e nipave dhe mbesave. Si me e vogla nuk kasha fatin te njihja dhe te kisha baba, por nga ana tjeter kisha fatin te kem jo mama, por SUPERMAMA. Eshte ajo pika ime e dobet dhe e forte, ajo qe me jep force. Dhe si perfundim po them qe ‘NE JA DOLEM DHE FAL TEJE MAMA’.

nuk mund te shkruaj gjate per shkak se jam nga cel, por dua te pershkruaj e deshmoj me dy fjale nenen time e jeten e saj te padrejte si sh te tjere.. Eshte rritur jetime e u braktis x shkak se ishte femije para martese, e deshi sh shkollen por askush nuk ja dha. Punoi fort e si per fundim u martua me nje burre i cili shume shpejt shfaqi probleme qe smund te toleroheshin me dhe pati guximin te divorcohej duke mbetur pa asnje gje mes kater rrugve me djalin 4 vjec qe ia kishte marr familja burrit dhe me mua (vajzen) ne bark. Pati akoma guximin te luftonte te merrte djalin dhe tniste jeten e vetme pa pik mbeshtetje. Punoi dhe na ka rrit me nje rroge modeste, jetuam ne nje konvikt, me pas ne shtepi me qera e me pas me mundime bleu shtepine tone. Nuk pranoi kurre tmartohej. U rrit e vetme, na rriti po e vetme. I ashtuquajturi baba nuk u interesua asnjeher x ne, e jo me x mbeshtetje monetare, un madje skam as atesine kam mbiemrin e mamit. È e habitshme se nga e gjen forcen x gjith kete, por nuk do resht kurr se e falenderuari dhe shperblyeri. Faleminderit Zot, faleminderit nene!

Mirmbrema anabel , ndryshe nga kto t gjith ktu , un plaken e kam si shok... Mjep mendime si ti kap femrat , mjep keshilla mbi sjelljen... Etj etj , po thelbi esht qe asnjoni prej fansave s'pi bar me plaken pervec meje.. Anonim. Naten.

Sonte po lexoja qe po shkruanit per qenien me te dashur ne bote, nenen. Une jam femija i madh ne familje, dhe jam vajze. Ndodh se tepermi qe vajzat te jene me te lidhura me baballaret. Nje nga ato vajza isha dhe une...babai per mua ishte shok, mik, prind, e i adhurueshem. Ndersa me mamin nuk eshte se kam pasur ndonje mardhenie te forte derisa para 6 vitesh humbem un babain,ajo bashkeshortin. E vuajta e vazhdoj ta vuaj dita dites me shume humbjen e tij. Por kjo fatkeqsi na lidhi sh me mamin, sepse te dyja kishim humbur personin me te rendesishem te jetes sone. Mamaja ime, kur vdiq babai kishte 16 vite qe vuante nga nje semundje e rende...e tani ka 6 vite qe eshte renduar me shume e shkak eshte dhimbja per humbjen e burrit te jetes, e lenia e gruas me tre femije. Dite pas dite, kujdes pas kujdesi per nenen tone nga un dhe nga motra se vellai ishte sh i vogel , lidhja mes nesh forcohet. Ajo eshte shume e qete, eshte e kuptueshme, e dashur, e bukur, e dhimbshme, e sjellshme, e humorit, e kujdesshme e mbi te gjitha nene e magjishme (edhe pse semure kujdeset per ne cdo dite, cdo nate vjen dha na dhuron puthje neper dhomat ku flem ne) Eshte e mrekullueshme per te degjuar dhe fantastike per te keshilluar. Kurre nuk jep urdhera, por te tregon rruget ku do te te cojne kto veprime e te le ne dore te zgjedhesh vete. Me ka mbeshtetur gjithmone,e eshte munduar me mish e me shpirt per te me lehtesuar sadopak dhimbjen per humbjen e babit sepse e dinte fare mire lidhjen qe kisha une me te. Tani kuptoj dicka, ndoshta eshte shkak i moshes sime qe po maturohem, por babai eshte shume i rendesishem ne jete por nena eshte Jeta vete... Me dhemb ne cdo qelize te trupit kur mendoj se tim ate nuk do mund ta shikoj me, por do vdisja ne sekond nese nenes time do ti ndodhte dicka e keqe. E dua, e ndjej, e jam e lumtur sikur ti ngjaj nenes sime sikur 5% te saj.... Ps: Nje shprehje thote, humbja e babait te ben fukara, e nenes jetim!

