Comparing children to other children, often the latter being siblings, seems to be a common occurrence among many parents. Although at first glance it may seem like a not at all malicious comparison, as long as it is used as a form of motivating children, it must be said that it has more negative than positive effects. In the worst cases, comparisons are made to highlight the shortcomings of children in relation to others, which is certainly wrong again.
On @ anabel_media Instagram there were many followers who shared their personal stories with others, when their parents compared them with others. Some mentioned that their parents compared them to their older siblings while others mentioned their neighbors. The reasons for the comparison range from the ridiculous ones to education and careers. Even the comparison affects the child taken as an example just as badly.
Krahasimi nuk është fort produktiv dhe ka efekte negative sidomos për fëmijët. Edhe në rast se bëhet në formë këshille, sërish fëmija do të preket. Kjo nuk do të thotë që nuk u duhen vënë në dukje gabimet, por përmendja e shembujve është e tepërt. Çdo fëmijë është ndryshe dhe kjo është ajo çfarë duhet të kuptojnë prindërit. Krahasimi i tyre me të tjerët, në çdo hap, nuk do të ndihmojë aspak. Ka rëndësi që ata të mësojnë të përmirësojnë veten, jo të jenë më të mirë se të tjerët ose aq të mirë sa ata. Në një artikull të Parent Herald, theksohen disa nga efektet më negative të krahasimit të fëmijëve.
1 – Stresi mbizotërues
Një fëmijë që krahasohet me fëmijët e tjerë është jashtëzakonisht i stresuar. Krahasimi shkakton ankth dhe madje pagjumësi. Kur një fëmijë performon dobët, krahasimi me të tjerët nuk është përgjigjja e duhur.
2 – Vetëvlerësimi i ulët
Fëmijët që krahasohen vazhdimisht me fëmijët e tjerë gradualisht do të fillojnë të besojnë se janë inferiorë ndaj të tjerëve. Në vend që të përpiqen të bëhen më të mirë, shumë fëmijë thjesht do të heqin dorë dhe do të kenë shumë frikë të provojnë gjëra të reja.
3 – Vlera e vetes
Fëmijët që krahasohen, pavarësisht përpjekjeve për t’i ngjasuar shembullit, do të kenë probleme me besimin në vete dhe nuk do t’i dinë vlerat e tyre.
4 – Ankthi shoqëror
Për shkak se fëmija beson se është inferior dhe një person që “nuk është i mirë për asgjë”, ai ose ajo do të bëhet shumë i/e ndrojtur për t'u shoqëruar me njerëzit e tjerë – dhe do të mendojë se nuk ka asgjë për t'u krenuar.
5 – Distanca nga prindërit
Fëmijët që krahasohen vazhdimisht nga prindërit e tyre me fëmijët e tjerë gradualisht do të tërhiqen nga familja. Këta fëmijë tërhiqen sepse nuk duan t'u shkaktojnë atyre zhgënjime të tjera.
6 – Xhelozia
Nëse vazhdoni ta krahasoni fëmijën tuaj me një tjetër, ai ose ajo mund të fillojnë të ketë xhelozi ekstreme. Mund të jetë një fëmijë i lagjes, një shok klase, një kushëri, vëllai ose motra dhe kështu me radhë. Xhelozia nuk është ndjenjë e shëndetshme.
7– Urrejtja
Fëmijët mund të fillojnë të kenë urrejtje dhe mëri të fshehtë ndaj fëmijëve të tjerë sa herë që krahasohen vazhdimisht. Kjo mund t’i bëjë të sillen në mënyrë agresive.
8 – Talenti
Kur një fëmijë krahasohet, mundësitë që talenti i tij të lulëzojë janë të pakta.
Çfarë duhet të kuptojnë prindërit para se të krahasojnë fëmijët e tyre me të tjerët? Siç thekson FirstCry Parenting:
1 - Arsimi nuk është një favor i veçantë, por një e drejtë: Disa prindër mendojnë se i kanë bërë një nder fëmijës së tyre duke i vendosur në shkolla të mira dhe të shtrenjta. Përvetësimi i arsimit është një e drejtë e fëmijës dhe është përgjegjësia e prindërve të sigurojnë arsimim për ta.
2 - Fëmijët nuk janë pjesë dekorative: Fëmijët nuk duhet të trajtohen si pajisje nga prindërit. Ata nuk mund të trajtohen si një objekt për t’u treguar në qarqet shoqërore. Ata duhet të trajtohen me respekt si individë të pavarur.
3 - Çdo fëmijë është unik: Fëmijët duhet të lejohen të mendojnë në mënyrë kritike dhe të marrin vendime për veten, kështu do të zhvillojnë besimin, respektin dhe dashurinë e ndërsjellë.
"Comparison is the death of joy." - Mark Twain
