The expression "early bird", referring to people who wake up early in the morning, dates back at least to Aristotle, who wrote in his "Economics": "Waking up before day is a healthy habit, to be praised."
Benjamin Franklin, on the other hand, adapted this into a more compelling writing:
“Early to bed, and early to rise, makes a man healthy, wealthy and wise. "(Waking up and going to bed early make a person healthier, richer and wiser)
Lately, there has been a push for more and more early start-ups, conference calls or morning meetings, and a host of tips to leave social media in the afternoons and spend the morning finishing important work. There may be some truth to this idea:
A 1998 study in the Journal of Personality and Social Psychology says that we become more passive as the day goes on. The theory is that you have to do the most important things first because you will not be able to do them later.
In the next issue of Psychological Science last January, Maryam Kouchaki and Isaac Smith took that theory even further, proposing what they called the "moral effect of breakfast," which says people behave better at the beginning of the day. . Their research caught the attention of Sunita Sah, a human behavior scientist at Georgetown University, and a "night owl" (American owl: American term referring to students who learn best at night, people who sleep late, etc.)
For the next 5 years, Sunit Sah has studied how different situations affect ethical behavior.
"You always hear these all-encompassing expressions," she says: "morning is early, evening is bad, go to bed early to wake up early, etc.," she says.
Si një ish-mjeke, ajo pyeti veten se sa i fortë ishte ky “efekt moral”. Mos vallë ajo dhe të tjerë, ishin përjashtim i rregullit? Për të provuar kufijtë e konstatimeve të Kouchaki dhe Smith, Sah dhe kolegët e saj filluan të shihnin biologjinë themelore:
Modelet tona të gjumit rregullohen nga ritmet cirkiane, përgjigja e trupit tonë ndaj ndryshimeve në dritë dhe errërsirë. Ritmet janë paksa të ndryshme për çdo person, kjo është arsyeja pse nivelet tona të energjisë rrjedhin në mënyra unike për secilin prej nesh. Kjo orë e brendshme e jona, përcakton atë që quhet kronotipi ynë: pra, nëse jemi njerëz mëngjesi, nate apo diçka midis. Kronotipet janë relativisht të qëndrueshme, megjithëse dihet se zhvendosen me moshën. Fëmijët dhe të rriturit e moshuar në përgjithësi preferojnë mëngjeset, adoleshentët dhe të rinjtë preferojnë mbrëmjet.
Të kuptosh se ku bën pjesë është e thjeshtë: kaloni disa javë duke shkuar në shtrat kur ndiheni të lodhur dhe duke u zgjuar pa alarm.
Një alternativë më e shpejtë është pyetësori Horne-Ostberg, i cili paraqet skenarë të ndryshëm: një provim të vështirë, ushtrime fizike dy herë në javë me një mik — dhe përcakton kronotipin tuaj në bazë të asaj kohe të ditës që do të ndjeheni më mirë për t'i përballuar ato.
Sidoqoftë nuk është vetëm kronotipi ai që kontrollon zgjimin. Ekziston dhe ajo që njihet si: shtytja e gjumit homeostatik. Sa më gjatë jemi zgjuar, pavarësisht se ku jemi në ritmet tona cirkadiane, aq më shumë lodhja ushtron presion mbi ne. Në njerëzit e mëngjesit, këto të dyja janë të harmonizuara. Orët e tyre të brendshme janë sinkronizuar mjaft mirë me nivelet e tyre të gjithanshme të energjisë. Megjithatë për “bufët e natës”, situata bëhet pak më e komplikuar. Kur dielli lind, drita rivendos ciklin e tyre cirkadian, duke u thënë atyre të zgjohen, por për shkak të kronotipeve të tyre, ata nuk kanë shumë energji dhe duan të kthehen për të fjetur. Natën, ndodh e kundërta: një sistem po u thotë atyre të flenë dhe një tjetër u thotë të zgjohen. Rreth 40% e njerëzve hyjnë bëjnë pjesë në këtë kategori të fundit.
We are different people at different times of the day, but an early bird is not superior to a night owl.
Source: The New Yorker