Pershendetje Anabel!Zakonisht nuk kam qejf te shkruaj per gjerat e mia,mirepo tema juaj e sotshme me prek,me dhemb,me ben te flas....Mendoj se nenen e kupton kur behesh vete nene...Une jam nje vajze e rritur ne fshat,me babin perhere emigrant,ai eshte shembulli im i jetes,dhe mami e vuajtura ime perhere ne krye te puneve,te gatimeve,te mundimeve duke e harruar gjithmone veten..Une,vellezrit e kemi ndihmuar perhere,mirepo ajo gjithmone punet e renda i bente dhe vazhdon i ben vete..Babi se nuk dua ta perjashtoj asnje sekonde dhe ate nga gjithe kjo histori,ai po robtohet rrugve te Greqise vetem qe ne femijet te dalim ne drite,e per vete nuk kujtohen kurre.Merzitem per kete,qaj,mendohem dhe them me vete dhe une te njejten gje bej dhe une per femijen tim te vogel,heq shume gjera nga vetja per ate,dhe kenaqem,nuk me shkon ne mendje te ankohem...Kur me lodh djali psh kur e ve ne gjume,kur dua ta ushqej,kur semuret e kaloj nete te gjata pa gjume,kujtohem perhere per ata prindrit e mi...U falte zoti vetem dite te mbara..Te lutem o Zot...Anonim te lutem

Mirembrema anabel. Nenen time e dua shume.kete arrij ta kuptoj me mire tani se kur kam qene e vogel.gjate viteve ajo ka perdorur dhe dhune fizike ndaj meje,eshte mesuese parashkolloresh dhe ne inat e siper kam thene:ke nerva te durosh femijet e botes e jo mua.nuk kam pasur maredhenien qe do doja te kisha me nenen time.me sakte besoj se eshte faji saj qe ska ditur te jete nje nene ne te gjitha kuptimet.ka kaluar peripeci ne jeten e saj por dhe kur eshte rregulluar gjendja qe kemi marr shtepi vec ajo nuk me eshte gjendur prane.nuk ja hedh kurre poshte qe eshte munduar njesoj si babi te na plotesoje deshirat me aq sa mundeshin,e une e vellai skemi kerkuar me shume.madje mund te them se kemi jetuar mesatarisht mire po te mendosh lloj lloj problemesh qe degjon.e vetmna gje qe me trishton eshte sepse nuk eshte njeri me fryme pozitive,nuk ka ditur te ndertoje harmoni ne shtepi as tani ne kete moshe qe eshte.ateher kishte probleme,sot me thote skam nerva.asnjeher ska pasur per mua.dhe ne raport me vellane me ka diferencuar sado qe nk e pranon kurrsesi.do doja ta kisha dhe shoqen me te mire pervecse nenen time.nuk di te me mbeshtese apo te me afroje.rralle me ka perqafuar apo puthur.me trishton kjo gje,duke ndjere kete boshllek ne vite deshiroj mos ti ngjaj ne keto gjera ne rritjen e femijes time.femija i vogel apo i madh qofte ka nevoje per dashurine e nenes.ajo thote qe e ka por nuk e shpreh

Nuk munda t'i rezistoja kësaj teme... Po edhe unë do të doja të mbesja anonimat. Mami im… Ka qenë një ndër femrat më të bukura, të cilën e shihja me adhurim kur isha e vogël. Taksirat të lexoni edhe një tjetër histori ku fëmija është me prindër të ndarë... Arsyeja pse e shihja me adhurim, ishte për faktin, se edhe pse im atë pinte dhe ishte i dhunshëm, ajo prapë e gjente kurajon, që të nesërmen të ishte e freskët dhe e kuruar deri në detaj, duke vazhduar punën e lodhshme të ekonomistes. Na ka rritur me sakrifica, ku në këmbët e saj u shkërmoq tabloja e çiftit më të bukur të qytetit, ku dhuna u bë e pandarë çdo ditë të jetës së saj, ku sakrifikoi jetën e saj dhe kurrë nuk na braktisi për të ikur nga ajo jetë skëterrë. Madje kam qenë unë ajo që u bë shkaktarja për t’u shkëputur nga ajo jetë, si fëmija më i madh që jam. Ajo edhe sot e kësaj dite, pavarësisht dhunës që ka duruar ka raste që i lotojnë sytë për babain tim, për dashurinë e jetës së saj. Me mua ka patur gjithmonë marrëdhënie shoqërore më shumë se nënë ë bijë, aq sa ndonjëherë do të doja të kishte qenë më shumë nënë se shoqe. Unë jam rritur më tepër me gjyshen dhe atë e shihja gjithmonë më tepër si një shoqe e madhe. Aktualisht kam mbaruar studimet dhe jam në një punë të mirë. Ia di edhe asaj për nder këtë që kam arritur. Zihemi shpesh me njëra tjetrën. Më mallkon në nerva e sipër dhe unë e zgjas gjuhën më shumë seç duhet. (Nuk jam krenare për sjelljet e mia ndonjëherë, karshi saj). Unë nuk e shpreh shumë dashurinë, që kam për të e ndonjëherë gati gati dukemi sikur e urrejmë njëra – tjetrën. Ama ajo e di shumë mirë, që nëse ndodhet në një moment të vështirë, unë jam aty, e gatshme për të luftuar për atë që është më shumë se jeta ime.

Per mamin. Para nje viti mami im ishte smure , u operua , me gjithate nuk e degjova te ankohej njehere , pavaresisht dhimbjeve pavaresisht gjithckaje. I rrija afet gjate gjithe kohes , nuk dija c te beja me shume , dhe pse e dija qe nuk ishte mjaftueshem. Para ca ditesh u semura pak dhe ajo vetem me puthte me perqafonte gjate gjith kohes , nganjehere dhe qan ma keput shpirtin pastaj fillon e me buzeqesh prap qe mos te merzisi , sme le as te marr goten e ujit vet 'nje goc kam ' thot . Ne gjith kto vite nga gjith fjalet e mira e te dashura qe me ka thene , nje me eshte ngulur ne mendje ' po mos te kisha ty do isha cmendur' .. Nuk e di po besoj nuk ka dashuri me te madhe se kjo

kurre nuk kam shkruar per mamin, edhe pse ajo merito ti ndertoj monument (si cdo nene shqiptare) sh rralle ia shpreh dashurine, sh rralle mer ndonje puthje apo falenderim nga un ( dhe psd ajo e di sh mire qe eshte gjithcka per mia) sakrifikoj rinine e saj x tme rritur mua, sot un jam 20 vjec dhe mami 39 . uhhh jemi si motra sepse ngjajme dhe shume. Pranoj cdo gje nga familja e babit ( se si tironca qe jemi,nusja duhet tbej temena vjerrit e vjerres ),bashke me babin dhe mua 6 vjec moren dhe rruget e emigrimit ,me gomone per ne itali. E shkreta ma cka hequr ,sepse donte qe mua tmos me munvonte gje, dhe ia ka arritur . I pati te gjith kunder,askush se mbeshteti,e paragjykuan por sdonte tia dinte dhe ia doli mbane ohh sa krenare qe kam per ate ,se di nqs 1 dite do arrij qe tia shperblej tgjitha ato qe ka bere dhe ben per mua. Mami im eshte lexuese e rregullt e anabel,por jam e sigurt qe sdo i shkoj mendja qe ket leter e kam shkrujt una. TI VOGLIO TANTTO BENE AMORE MIO

Hej, mirembrema. Po lexoja keto statuset per mamat dhe u preka... Une nuk e kam me mamin tim prej 10vjetesh tashme... Dhe me mungon pamase. Isha e vogel atehere, 13vjece, koha kur ja kisha me shume nevojen dhe ajo me la... Goce e vetme, ngela si qyqe dhe pse me njerez perreth. Babi im, eshte martuar prape, dhe ju nuk e keni idene se cdo te thote te zgjohesh ne mengjes dhe te shohesh nje te huaj, te vije verdalle ne shtepi, ne kuzhinen ku me pare mami jot te gatuante gjerat qe haje me shume. Shikoj dhe degjoj shoqet e mia qe dalin me mamin, qe i qajne hallet me mamin e vet, qe i tregojne per cunin qe pelqejne dhe une behem xheloze... Dhe filloj e mendoj: po sikur te ishte mami, si do isha une? Eshte nje ndjesi e tmerrshme, eshte nje boshllek ku fryn ere. Mua gjithmone do me mungoje ajo, madje ne cdo moment, te rendesishem ose jo. Une kam frike se do tja harroj fytyren, syte duart, eren... Lutem mos me ndodh. E ngushelloj veten duke thene: humba njerin prind, por te pakten kam tjetrin dhe pse marrdhenia me baballaret eshte gjithmone e komplikuar. Ndaj ju them, duajini nenat tuaja, edhe kur bertasin, edhe kur flasin palidhje, perqafojini fort fort dhe thuajini cdo here sesa shume i doni! Nese, do ta kisha, qofte dhe nje cast, une do ta beja. Nenen, sta zevendeson asnje lloj dashurie tjeter...

E dashur Anabel, Dua t'ju pergezoj pafund per temen qe keni perzgjedhur. Burrat nuk qajne, ama une u perlota duke lexuar letrat e sotme (mos ma ve re emrin, pasi eshte facebook fallco). U perlota edhe per faktin qe pas as me shume e as me pas se 18 ditesh do nisem per studime shume larg nga ktu, ne Kanada. Qe nga casti kur mora vizen (per te cilen vuajta shume deri sa e madhe) me kapi euforia, ama teksa lexoja fillova c'do te thote FAMILJE. Fillova te kujtoja momentet me mamane time qe e dua pafund, pavaresisht se ai eshte personi me te cilin debatoj me shume. E dua pafund, e eshte personi i vetem para te cilit do perulesha. E di qe malli do me kaploje, ama te pakten do e kem zemren te mbushur me dashurine qe vetem ajo ka ditur te me fale. Duke dashur t'u pergezoj per temen dhe duke u kerkuar qe te hapni sa me shume te tilla, ju uroj nje nate te paqte e me sa me shume dashuri.

Pershendetje anabel... Teksa po lexoja te gjitha ato statuse per mamin mora dhe une guximin te shkruaj per mamin tim ,per dashurine dhe dhuraten me te madhe qe zoti na fal ... Tani qe po shkruaj ,po shkruaj me lot n sy dhe po mendoj qe gjat gjith jetes time nuk kam ditur ta shpreh te gjithe dashurine e madhe qe kam per mamin tim , une jam 18 vjec dhe kam fatin e keq qe tkem kte tip te mbyllur qe nuk me lejon ti shpreh ndjenjat. Por do filloj te ndryshoj do ja them mamit tim cdo dite sesa shume e dua, sesa krenare qe jam per te . Do e falenderoj zotin cdo dite qe me ka dhene kte nene te mrekullueshme dhe do lutem qe ta kem gjithmone prane. Ajo eshte gjithcka per mua forca me e madhe qe kam , dua ti kerkoj falje qe jam me e dhen pas babit dhe shpesh here e shoh qe ajo merzitet dhe thot : he se je goca babit ti, shko te babi. Jam njeri me me fat ne bote dhe gjeja e vetme qe dua te bej nkte jete eshte qe ta bej krenare nenen dhe babain tim, dua tja shperblej tgjitha sakrificat qe bejne qe neve mos te na mungoje asgje. I dua me gjith shpirt 2 personat qe me dhan jeten dhe uroj qe zoti ti dhuroje jete te gjate qe te jetojne per tu ndjere krenar per femijet e tyre. Te gjithe ti duam , ti respektojme dhe ti vleresojme prinderit tane derisa i kemi prane sepse jetes nuk i dihet cfare te sjell. anonim te lutem

Pershendetje Anabel! te them te drejten eshte hera e pare qe ndaj dicka ne faqe te tilla jo se nuk kam dashur me pare apo skam pas ca me then por thjesht i jam rezervuar komenteve te disa personave qe mesa duket jane punesuar per te bere moral dhe per te dhene mend. nejse , nuk rezistova dot pa shkruajtur te kjo teme , pa shkruajtur per mamin tim, per kete qenie kaq te dashur dhe unike. Sinqerisht , e ndjej veten me fat per familjen qe kam Historia e saj me ben te ndihem keq por ne te te njejten kohe me jep dhe shume force. Mami im ngeli jetime qe e vogel. Gjyshin e vrane gabimisht ne krye te detyres (ka qene polic ) kurse nena vdiq disa vite me vone nga kanceri. Mami im ishte vetem 18 vjece ne ate kohe. Me vone eshte njof me babin,lidhja e tyre ka zgjat per 5 vjet jo se nuk donin ti zyrtarizonin gjerat po njerezit nga ana e babit nuk e donin nje jetime ne shtepi ose sic e quanin ata :njeri pa njeri. Ka vuajtur shume ,jashtezakonisht shume . i duhej te punonte qe te kujdesej dhe per dajen qe ne ate kohe ka qene nje femije me i vogel se mami ... dhe ja ka dal . punonte papushim , bente pune artizanale ne te njejten kohe punonte dhe ne kombinat si te gjithe. Por me e adhurueshmja e di cila eshte? KURRE nuk me ka nxit qe te mendoj keq per njerezit e babit KURRE , keto gjera tashme i kuptoj vet. Ajo ka punuar papushim qe ka siguruar cdo gje normalisht babin e ka pasur krah dhe kjo eshte nje ndihme shume e madhe. I duhej shume pune dhe durim qe te bente nje jete te qete . Vazhdoi studimet e larta beri edhe masterin tani eshte nje Logopediste&me vjen mire qe me ka ushqyer dhe mua me iden e te dhenit ndihme kur ke mundesite . Sinqerisht ndoshta jam zgjat shume ndoshta dhe skam then asgje interesante po me beso qe sdo mjaftonte jeta per te pershkruar gjithe sakrificat dhe gjithe durimin qe ajo ka treguar per te gjithe ne , per familjen e saj po dhe per femijet e braktisur qe i eshte bere nene.

si ka mundsi qe per cdo teme tuajen un e kam nj histori ndonjeher me duket sikur kam perjetuar gjithcka. nuk do te mjaftonin romanet e shekspirit apo ato te gjergj fishtes per dashurine e pafundme qe ndjej per ate qe me lindi me aq mundim, qe me nxorri nga barku i vet dhe me dha frym nga fryma e saj. nuk do resht kurr se qenuri mirnjohese per mbretereshen time. per gjithcka qe un jam sot. oh e shenjta ime ti e di qe ne plot kuptimin e fjales e jap jeten per ty!! te dua mam!!

Dua te te shkruaj dicka per mamin, edhe une. Jane dy mama ne kete histori, njera eshte gjyshja ime e tjetra mami im. E para ja dedikoi jeten te bijes, mbeti e ve nderkohe qe ishte shtatezene dhe as vete nuk e dinte lajmin e mire. E rriti time me e vetme, dhe refuzonte te martohej vetem e vetem per hir te te bijes. Ishte vajze-me thote-si te merrja une dike tjeter ne shpi, si te vija ne rrezik lumturine e time bije me nje te huaj ne shtepi qe nje zot e di si do ta trajtonte. Sot ne te rinjte i mendojme gjerat shume te lehta "hajt se behet, eshte gje e arritshme" themi. Nuk e kuptojme dot plotesisht dashurine e nje nene per femijet e saj. E rriti e vetme, e hoqi dore nga te qenit femer. Iu perkushtua vetem te qenit nene. E rriti, e edukoi, i mesoi gatim, disipline dhe e beri njeri per se mbari (e nje kuzhinieri te shkelqyer, qe kenaq te gjithe me gatimet e saj). Mami im, nga ana tjeter, asnjehere nuk pranoi te vazhdonte shkollen e larte e ta linte vetem (Pavaresisht se nuk do te ishte vetem sepse daja, vellai i vetem i gjyshes, i kishte marre te dyja ne kujdesin e tij ne shtepine e tij qe kur ajo ishte fare e vogel. Jetonin te gjithe si nje familje me femijet dhe gruan e tij, pa patur kurre keqkuptime dhe merira). Ja qe u rrit dhe mami, njohu babin tim (shpirt njeriu dhe me nje sens te theksuar respekti ndaj te rriturve e mbi te gjitha gjyshes sime, vjehrres se tij. Aq shume e respekton dhe perkujdeset per te sa qe thua e ka mama :P). U njohen, dhe gjyshja shume shejt mesoi per kete ndjenje te re. Nuk ia prishi te bijes dhe e lejoi te lidhte jeten me njeriun qe donte dhe zgjodhi vete. Eh mami im, ajo eshte e forte dhe e dashur, here nevrike, here e embel ne esktrem, shakaxhie, shpirtbute, e fiksuar pas rregullit e pastertise (qe ne rini kur i bente te gjitha punet vete sps gjyshja punonte gati gjithe diten). Ah ajo mami im, i ka bere te gjitha te mirat per familjen e saj, qe nga gjyshja, tek babi im, tek ne vajzat e saj, e deri tek nipi (i perkedheluri i saj ^_^). Cte te them me teper Anabel, ajo punonte, bente punet ne shpi, dhe gjithnje me degjonte e me nxiste ti hapesha. E kalova adoleshencen si mos me mire, vetem sepse ajo kembenguli qe te beja shkolles tetevjecare e gjimanzain sa me afer saj. Sapo mbaroja, ajo i linte te gjitha dhe me degjonte mua me ato vogelsirat e mia (qe atehere me dukeshin si fundi i botes). Me treoi shume here rrugen e duhur duke me teherhequr larg nga zgjedhjet dhe shoqerite e keqija. Me tregoi te miren por dhe te keqen, e me la te zgjidhja vete (ashtu sic tregonte nje vajze tek letrat e postuar, edhe mami im kishte patur gjithnje te drejte per shoqerine time "te ngushte"). Me lejoi te zgjidhja vete shollen e larte, duke me mbeshtetur e pa vene kufizime (megjithese asnjehere sma beri zemra te shkoja jashte shteti, aq larg prej saj). Mami, eh ajo mami im...edhe ne momentin kur per mua erdhi rradha e dashurise , me degjoi deri ne fund dhe me tha: bej si ta ndjesh te keqen mami, vetem ki kujdes, mos u nxito...ti e di, cte pelqen e cdo te besh me jeten tende...vetem mos u nxito...Edhe sot e kesaj dite, me pyet here pas here per te, me takt e me shume siklet (si per brezin e saj) por me pyet, e me qendron afer ama Do thoni ju, kaq perfekte eshte kjo mami? jo mor jo, ajo ben ironi, inatoset, me nxeh dhe mua (aq sa ska fjala ta pershkruaj ), e tepron me perkedheljet e nipit, etj etj...uuu sa shume vogelsira "negative" te tilla ka ajo, por fundja a nuk i ka ato cdo njeri??? Une e dua fort ama, edhe pse se perqafoj dot e se puth dot sa here duhet (se shfaq dot, kete tip kam). Edhe nje gje te fundit per vajzat qe nuk e kane ndjere dashurine e nenes, uroj me gjithe shpirt te behen nena te dashura, dhe per djemte, uroj me gjithe zemer ti doni femijet tuaj pavaresisht mungesave tuaja ne dashurine prinderore. I.

Mami ishte 20 vjec kur u martua me babin. Gjyshi nga babi u dha nje shtepi, te re, te pashkelur. Nejse, lindi motra ime dhe kur ajo u be nje vjec, familja e babit vendosi te shiste shtepine ku po jetonin ata vete dhe erdhen te jetonin me prinderit e mi duke u thene se maksimumi nje vit do qendronin aty. Sot motra ime eshte 21 vjec edhe ata jetojne akoma te ajo shtepi sepse te gjitha leket e marra nga shitja e shtepise tjeter u shperndane te vellezerit e gjyshit qe mund te kishin nevoje, por dhe qe tre xhajat e mi t'i pinin raki (njeri edhe droge). Nderkohe qe babi im nuk morri asnje cerek leku. Mendo jetonin 10 veta ne nje shtepi 2+1. Nuk ishin as te zotet per te punuar sepse i ati (gjyshi im) ishte aq krenar saqe djemte e tij te vegjel nuk kishin pse te punonin. Njeri nga xhajat u martua, por kishte pese vite qe un kisha lindur (rrofshin krevatet marinare). Me sa mbaj mend une nga femijeria ime aty, kujtoj rremuja, kallaballek, sherre, merzi...krejt e kunderta me familjen e mamit. Kam dy teze qe i dua pafund, kam djalin e tezes qe e kam si vella se jemi rritur me nje vend edhe kam nonen qe eshte kujdesur per ne te tre me gjithe forcat. Nuk krahasohet as menyra e jeteses po as dashuria qe kam ndaj njerezve te mamit. Nuk e di sa here ka shkuar babi te gjyshi duke i thene te beje derman, jo vetem per ne po edhe per veten e tij se ja ndodh gje,,, aty sdel vendi per te ngrene buke. edhe gjyshi gjithmone thonte "JO!" prere e gjente justifikimin qe nuk do qe te vdesi ne rruge, ndersa sa here plaste sherri me xhajat e qe kerkonin te shitej shtepia qe te merrnin leket qe u takonin, vinte e therriste babin e i thonte per ta biseduar muhabetin e shtepise. po kjo pune vec dy dite zgjaste. Ishte aq e mbushur kupa, jetonim kater veta te rritur ne nje dhome 4x4 dhe per tu veshur kishim sajuar te hapnim deren e dollapit edhe komone. ishte bere e pamundur te jetohej aty, provuam dhe te dinim me qera po nuk na e mbante xhepi. Aplikuam per kredi ne bashkine e Tiranes, e mbas shume e shume peripecish, gjithe strese me dokumentat, kerkime per shtepi, banka me 100 kerkesat saj, me ne fund tani kemi shtepine tone, dhomen tone, ato gjera qe mua dhe motres na kishin munguar. Ndjehem keq kur motra ime i kthehet mamit keq qofte edhe per gjera te vogla edhe kam filluar t'i bertas (edhe pse eshte 6 vjet me e madhe) qe te mos i flase ashtu mamit saqe ajo habitet e thote: "Po ty cfare te ka ndodhur??" Nuk dua qe ajo te merzitet per asgje, nuk po them qe po e mbaj ne piedestal e me te gjitha te mirat, por po mundohem qe te pakten ajo te mos kete merzitje nga ana jone. E dua ate me shume se cdo gje dhe dua qe ta bej ate, babin dhe motren te ndihen krenare per mua.

Mirëmëngjesi Anabel!Më pëlqeu shumë tema për të shtrenjtat mamatë tona!Të them e dua shumë është pak,e adhuroj dhe nuk di si do ishte jeta ime pa të!Mamit tim që 32vjeçe i është dashur të luftojë me sëmundjet e panumërta që i ka në trupin e saj a thua vallë zoti gjeti mamanë time të eksperimentojë të gjitha ligësitë e tij????Ajo është e fortë se ka një bashkëshort të fortë ,fisnik e të duruar që kujdeset çdo ditë për të që ka ndejt me netë të tëra pa gjumë duke i shërbyer nëpër spitale.Sa operime,serume,ilaçe analiza i është dashur të bëjë në trupin e saj e sapo i është mbyllyr një i hapej një tjetër. Më kujtohet shpesh e vogël kur më thoshte "më ndrys pak se ti më shëron"dhe unë e ndrysja e qaja dhe i lutesha zotit tmë merrte vetëm ajo të bëhej mirë.Sa halle, probleme, shqetësime kam kaluar me të!E ia kemi dalë mbanë gjithmonë!Ajo është shërimi, im parajsa ime,thesari im,zemra ime është!Shpesh më thoshte se "kur të bëhesh nënë do e kuptosh sesa të dua"dhe tani e kuptoj shumë mirë.Ajo është një gjyshe shembullore,e zonja e cila më mëson gjithçka si ta edukoj djalin tim.Kur kemi ndonjë debat ajo më thotë "po ti mua më kthen fjalën, unë kam vajzën sa ti" e qeshim fort të dyja!Më duket sikur jeta ikën shumë shpejt e ndoshta do vijë një ditë e unë do jem pa "atë" por nuk e di a do ta përballojë dot?Nuk duroj dot më tmë thotë "jam sëmurë"!Njëherë të vetme do doja ta shihja ashtu të lumtur e jo të stërmunduar nga sëmundjet e shumëllojshme duke filluar nga Astma e deri te Tromboza që pak kohë ka që i ka dalë!Ndoshta u zgjata pak si shumë por fjalët për nënën nuk mbarohen kurrë!Anonim iu lutem nëse do iu pëlqejë ta postoni.

Ciao Anabel... Tema me interresante qe eshte trajtuar ndonjehere ne faqen tende eshte kjo . Tema mbi mamate. Gjithmone me ka interresuar kjo teme , sepse gjithmone e kam pyetur veten time pse nena ime ben keto gjera ose ato gjera qe ka bere ne jeten e saj. Te gjitha mamate jane si mema ime valle? Pashe shume modele mamash, nga te mirat dhe me te keqijat. Dhe kuptova qe paska edhe mama si mamaja ime . Dmth nuk qenkam vetem une qe kam nje mama keshtu. Per fat te keq mamate u ndakan ne dy tre tipe . E para eshte sakrifikuesja deri ne sfilim, e dyta pak bezdisese e femijeve por jo qe nuk i do ato, dhe e treta ajo qe i vjen turp te dashuroje , bile edhe femijet e saj , ka nje urrejtje te pashkulur ne zemren e saj qe as ajo se din pse e ka dhe nuk ben te munduren ta heqi ate urrejtje , por e ushqen urrejtjen qe ndjen per njerezimin dhe ndjenjat humane ne pergjithesi dhe kete urrejte ja mveshin njerezve me pak te mbrojtur , njerezve me te brishte , femijve te tyre .... Cdo gje te keqe e ndjenje te keqe qe ju vjen per momentin zgjedhin ta shkarkojne tek femijet e tyre , sa me te vegjel e me te brishte femijet aq me shume do te shkarkojne helm mbi ta deri edhe ne dhune fiuzike , por si thone disa shkruese dhuna psikologjike eshte me e tmerrshme. Ndihesh e vezhguar gjithe kohen , e vezhguar vetem e vetem per te te gjete ndonje gabim , per te gjete cfare te bezdis , ne menyre qe te te gjejne pikene dobet , cfare te lendon ne menyre qe ta perdorim si thike ne castine volitshem ... Te gjithe kane njerezit e tyre qe nuk u pelqejne , prej te cileve kane ndonje lloj lufte te brendshme , por te jetosh gjithe jeten ne shpi me armikun eshte te mos kesh paqe asnjehere ... Te mosh gjesh prehje askund. Shume njerez gjejne prehje vetem tek mamate e tyre ... Une gjej prehje kudo , ne cdo vend larg saj . Sa me larg aq me mire ... Bile evitoj edhe njerezit qe ma kujtojne ate , qe ma permendin .... Kur behet fjale per muhabete mamash une nuk flas kurre , me vinte turp per mamane time. E shihja se mamate nuk duhej te ishin si mamaja ime dhe me vinte turp. Tash kam arrite ne nje moshe qe s'me vjen turp per mamane time ... Ne fund te fuindit ajo ai njeri deshi te ishte , mjafton qe une nuk dua te jem si mamaja ime ... Deshira ime me e madhe ne jete ka qene gjithmone , te mos jem si mamaja ime ... Sepse te tjerat kane qene mjaftueshmerisht te arritshme per mu... Te vazhdoja e te mbaroja nje shkolle , te gjeja nje pune etj etj ... Ciao Dalina ... Nuk me interreson nese e publikon ose jo ... Thjesht e shkruajta nga deshira per te shkruajtur... Puc puc